ၿမိဳမက်သူ....
---
မငယ့္တငယ္က ထူးဆန္းတဲ ့သေဘာထားရွိတဲ ့ဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္နဲ ဆံုခဲ ့ဘူးတယ္..တစ္ေန ့မွာ ႀကည္ ့ၿမင္တိုင္က ရပ္ကြက္ႀကီးတစ္ခု မီးေဘးၿဖစ္ခဲ ့တယ္၊ ရပ္ကြက္ႀကီး ေၿပာင္ေရာဆိုပါေတာ ့
မီးေလာင္ခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို ့က မေနေတာ ့ဘူး ၿမိဳ ့ထဲကိုေၿပာင္းခဲ ့ၿပီ..၊ ရပ္ကြက္နဲ ့ရပ္ကြက္ကလူေတြကို သံေယာဇဥ္ရွိေနလို ့သြားႀကည္ ့ခဲ ့ေတာ ့ အဲ ့ဦးေလးႀကီး အိမ္တစ္အိမ္ထဲ မီးေလာင္ၿပင္ႀကီးထဲမွာ ေငါင္းစင္းစင္းနဲ ့ မီးကြင္းၿပီးက်န္ခဲ ့တယ္..။ ပြဲခင္းႀကီး တစ္ခုလို မီးေလာင္ၿပင္ကို လာလာႀကည္ ့ႀကရင္း အဲ ့မီးကြင္း အိမ္ေလးကိုႀကည္ ့ၿပီး အံ ့ေတြႀသႀကတာေပါ ့။ ဘုရားတန္ခိုးပါဆိုတာပါ ခ်ီးမြမ္းႀကတယ္....
အ္ိမ္ရွင္ ဦးေလးႀကီးကိုပါ ၀ိုင္းစပ္စုႀကတယ္ ဘာဘုရားပံုေတာ္လဲ ဘယ္ကေန ပူေဇာ္ထားတာလဲ ေပါ ့.ကံေကာင္းလိုက္တာ ဘာညာေတြလည္းပါတယ္...အဲ ့ဦးေလးႀကီးရဲ ့မ်က္ႏွာက အရယ္အၿပံဳးမရွိပဲ ၿပန္ေၿပာပံုက....
'' ငါ ့အိမ္တစ္အိမ္ထဲကြက္ မီးကြင္းေနတာ မေပ်ာ္ပါဘူး..တစ္ရပ္ကြက္လံုးက ငါ ့လူေတြ မီးထဲပါသြားတာ ငါက ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာ္ရမလဲ..''.လို ့ၿပန္ေၿပာတယ္...
လူေတြက အဲ ့ဦးေလးႀကီး အဲ ့လိုၿပန္ေၿပာေတာ ့ အန္းကုန္ၿပီ ဆက္မေၿပာႀကေတာ ့ပဲ ေဂါက္သြားၿပီနဲ ့တူတယ္ဆိုတဲ ့အႀကည္ ့နဲ ့ၿပန္ႀကည္ ့ႀကတယ္...တစ္ခ်ိဳ ့ကေတာ ့ အစား ေၿမကြက္ၿပန္မရမွာစိုးလို ့နဲ ့တူတယ္လို ့ဟာသလုပ္ႀကတယ္...တစ္ခ်ိဳ ့ကေတာ ့
အဲ ့လူႀကီးက သက္သက္ဂလန္ ့ေၿပာေနတာလို ့ေ၀ဖန္တယ္....က်ေနာ္လည္း သူ ဘာကိုိုိ ဆိုလိုမွန္း နားမလည္ခဲ ့ပါဘူး...ညဖက္မွာေတာ ့ အဲ ့အိမ္ေလးတစ္အိမ္ထဲ မီးေလာင္ၿပင္ မဲမဲသဲသဲထဲ ထီးထီးကေလးၿမင္ေနရတာ စိတ္ေၿခာက္ၿခားစရာေတာင္ ေကာင္းေနတယ္...
ေနာက္ေတာ ့ ခုလိုကာလေတြမွာ အဲ ့ဦးေလးႀကီးရဲ ့ဖီလင္သေဘာကို ၿပန္ခံစားေပးလို ့ရလာေတာ ့တယ္...အဲ ့ဒါ မြဲေနတဲ ့သူေတြရဲ ့ေရွ ့မွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ဟင္းစားေကာင္းေလး နဲ ့စားရတာ ၿမိဳမက်ပါဘူးဆိုတဲ ့ကရုဏာတရားရွိတဲ ့သူေတြရဲ ့စိတ္မ်ိဳးပဲလို ့ေပါ ့ေလ.
