တစ္ခါက ငယ္ဘ၀မွာ..၊ ( ၂) ( ၃) ( နာေရး ) ၊ လူေသပုပ္နံ ့)

တစ္ခါက ငယ္ဘ၀မွာ..၊  ( ၂) ( ၃) ( နာေရး ) ၊ လူေသပုပ္နံ ့)
----------------
ႀကံေတာသုႆန္ႀကီးကို မေရႊ ့ခင္ေပါ ့ ၊ အဲ ့အခ်ိန္မွာ ႀကံေတာနဲ ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အၿခမ္းမွာ ေ၀ဠဳ၀န္ရပ္ကြက္ႀကီးဆိုတာ ရွိခဲ ့တယ္ ၊ အေၿခခံေတြ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုးေတြ ေစ်းသည္ေတြစက္ရံုလုပ္သားေတြအမ်ားစုၿဖစ္ၿပီး လူစံုစရိုက္စံုေပါ ့ေလ ၊ အဲ ့ေ၀ဠဳ၀န္ရပ္ကြက္ႀကီးနဲ ့ ႀကံေတာက နာနတ္ေတာလမ္းမပဲၿခားၿပီး ႀကံေတာက အထြက္ေပါက္နားက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာေတာ ့ အသုဘကားအပွားလိုက္တဲ ့ဆိုင္ေတြ အေခါင္းေတြေရာင္းတဲ ့ဆိုင္ေတြရွိခဲ ့တယ္ ၊ ေ၀ဠဳ၀န္ရပ္ကြက္ႀကီးရဲ ့့ႀကံေတာသုႆန္ဖက္မ်က္ႏွာမူထားတဲ ့ မ်က္ႏွာစာတန္းေပါ ့ေလ

အဲ ့ရပ္ကြက္ႀကီးထဲမွာ က်ေနာ္တို ့အမ်ိဳးအိမ္ရွိသလို အဲ ့အိမ္မွာ က်ေနာ္တို ့မိသားစုေတြ ခဏ သြားေနခဲ ့ရဘူးေသးတယ္ အဲ ့အိ္မ္ေပၚမွာပဲ ညီတစ္ေယာက္ သူငယ္နာနဲ ့မိုးတြင္းႀကီး ဂိသြားခဲ ့လို ့ႀကံေတာထဲ အရပ္ေႀကးေနာင္ဆိုင္း၀ိုင္းေလးနဲ ့ေန ့ခ်င္းခ်ခဲ ့ရေသးတယ္ ဓနခ်ိဳ ့တဲ ့ေနခ်ိန္ ငါးေၿခာက္ တစ္ၿခမ္း အေၿမွာင္း ႏွစ္ေၿမွာင္းကို သားအမိသားအဖ ၅ေယာက္စာ ညမနက္ ၂ နပ္စာရေအာင္ စားေနရတဲ ့ကာလေတြေပါ ့၊ ေနာက္ေတာ ့အဲ ့ရပ္ကြက္ႀကီးကေန ေနာက္ေနရာတစ္ခု ထပ္ေရႊ ့လာခဲ ့တယ္ေပါ ့ေလ ၊ ဒါေပမယ္ ့ က်ေနာ္ကေတာ ့အဲ ့ေ၀ဠဳ၀န္ရပ္ကြက္ႀကီးထဲက အမ်ိဳး ႀကီးေဒၚႀကီးေတြအိမ္မွာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆို ညသြားသြားအိပ္ တစ္ေနကုန္ကစားေပါ ့ အဲ ့မွာက က်ေနာ္နဲ ့ရြယ္တူ အစ္ကိုတစ္၀မ္းကြဲ (အမွန္က အမ်ိဴးစပ္ရင္ ဦးေလးေပါ ့ေလ) ရွိေတာ ့ ကစားေဖၚေပါ ့ေလ၊