မင္းေခြးေခ်းနဲ ့၀က္သားဟင္းခြဲေ၀မွု ့ၿပႆနာ

မင္းေခြးေခ်းနဲ ့၀က္သားဟင္းခြဲေ၀မွု ့ၿပႆနာ
----------
300 ဆိုတဲ ့လူစြမ္းေကာင္းအဂၤလိပ္ကားႀကီး ထြက္လာေတာ ့ နရသီဟပေတ ့ဗ်င္ႀကီးရဲ ့ ဟင္းခြက္ ၃၀၀ကို သတိရလိုက္တာေပါ ့ ၃၀၀ကို ႀကားဖူးေနတာကိုး..အဲ ့ဗ်င္ႀကီး စစ္ေၿပးရင္း ဟင္းခြက္ ၁၅၀ပဲစားရေတာ ့ ''ဆင္းရဲလိုက္ထွာ'' လို ့ၿငီးတယ္ ဆိုတာဖတ္ရေတာ ့လည္း အံ ့ေတြကိုႀသမိေသးတာ..မေအတို ့ ဧရာ၀တီစစ္ေၿပးတုန္းက ကိုင္းဥကိုဟင္းလုပ္စားခဲ ့ရတယ္လို ့ေၿပာခဲ ့ဖူးတာသတိရသလို ကိုယ္ေတြ ကိုရင္၀တ္ရဟန္း၀တ္တုန္းက စားပြဲေပၚက ဆြမ္းဟင္းခြက္ ၃၀ေက်ာ္ေလာက္မွာ ဘယ္ခြက္က ဟင္းေကာင္းလဲလို ့က်ီးကန္းမ်က္စိရဲ ့လ်င္ၿမန္မွဳ ့မ်ိဳးနဲ ့ရွာရင္ ေနာက္က်တဲ ့လက္သစၥာေဖါက္ဆိုၿပီး ...အဟိ...

စာသမားတို ့သည္...

စာသမားတို ့သည္...
--------
 စာသမား သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ ၿမိဳ  ့ထဲက စာအုပ္ဆို္င္ေတြပတ္ ဖရီးေလ်ွာက္ဖတ္ၿပီး အားရေတာ ့ဆိုင္ကေနၿပန္ထြက္လာေရာတဲ ့၊ ေႏြဦးေပါက္ဆိုေတာ ့အေအးေသာက္မယ္ေပါ ့ေလ..အဲ ့ဒါနဲ ့လမ္းေဘးကႀကံရည္ဆိုင္၀င္ထိုင္ႀကၿပီး ႀကံရည္ ၂ ခြက္လို ့မွာလိုက္သတဲ ့..

အဲ ့မွာ စာသမား တစ္ေယာက္က ႀကံႀကိတ္စက္နားက ႀကံေခ်ာင္းေတြႀကည္ ့ၿပီးသမိုင္းထဲက စာေလသံနဲ ့
''  ႀကံဆိုတာ အဖ်ားကစၿပီးစုပ္ရတယ္ဗ် ဒါမွ တျဖည္းျဖည္း အရသာပိုပိုရွိလာတာ''..လို ့ သူပဲဖတ္ဖူး သူမ်ား မဖတ္ဖူးသလိုလို ေလသံနဲ ့ဆရာက်လိုက္ေတာ ့...

ေနာက္သူငယ္ခ်င္းကလည္း သူလည္း စာေပမွာ ေခတ္သူမဟုတ္ေလသံနဲ ့  '''ဟာဗ်ာ၊ အရင္းပိုင္းမစုပ္ရခင္ ေသသြားရင္ အေကာင္းဆုံး အပိုင္းကို အရသာ မခံလိုက္ရဘဲေနဦးမယ္ '' လို ့ ၿပန္ထုေခ်လိုက္သတဲ ့...အဲ ့အခ်ိန္မွာ ႀကံႀကိတ္စရာက ႀကံ၂ ေခ်ာင္း အတူတူစက္ထဲထည္ ့ႀကိတ္ ကိုင္းဖန္ခြက္ ၂ ခြက္ ထဲ အတူတူထည္ ့ ၿပီးေတာ ့မွ စာသမား ၂ေယာက္ကို လွမ္းေပးလိုက္သတဲ ့..

စာသမား ၂ ေယာက္လည္း အခ်င္းခ်င္းအၿပန္အလွန္ ဆရာက်လက္စေတြကိုခဏထား ႀကံရည္ေတြကို တစ္ငံုစီငံုလိုက္တဲ ့အခ်ိန္မွာ ႀကံရည္သည္ ဦးေလးႀကီးက စာသမား၂ ေယာက္ တစ္ငံုစီေသာက္လိုက္တာကို လွမ္းႀကည္ ့ၿပီး..''ဘယ္ႏွယ္ ့ ငါ ့လူေတြ စက္နဲ ့ႀကိတ္လိုက္ေတာ ့ ဘယ္ဖန္ခြက္ေဇာင္းကေသာက္ေသာက္ အခ်ိဳေရ အရသာက အတူတူပဲေလ..ဟုတ္စ..ငါ ့လူတို ့မယံုရင္ ခြက္ခ်င္းလဲေသာက္ႀကည္ ့ေလ.''..လို ့ ၿပံဳးစိစိနဲ ့၀င္ေၿပာလိုက္ပါေရာတဲ ့....ငိငိ

ခြက္ေမွာက္

တ၀က္ထဲလားတို ့ တ၀က္ႀကီးမ်ားေတာင္တို ့ ဘာညာနဲ ့လာၿငင္းလို ့မရေတာ ့ဘူး ခြက္ေမွာက္ထားရင္.ဗလာပဲ 
ဒါေတာင္ ေလေတာ ့ရွိေလာက္ဦးမယ္ဘာညာက လာခ်င္လာဦးမွာ....ငိငိ..