ႀႀကားၿဖတ္ ေႏွာင္းေခတ္ပံုရိပ္ေလးေတြ...

ႀႀကားၿဖတ္ ေႏွာင္းေခတ္ပံုရိပ္ေလးေတြ...
---
ကိုယ္ ့ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွဳ ့ေတြ အေႀကာင္း တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း အင္မပါပဲ အမွန္အကန္ေတြ သတိတရ အၿဖစ္ သတိရသေလာက္ေလးေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ပံုေၿပာသလို ေရးၿပေနရင္းက ႀကားၿဖတ္သတိရမိတာေလးကေပါ ့ေလ..

ဂီတ အေႀကာင္းေလးပါ က်ေနာ္တို ့ေခတ္ ၿဖတ္သန္းမွု ့ေတြ စာအုပ္ေတြနဲ ့ အဲ ့ဂီတပဲ ရွိခဲ ့သလိုမ်ိဳးႀကီးဆိုေတာ ့ ဂီတအေပၚ စိတ္တအားညႊတ္ႀကတာ သိပ္ေတာ ့မဆန္းဘူးေပါ ့ေလ ...

အဲ ့မွာ က်ေနာ္တို ့လိုေၿမလႊာနားနီးတဲ ့ေၿမသား ေက်ာင္းသား / သူ လူငယ္ အရြယ္ေတြရဲ ့ နားထဲ မင္းမင္းလတ္တို ့ဂီတလိုင္းေတြထက္ စိုင္းထီးဆိုင္ ခင္ေမာင္တိုး ခိုင္ထူးတို ့လိုင္းေတြက အရင္ ေစာနား၀င္သြားတယ္ (ေနာက္မွ ဘိုဘိုဟန္ကို အရင္စ လက္ခံလာတာမ်ိဳး အိမ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး အိမ္မွာ အဲ ့ဒါမ်ိိဳးေတြ ဖြင္ ့ခြင္ ့မရဘူး အိမ္က မိဘေတြက ေရႊေၿပာင္ေၿပာင္ ေတာင္ေပၚကဘုရား တို ေတြ ့ ပြင္ ့ဦးေႀကြမွၿဖင္ ့ကြယ္ေတြ ေခါင္ မ ေဟ သီ ထြန္းေတြ လုပ္ေနတာ ...ဒီေတာ ့အဲ ့လို စတီရီယို ေတးသံစဥ္ေတြကို လၻက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ ဖင္ေက်ာက္ခ်ထိုင္ၿပီး နားေထာင္းခဲ ့ႀကရတာ )

စိုင္းထီးဆိုင္ကို သ်ွမ္းအမည္ မရင္းႏွီးေသးလို ့ စိုင္းထီဆိုင္း လို ့လဲ ေခၚႀကတာမ်ားသလို တစ္ခ်ိဳ ့ကေတာ ့ ထီးဆိုင္ လို ့ ေခၚႀကတယ္ ....အဲ ့စိုင္းထီးဆိုင္ ရဲ ့ ၀ဲတဲတဲ ဂီတသံကို က်ေနာ္တို ့ေတြတင္မကဘူး မိန္းကေလး အုပ္စုေတြကပါ ေ၀ါကနဲ ၿပံဳက်အားေပးလာႀက ႀကိဳက္သြားႀကတာမ်ိဳပဲ (ေၿပာရရင္ က်ေနာ္တို ့ ေက်ာင္းသား က်ားေလးေတြ နားထဲကုိ အဲ ့ေက်ာင္းသူမေလးေတြက စိုင္းထီးဆိုင္ ရဲ ့ သီခ်င္းေတြ သိပ္ေကာင္းတာပဲလို ထီးဆိုင္ရဲ ့ ့ဘုန္းေတာ္ဘြဲ ့ေတြ လာညႊန္းလို ့ သိပ္အထင္မႀကီးပဲ လိုက္နားေထာင္ရင္းကေန တစ္ပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စေတြ စႀကိဳက္လာတာမ်ိဳးပဲ)

အဲ ့လိုမ်ိဳး မိန္းကေလး ေက်ာင္းသူထုႀကီးပါ ၀င္ၿပီး စုၿပံဳအားေပးတယ္ဆိုတာ အဲ ့ေခတ္က စတီရီယို ေခတ္မဦးတစ္ဦး ေခတ္ေလးမွာ သိပ္ေတာ ့လြယ္တဲ ့အေနအထားေတာ ့ မဟုတ္ခဲ ့ဘူး စတီရီယို အဆိုေတာ္တိုင္းၿဖစ္နိုင္ဖို ့မလြယ္တဲ ့ အေၿခအေနမ်ိဳး သေဘာရွိခဲ ့တယ္ အဲ ့ေက်ာင္းသူထု က ထီးဆိုင္ရဲ ၀ဲတဲတဲနဲ ေႏြဥႀသ တို ့လို ့ အလြမ္းေတးေတြကို သေဘာေတြက် လိုက္ၿငီးလုပ္ႀကတာ
ခိုင္ထူးကိုႀကေတာ ့ ထီးဆိုင္ေလာက္ ေက်ာင္းသူထုက ပါမလာေသးဘူး....က်ေနာ္တို ့ က်ား ေတြသာ လႊတ္ႀကိဳက္ၿဖစ္တဲ ့ သေဘာၿဖစ္လာတာ.....

အဲ ့ မွာ စိုင္းထီးဆိုင္က အေတာ္ေလး ေပါက္လာခ်ိန္မွာ ပလံုပလန္ တစ္ခုနဲ ့ ေတာရေက်ာင္း၀င္သြားေရာ သတင္းစာေတြမွာေတာင္ သတင္းအၿဖစ္လာလာခဲ ့ေသးတယ္..အဲ ့အခ်ိန္က အစိုးရကလဲ စတီရီယ္ို အုပ္စုေတြဆို လာထားပဲ အဲ ့ လမ္းသရဲေတြေတြကို ဘယ္လို ႏွိပ္ကြပ္ရမလဲ အၿမဲ ေခ်ာင္းေနတာမ်ိဳး.. ဒါနဲ ့ ထီးဆိုင္ႀကီး ရိပ္သာ ၀င္သြားခ်ိန္မွာ ေနာက္ထပ္ က်ေနာ္တို ့နားထဲ ေပါက္လာတာ စိုင္းဆိုင္ေမာတဲ ့ က်ေနာ္တို ့က စိုင္းထီးဆိုင္ကို လြမ္းေနတဲ ့အခ်ိန္မွာ ေပၚလာသလို ၿဖစ္ေနတာရယ္ ထူးၿခားလွပတဲ ့ သံစဥ္အဖြဲ ့ေတြရယ္ေႀကာင္ ့ သူ ့ကိုပါ အမွတ္ၿပည္ ့ေပးလိုက္ႀကတာေပါ ့ေလ လမ္းမေတာ္ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္မွာ က်ေနာ္တို ့လူေတြႀကားထဲ ( ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဆိုပိုမွန္မယ္) စေပါက္သြားတာမ်ိဳး စိုင္းဆိုင္ေမာ ကို တစ္ခ်ဳိ ့က ေနာက္ခဲ ့ႀကတာ ဆိုင္မွာေမာ ့တာ လို ့ေလ..ငိငိ ၊
( အဲ ့ထဲမွာ နာမည္ရလာတာ စိုင္းေန၀န္း ဆိုတာရွိေသးတယ္) ( ရန္ကုန္ တရုပ္တန္းမွာ ေပါက္ၿပီဆို ေပါက္ၿပီလို ့ေတာင္ အဆိုၿဖစ္ခဲ ့တဲ ့ေခတ္မ်ိဳးေပါ ့ေလ )

အဲ ့မွာ တကယ္ ့အမွတ္တရ အၿဖစ္ေရးၿပခ်င္ေနတာက အဲ ့ စိုင္းထီးဆိုင္ အသံ ခဏေပ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ စိုင္းထီးဆိုင္ အသံနဲ ့ နင္လားငါလား ဆိုနိုင္တဲ ့ အသံရွင္တစ္ေယာက္ ေပါက္ထြက္လာၿပီး စိုင္းထီးဆိုင္
အလြယ္ေၿပ အၿဖစ္ လူေတြက ၀ိုင္းအားေပးခဲ ့ႀကတာ ၿဖစ္ခဲ ့တယ္ သူက မ်က္စိ ႏွစ္ကြင္း အလင္း မရသူေတြ အုပ္စုက ၿဖစ္ေနတယ္....အဲ ့မွာ '''ဘလိုင္းထီးဆိုင္'' လို ့ နာမည္ႀကီးခဲ ့တယ္ေပါ ့ေလ..သူ ့လိုပဲ မ်က္စိ ႏွစ္ကြင္း အလင္းမရသူေတြထဲက နာမည္ႀကီးခဲ ့တာ '' ဘလိုင္းမာမာေအး ''' တဲ ့ ...( အဲ ့ေခတ္မွာ ဂီတက လူထက္ပို အေရးပါပံုက ဘယ္အဆိုေတာ္မွ အၿပင္မွာ အရွင္လတ္လတ္ႀကီး မၿမင္ဘူးပဲ ဂီတ ကိုသာ နား နဲ ့ အကဲၿဖတ္ၿပီး လက္ခံၿခင္း ၿငင္းပယ္ၿခင္း ေပါက္ၿခင္း မေပါက္ၿခင္းသေဘာေတြ ၿဖစ္ေနတဲ ့ ေခတ္မ်ိဳးပဲ ဂီတ ပရိပ္သတ္အမ်ားစုကလည္း လူၿမင္ရဖို ့တဲ ့ ဂီတ ကိုသာ နား အာရံုနဲ ့ အဓိက ခံစားတာမ်ိဳးေပါ ့ေလ...

အဲ ေႏွာင္းေခတ္ပံုရိပ္ေလးေတြလို ့ အမည္ေပးၿပီးမွ ၿဖတ္ကနဲ သတိရလိုက္တာက စိန္ေမရီလို ့ ႏွုတ္က်ိဳးေနတဲ ့ မိန္းကေလးေက်ာင္းက ေက်ာင္းသူမေလးအမည္က  '' ေႏွာင္းေႏွာင္း '' တဲ ့ အမည္ကေလးလွလြန္းသလို လူကလည္း လွတပတေလး လမ္းေလ်ွာက္လာရင္ ပိန္ပိန္ပါးပါးေလး အသားၿဖဴေလးနဲ ့ ႏြဲ ့ႏြဲ ့ေလးေလ်ွာက္လာတတ္တယ္  သိုက္ဆက္ပါတယ္ဆိုတဲ ့ ေကာင္မေလးေတြနဲ ့ အေတာ္ဆင္တယ္ တရုပ္သိုင္းမင္းသမီးေလး က်န္းက်ိယီ ဆိုလား  အဲ  အဲ ့လို လြမ္းရိပ္သန္းေနတတ္တဲ ့ မ်က္ႏွာေပါက္သြယ္သြယ္ေလး...ခ္ခ္..။