အမွန္က အခု ၿပတဲ ့အေၿခခံကို အရင္မကိုင္ထားရင္ ဖတ္ၿပီး ဖတ္ဖူးတယ္ပါပဲ၊ ေနာက္..ဖတ္လို ့ေတာ ့ေကာင္းသား ဘာေတြမွန္းလည္းမသိဘူးၿဖစ္တတ္ပါတယ္...ဒါေႀကာင္ ့ ဘယ္လိုေႀကာင္ ့အဲ ့လိုသေဘာမ်ိဳးစၿဖစ္လာတာလဲအေၿခခံကို ၿပန္ေရးၿပထားပါမယ္။ သတိထားဖို ့ အားလံုးဟာ ''စိတ္'' ခံစားမွဳ ့အေၿခခံကစတာေတြခ်ည္းပါပဲ ..။
အစဥ္အလာ မဟာဘုတ္ေလးေထာင္ ့အကြက္က နကၡတ္သံုးစတိုင္နဲ ့တူၿပီး (၀ိဇၨာနည္းက်ၿမန္မာ ့ေဗဒင္)လို ့သံုးတဲ ့ဆရာဦးလင္းေအာင္နဲ ့တပည္ ့ေတြက မဟာဘုတ္တိုင္ကိုႀကက္ေၿခခတ္ေတြနဲ ့သံုးပါတယ္ ဆရာဦးလင္းေအာင္ စသံုးၿပလို ့လိုက္သံုးတာပါ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က မဟာဘုတ္အိမ္ေတြရဲ ့အေၿပာ ့အမာကိုၿပခ်င္လို ့ပါ..သေဘာက (ရာဇ၊ဘဂၤ၊ အထြန္းေမြးေတြ)က (မရဏပုတ္ိ၊အဓိပတ္ိေမြးထက္စာရင္ ) သေဘာထားေပ်ာ ့ေၿပာင္းသြားလြယ္တယ္ မရဏပုတ္ိ၊အဓိပတ္ိေတြက တင္းမာလာရင္အလြယ္နဲ ့အေလ်ွာမေပးခ်င္ဘူး အလယ္ေကာင္က သိုက္ဖြားေတြက တစ္ၿပိဳင္ထဲမွာကို တစ္ကိုယ္ ့ႏွစ္စိတ္ေတြ..ဂုဏ္ေတာ္ကို ပါးစပ္ကရြတ္ေနရငၤ မ်က္လံုးနဲ ့လက္က ေႀကာင္သန္းရွာေနတဲ ့စိတ္သေဘာ။
ပံုမွာၿပထားတဲ ့မဟာဘုတ္အိမ္က စာေတြ အလိုအရ လြန္ကဲတာ မွန္သမ်ွ အမွားလို ့ေရးတယ္၊ မေကာင္းတဲ ့ဖက္မွာ မွားတာ. အဲ ့'''အမွားေတြဆိုတာဟာ '' လူ ့အဖြဲ ့အစည္းႀကီးက မွားပါတယ္လို ့ေယဘူယ် သတ္မွတ္ထား(သို ့) ခံယူထား (သို ့) ကိုယ္ခ်င္းစာထားတဲ ့စံႏွံုးကေနေၿပာတာပါ ''တစ္ဦးခ်င္းခံယူမွဳ ့နဲ ့မတိုင္းတာပါဘူး.''။ ဒါေတာင္ တစ္ခ်ိဳ ့လူ ့အဖြဲ အစည္းမွာ လုပ္သင္ ့လုပ္ထိုက္တဲ ့ပါဏာတိပါတဟာ ေကာင္းမွဳ ့တစ္ခုလို ့ယူၿပီး တစ္ခ်ိဳ ့တမင္တကာ ရည္ရြယ္ၿပီး ပါဏာတိပါတ လုပ္တာကို အမွားလို ့မခံယူပါဘူး..တစ္ခ်ိဳ ့လူ ့အဖြဲ ့အစည္းမွာေတာ ့''ဘာေႀကာင္ ့ ပါဏာတိပါတ လုပ္လုပ္ မေကာင္းမွု ့အမွား'' သာၿဖစ္တယ္လို ့ ခံယူပါတယ္ ၊ ဒီေတာ ့ အမွားေတြအမွန္ေတြဟာလည္း တစ္ဦခ်င္းေတာင္မကေသး လူ ့အဖြဲ႕ ့အစည္းႀကီးတစ္ခုနဲ ့တစ္ခုေတာင္ သေဘာထား မတူတာေတြ ့နိုင္ပါတယ္..ဒီေတာ ့ ေဗဒင္ကေၿပာတဲ ့အမွားေတြအမွန္ေတြ မေကာင္းဘူးေကာင္းတယ္ဆိုတာေတြဟာလည္း ေယဘူယ်သေဘာေတြပါပဲလို ့ဆိိုလိုပါတယ္..
အမွားဆိုတာ ေဗဒင္အလိုအရေၿပာတဲ ့အမွားက လူတိုင္းမွာ လူ ့သဘာ၀ရွိတဲ ့ပံုမွန္စိတ္ေတြကေန သာမန္အခ်ိန္မွာထက္ အိုဗာၿဖစ္လာရင္ မွားတတ္တယ္ အမွားေတြႀကံဳလြယ္တတ္တယ္လို ့စေၿပာတာပါ၊ အမွားဆိုတာဟာ အမည္ဆိုးထြက္လြန္းတာ (ဟစ္တလာသေဘာ) ဘ၀ပ်က္လြယ္ရင္အမွား (ေဂ်းထဲေရာက္သြားတာ လူထသတ္မိတာ) (လက္ရွိကေန လက္မဲ ့မြဲသြားလြယ္တာ)စသၿဖင္ ့ေတြဖက္ကို ေရာက္သြားလြယ္နိုင္တဲ ့အၿပဳအမူေတြကို အမွားလို ့ဆိုလိုတာပါ.။ ၿပီးေတာ ့ အဲ ့အမွားဆိုတဲ ့အမူဟာ တစ္ခ်ိဳ ့ ကာလရွည္က်င္ ့သံုးၿပီးမွ ႀကံဳၿပီးမွ အမွားရဲ ့ဒဏ္ခံရတာ၊ တစ္ခ်ိဳ ့က တစ္ခါၿပဳမိမွား တစ္သက္စာေလာက္ခံရတာ၊ တစ္ခ်ိဳ ့ကေတာ ့ (ယံုႀကည္မွဳ ့အလိုအရ) ေနာင္ဘ၀မွ ခံရတာလို ့ သံုးမ်ိဳးက ြဲထြက္လာတာေတြ ့နိုင္ပါတယ္။
မရဏအိမ္က ၿခဴၿခာေပ်ာ ့ညံ ့သည္းမခံနိုင္မွဳ ့အမွားဆိုတာ ၊ တင္းမာလြန္းတာ ၊အေလ်ွာ ့ေပးလြန္းတာဟာ အမွားၿဖစ္လြယ္တာ၊ ဘဂၤအိမ္ကအမွားက သေဘာထားခဏခဏေၿပာင္းလဲလြယ္ တည္ၿငိမ္မွဳ ့မဲ့တာမ်ားသြားရင္ အမွားၿဖစ္လြယ္တာ၊ ပုတ္ိအိမ္ကအမွားက ဖံုးဖိလြန္းရင္ ေပၚတင္က်လြန္းရင္အမွားႀကံဳလြယ္တာ၊ ရာဇအိမ္က ပရိယာယ္အဆင္ ့ေက်ာ္ရင္လိမ္လည္လွည္ ့ဖ်ားမွဳ ့ၿဖစ္တတ္တဲ ့အမွား ရိုးစင္းဒဲ ့က်လြန္းရင္လည္းအမွားၿဖစ္လြယ္တာ၊ သိုက္က ေစ ့လြန္ရင္ သံသယ၀ါဒီၿဖစ္လာတဲ ့အမွား ပြင္ ့လင္းလြန္ရင္ ၿဗဲလရမ္းၿဖစ္သြားတဲ ့အမွား၊ အဓိပတိအိမ္က မာနမဲ ့လြန္းရင္လည္းအမွား ႀကီးလြန္းရင္လည္းအမွားသေဘာပါ...ဒါအေၿခခံသေဘာပါပဲ...ဒါကိုမွ ဂဏန္းေတြထည္ ့စဥ္းစားတာပါ။
၁=အိုးအိမ္အိမ္ေထာင္အုပ္စု၊ ၂=ေငြအႀကြားဟန္ေဆာင္မွဳ ့မ်ား၊ ၃=စိတ္(နာမ္္=မေနာကံ) /စိတ္လွဳပ္ရွားမွဳ ့၊၄= လူ (ရုပ္=ကာယကံ) )နဲ ့ လူမွဳ ့ဆက္ဆံေရး၊၅=ပညာအေတြးအေခၚနဲ ့အေပ်ာ္အပါးေတြ ၊၆= စကား(ႏွုတ္ေရး=၀စီကံ) ခရီးသြားလာလွဳပ္ရွားမွဳ ့၊ ၀ /၇=ဂုဏ္ထင္ေပၚေလာဘမာနသိကၡာအရွက္။...လို ့ အေၿခခံသေဘာလို ့ဂဏန္း(သို ့) ေန့ ့နံ၇နံသတ္မွတ္ထားပါတယ္။
( ႀကားၿဖတ္ေၿပာရရင္...သတၱ၀ါတိုင္းဟာ ( ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံ )သံုးမ်ိဳးနဲ ့အၿမဲလွဳပ္ရွားပါတယ္.သံုးခုစလံုးရပ္ဆိုင္သြားရင္ လူေသပါ။ ဒီေတာ ့ မဟာဘုတ္အလိုအရ ကာယကံ=၄ ဂဏန္း၊ ၀စီကံ=၆၊ မေနာကံ=၃၊ ၿဖစ္ေနပါတယ္...( ၄၊၆၊၃) ကာယကံ၀စီကံ မေနာကံ ဆိုတဲ ့ ကံသံုးပါစလံုး မဟာဘုတ္ေအာက္တန္း (ပုတ္ိဘဂၤမရဏ)သံုးအိမ္စလံုးမွာ အၿပည္ ့ထိုင္သြားတာ (၃)ႀကြင္းႏွစ္ေမြးမဟာဘုတ္သမားတစ္မ်ိဳးထဲရွိေနတာ ထူးၿခားသေဘာေတြ ့နိုင္ပါတယ္..ဒီေတာ ့ ၃ႀကြင္းႏွစ္မဟာဘုတ္နဲ ့ေမြးလားသူေတြပ ကိုယ္ႏွုတ္စိတ္ ၃ ခု တစ္ခုခု လွဳပ္မေနရင္ရင္ မေနတတ္ဖူးဆိုတဲ ့ေယဘူယ်ထူးၿခားလကၡဏာထြက္ေနတာၿမင္သာလာပါတယ္..ဒါေႀကာင္ ့ ၃ႀကြင္းေမြးေတြ ၿငိမ္ေနၿပီဆိုရင္ သူ ့စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခု ႀကိတ္ႀကံစီေနတာမ်ိဳးေႀကာင္ ့သာၿငိမ္ေနတာ ႏို ့မို ့ရင္ ၃ႀကြင္းေမြးေတြဟာ လက္လွဳပ္ရရင္လွုပ္ေနၿပီး လွဳပ္မရရင္ ပါးစပ္လွဳပ္ေနတတ္တယ္လို ့ဒီ မဟာဘုတ္ပညာက ႀကိဳတြက္ထားလိုက္တတ္ပါတယ္၊
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..