ေလာကဓံဆိုးေတြကို ၿဖတ္သန္းခဲ ့ပံု
-----------
က်ေနာ္ ဒီေဗဒင္ဟိုေဗဒင္ေတြ စပ္စုရင္းလိုက္မိရင္းကေန ေနာက္ေတာ ့ ဒီေဗဒင္ကို စိုက္လိုက္မတ္တတ္လိုက္ကေရာဆိုပါေတာ့ ...အဲ ့မွာ ဘာၿဖစ္လာလဲဆိုေတာ ့ မေရာက္ေသးတဲ ့ သက္ေရာက္အညံ ့ေတြ အေႀကာင္း ႀကိဳေတြးၿပီး ၿဖံဳေနတာ လူလည္း ေနစရာေနရာမရွိဘူးလိုၿဖစ္လာတယ္...
အေရးေကာင္းတဲ ့ ေဗဒင္စာေတြဖတ္ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စရဲ ့အေတြ ့အႀကံဳအဆိုးေတြကို ႀကည္ ့မိတာ ထိုင္နားေထာင္ခဲ ့ရေတာ ့ ဆိုက္ကို၀င္လာတဲ ့သေဘာေပါ ့...( ငါ ဒုကၡအႀကီးအက်ယ္ေရာက္မွာ သိပ္ေႀကာက္ေနတဲ ့ငါ သိပ္ၿပင္းထန္ေနခ်ိန္ေပါ ့)...
အဲ ့အေႀကာက္တရား ဆိုက္ကို၀င္တဲ ့အက်ိဳးဆက္က လက္ရွိေကာင္းေနတဲ ့ အေၿခအေနေလးရဲ ့အရသာက ေလ်ာ ့သြားတယ္...ခ်က္ခ်င္းပဲ ေလာကဓံဆိုးေတြက်ေရာက္ေတာ ့မလိုလို နဲ ့တိုးတက္ဖို ့ႀကီးပြားဖို ့ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ကိုေလ်ာ ့သြားေစတယ္..
ဓမၼလမ္းလည္း တကယ္မသြားနိုင္ ေလာကီထဲေနရတာလည္း ဖင္တႀကြႀကြနဲ ့ အလကားေနရင္း ခြန္အားေတြက်ေနေတာ ့တာမ်ိဳးေပါ ့...ေနာက္ေတာ ့ အလုပ္လုပ္ရင္းကေန စာေတြဖတ္ ဘ၀ေတြအေႀကာင္း နားေထာင္းရင္ ဓမၼေတြအေႀကာင္း သံသရာအေႀကာင္း အေတြးအလုပ္ေပးရင္းက လူက စိတ္ထားကို တၿဖည္းၿဖည္းခ်ိန္းယူလာခဲ ့တယ္...
အယူသက္သက္သမားက ပူေလာင္လြန္းတာကို သိလာေတာ ့ အယူသက္သက္သမားစိတ္ကိုေလ်ွာ ့ခ်လိုက္ၿပီး အေပးၿခမ္းက ေန အခ်ိန္အမ်ားဆံုးေပးေနလိုက္ေတာ ့တဲ ့စိတ္ကို တၿဖည္းၿဖည္း ေမြးယူလာတဲ ့အခါ လူဟာ စိတ္လက္ေတြ သိ္ပ္ေပါ ့ပါးသြားေတာ ့တယ္...
အရင္လို မိုးလင္းရင္ ဒီေန ့ ငါ ့အတြက္ ဆိုတဲ ့ စိတ္ကေန ဒီေန ့ ဘယ္သူကို ငါ..ဘာလုပ္ေပးဖို ့ရွိလဲ ဆိုတဲ ့ စိတ္မ်ိဳးေပါ ့...အဲ ့လို အရင္လို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ထားတဲ ့စိတ္ကေန ေလာကဓံဆိုးေတြလာရင္ လႊတ္ရတာလြယ္ေအာင္ဆိုၿပီးခပ္ဖြဖြသာ ကိုင္ထားေတာ ့တဲ ့စိတ္ကို ေမြးယူလိုက္တဲ ့ အခါ လူဟာ ေတြးေတာမွဳ ့ေတြမွာပါ ေအးေအးေဆးေဆး ေတြးေတာေပးလို ့ရလာတယ္.
.ၿပီးေတာ ့ေလာကကို ၿဖန္ ့က်က္ ေတြးေတာ ႀကည္ ့ၿမင္လိုက္မိတာက လူဆိုတာ ဘယ္လိုပဲ ဘ၀ကို ၿဖတ္သန္းေနေစ ယႀတာေတြပါေစ ယႀတာေတြ မပါေစ ေဗဒင္က ဘာေတြေဟာေဟာ ....ဒီအသက္ေလာက္ဆို အဲ ့ဒီအသက္ေလာက္ဆို အေႀကာင္းတစ္ခုခု ေခါင္းစဥ္တစ္ခုခု နဲ ့
ဂန္ ့ကုန္တာခ်ည္းပါပဲဆိုတာကိုပါ လွမ္းၿမင္လိုက္သလို
အခု ထိုင္ေနရင္း အခု ကီးဘုတ္ေပၚ စာရိုက္ေနရင္းကေန ငလ်င္ႀကီးထလွဳပ္လို ့ တိုက္ၿပိဳၿပီးလဲ အခ်ိန္မေရြး ဂန္ ့သြားနိုင္တာပါပဲဆိုတာကိုပါ ေတြးမိသြားတဲ ့အခါ...လူေတြဟာ မေသခင္ေလးသာ.....သေဘာကိုပိုက္မိသြားတယ္...
အဲ ့ကေန... ပထမဆံး ဘ၀ပစ္မွတ္က အရမ္းငတ္ၿပတ္ေနေအာင္ မဆင္းရဲရင္ၿပီးေရာ..အရမ္းေတြ ဒုကၡေရာက္မေနရင္ၿပီးေရာ.သေဘာကို ပစ္မွတ္ ေၿပာင္းလိုက္တယ္...အဲ ့ ပစ္မွတ္ကို ခ်ိန္လိုက္ၿပီးတဲ ့အခါ အရမ္းဆင္းရဲသြားနိုင္တဲ ့အရမ္းဒုကၡေရာက္သြားနိုင္တဲ ့ အကြက္ေတြကို မလုပ္မိေအာင္ေရွာင္လိုက္တဲ ့အခါ လူဟာ ရယူလိုခ်င္လြန္းၿခင္းေလာဘ တာ၀န္ပိေနတဲ ့ ဘ၀ကေန လြတ္ေၿမာက္သြားေတာ ့တယ္...အဲ ့မွ ေပါ ့ပါးတဲ ့ဘ၀ကို စရၿပီေပါ ့
ေနာက္ေတာ ့ အဲ ့လို ကိုယ္ ရဖို ့ထက္ သူမ်ားေတြ အဆင္ေၿပ ၿပီးတာပါပဲေလ ဆိုတဲ ့စတိုင္ကို ပိုေတြးေပးတဲ ့အလုပ္စတိုင္မ်ိဳးေပၚ ရပ္ၿပီး ေပါ ့ေပါ ့ပါးပါး ၿဖတ္သန္းလာခဲ ့တဲ ့ တကယ္ ့ ဘ၀အေတြ ့အႀကံဳေတြကို ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ ့အခါ..
.ဘယ္ၿဂိဳလ္ေရာက္ေရာက္ ဘာသာေရးေကာင္းရင္ အေပးသမားဖက္က စိတ္ထားတာမ်ားရင္ ေရာင္ ့ရဲတတ္ရင္ မိသားစုအေရးကို တတ္နိုင္သမ်ွ ဦးစားေပးရင္ေစတနာေကာင္းရင္ ေလာကဓံကို သိပ္ၿဖံဳစရာ မလိုဘူး ကိုယ္ ့သီလက ကိုယ္ ့ကိုယ္ၿပန္ေစာင္ ့ေလ်ွာက္တယ္ ေလာကဓံဆိုးေတြမွာ သက္သာခြင္ ့ရတယ္.(ကိုယ္ေတြ ့ေတြ) ..အဲ ့ဒါ ဘ၀ကို က်ေနာ္ ေက်ာ္ၿဖတ္လာတဲ ့နည္းပဲ ...
