'' မွတ္မွတ္ရရ...''

မွတ္မွတ္ရရေပါ ့ဗ်ာ....အဲ ့ေခတ္က ပြဲေတာ္ဆိုတာ ညႀကီး ၃နာရီ ေလာက္အထိကို စည္ပါတယ္ ေတးသရုပ္ေဖၚ စင္ေတြကလည္း မ်ားလွသလို ပြဲေတာ္ ၃ ရက္ကို စင္ကုန္ေအာင္ အစအဆံုး လိုက္မႀကည္ ့နိုင္ပါဘူး...ညဦးပိုင္းေတြရဲ ့လူစည္ခ်က္က လူအုပ္နဲ ့ညပ္ပါသြားလို ့ ေၿခေထာက္ဖ်ားေတြ ကတၱရာလမ္းနဲ ့လြတ္တဲ ့အခါ လြတ္ လြတ္သြားပါေသးတယ္..တစ္ေယာက္ ပုခံုးတစ္ေယာက္ကိုင္ တန္းစီၿပီး အေပ်ာ္လူတိုးႀကတဲ ့သေဘာေပါ ့..ညစ္ညမ္းတဲ ့ စိတ္ေတြသေဘာလည္း မရွိႀကသေလာက္ပါ..

ေနာက္ဆံုးညမွာ သူငယ္ခ်င္းက မိန္းမခိုးဖို ့ ဒိတ္လုပ္ပါတယ္...သူ ့ေကာင္မေလးကို သူ ့အိမ္က ရီးစားထား ေနမွန္းသိသြားလို ့ ဂုမၻန္တစ္ေထာင္နဲ ့ေစာင္ ့သလို အေစာင္ ့ခံေနရတဲ ့ကာလပါ...ပထမ ႏွစ္ရက္မွာ ပြဲခင္းထဲေပးမလည္ေပမယ္ ့ ခိုးေၿပးမယ္ ့သူငယ္ခ်င္းက ေၿခရာေဖ်ာက္ထားလို ့ ေနာက္ဆံုးညမွာ သူ ့အိမ္က မယ္ကု၀ဏ္ အေဒၚႀကီး ၂ ေယာက္ၿခံရံၿပိး ပြဲခင္းထဲ ခဏေပးဆင္းပါတယ္....

ဘ၀အေတြ ့အႀကံဳဆိုတာ တစ္ခါတစ္ေလ ႏွလံုးသားနဲ ့ရင္းခဲ ့ရတဲ ့အခါေတြမ်ိဳးလည္းရွိပါတယ္.

စာေစာင္ထဲမွာ..အသက္၆၀ တန္းရွိေနၿပီၿဖစ္တဲ ့သူ ့အစ္ကိုဟာ ေခ်ာင္းတခြတ္ခြတ္ဆိုးလို ့ ပါရဂူနဲ ့ၿပ စစ္စရာရွိတာအကုန္စစ္ၿပီး မွတ္ခ်က္ခ်တာက နဲနဲၿပင္းတဲ ့ တီဘီပါလို ့ဆိုတယ္..သူမ်ား၆လ သူ၉လေလာက္ေဆးေသာက္ရမယ္လို ့လည္းဆိုေတာ ့ ေသာက္ပါတယ္..၂ပတ္ေလာက္မွာ အေၿခအေနပိုဆိုးလာလို ့ဒုတိယေၿမာက္ဆီေရာက္ လည္ေခ်ာင္းလိုလိုနဲ ့ႀကာ..တတိယေၿမာက္ႀကမွ ခ်က္ခ်င္းနီးပါးေလာက္ေခါင္းစဥ္တပ္တာက အဆုတ္ကင္ဆာလို ့ဆိုတယ္...ေဆးလိပ္သက္က အႏွစ္၃၀ ေလာက္ကိုး..ေရာဂါနဲ ့အမည္နဲ ့ကြက္တိက်ေတာ ့ လြန္ခဲ ့ၿပီေပါ ့ေလ...တီဘီေဆးၿပင္းအားက ၀ိတ္ နဲ ့ကိုယ္ခံစြမ္းအားကိုအရင္ၿဖိဳခ်ထားလိုက္သလိုၿဖစ္သြားပံုေပါ ့...ညီလုပ္သူက ဘာညာဘာညာေတြ အတြက္မဟုတ္ဖူး အခ်ိန္ေလးယူၿပီးေတာ ့ စစ္ေပးသင္ ့တယ္ဒါဆို ေရာဂါနဲ ့ေခါင္းစဥ္ သိပ္မလြဲနိုင္ေတာ ့ဘူးဆိုရင္ အေၿခအေနတစ္မ်ိဳးၿဖစ္လာနိုင္တာေပါ ့လို ့ဆိုတယ္...

'''၀ိဇၨာ ၿဖစ္မယ္ ့လူ....'''

ကံေကာင္းတာက အေဖက စာဖတ္၀ါသနာပါေတာ ့ စာအုပ္ေပါင္းစံု၀ယ္တတ္တဲ ့အေဖမ်ိဳးၿဖစ္ေနတယ္...ဒီေတာ ့သူ၀ယ္တဲ ့စာအုပ္ေတြ ကို ေက်ာင္းစာ မဖတ္ခ်င္လို ့ယူဖတ္ အိပ္ခါနီးဖတ္ အိမ္သာတက္ရင္းဖတ္ ေက်ာင္းေၿပးရင္းဖတ္ နဲ ့ စာစံုဖတ္မိတဲ ့အေနအထားေလးရလာတယ္..အဲ ့ဒီကေန ေတြးေတာတတ္တဲ ့ သေဘာပါလာတယ္...ဒီလိုနဲ ့ အပိန္ပိန္ အလိမ္လိမ္နဲ ့ ၁၀တန္းေအာင္ေရာ ဆိုပါေတာ ့....

၁၀တန္းေၿဖၿပီးကေန တစ္ေႏြလံုး ကာလရွည္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္က စာဖတ္ခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရခဲ ့တယ္..အဲ ့မွာ ဒႆန စာေပေတြ သြားဖတ္မိေတာ ့ သေဘာေတြက်ေနေတာ ့တာေပါ ့..ဒႆန စာေပေတြ အမ်ားစုက အံုး စားစရာေတြ ပါေနေလ ့ရွိတာကိုး...ၿပီးေတာ ့ အလိုရမက္ေတြေႀကာင္ ့ မြန္းက်ပ္ေနတတ္တဲ ့လူ ့ေလာကထဲက စိတ္ကို ခဏထြက္ေၿပးလို ့က ရေနတဲ ့သေဘာလည္းရွိတယ္ေလ....

ပြဲရံု . ပြဲရံုပိုင္ရွင္ ပြဲရံုလုပ္သား

ပြဲရံုတစ္ခု လည္ပတ္ေနဖို ့နဲ ့ ပြဲရံုပိုင္ရွင္ၿဖစ္ဖို ့ဆိုတာထဲမွာ ဓနရွိထားယံုနဲ ့တင္မၿပီးပဲ ပင္တိုင္ပြဲရံုလုပ္သားေတြနဲ ့တပြဲတိုးလုပ္သားေတြ အနဲနဲ ့အမ်ားရွိေနဖို ့လိုပါတယ္....

ပြဲရံုပိုင္ရွင္ဟာ သူ ့ပင္တိုင္ လုပ္သားေတြက္ို အၿမဲ မ်က္ေၿခမၿပတ္ႀကည္ ့ေနေလ ့ရွိၿပီး.အလုပ္ပါးခ်ိန္မွာေတာင္မွ ..ၿငိမ္သက္ၿပီး က်ားထိုးေနတာ ငိုက္ေနတာစတာမ်ိဳးေတြကို မႀကိဳက္ပါဘူး..ဒီေတာ ့ ႀကံဖန္ၿပီး ဟိုပစၥည္းဒီေရႊ ့ဒီပစၥည္းၿပန္ၿပင္နဲ ့ အလုပ္ ခိုင္းေလ့ရွိပါတယ္....အေႀကာင္းက ပြဲရံုဟာ ရိပ္သာ မဟုတ္ဖူး အၿမဲ လွုပ္ခတ္လွုပ္ခပ္ၿဖစ္္ေနမွ အသက္၀င္တယ္ လို ့ထင္သလို ေန ့စားခ လစားခ အလကားေပးေနရတာမ်ိဳးအၿဖစ္မခံနိုင္လို ့ပါ.....

''လူတန္းစား တန္းညွိၿခင္း...ဖရန္ ့ရွစ္ ခြက္ေစာင္း နဲ ့ သူဖုန္းစားေပးတဲ ့အႀကံမို ့...''

ေမာ္စီတံုးေခတ္ စတာလင္ေခတ္ နဲ ့တူပါရဲ ့ လူႀကီးေတြ ေလွာင္ေၿပာင္ သေရာ္စကားေၿပာတာေတြထဲက ႀကားဖူးသမ်ွထဲမွာ မွတ္မိေနၿပီး ဟာသေၿမာက္တဲ ့သေရာ္စကား  ထိုးဇာတ္ ဆန္ဆန္ေလးႀကားဖူးတယ္...၀ိသမ ဘာညာ မသမာ အာဇီ၀ ဘာညာေတြေႀကာင္ ့ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မညီမ်ွလာေတာ ့ ဘယ္လို တိုက္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုၿပီးကေန လူတန္းစား မကြာရေတာ ့ေအာင္ '' တန္းညွိလိုက္ႀကတာေပါ '့''ဆိုၿပီး ေတာ္လွန္ေရး စနစ္တစ္ခု တည္ေဆာက္လိုက္တာ အိုေက ၿဖစ္သြားေရာ တဲ ့ အိုေကပံုက အကုန္ ဆင္းရဲသြားတာ လို ့ဆိုတယ္.....

''ဖရန္ ့ရွစ္ ''ဆိုတဲ ့ ဟာသ ပံုၿပင္လည္းႀကားဖူးတယ္...နန္းေတာ္က ဗ်င္ ့သားေတာ္ မင္းသားပ်ိဳေလး ေတာလည္ရင္းက ရြယ္တူေတာသားေလးနဲ ့မိတ္ၿဖစ္ မိတ္ၿဖစ္ေတာ ့ နန္းေတာ္ အလည္ေခၚတယ္..နန္းေတာ္မွာ ဧည္ ့ခံပြဲႀကီး လုပ္ေပးေတာ ့စြပ္ၿပဳတ္ေတြ တည္ခင္းတာပါလာတယ္၊ ကိုင္း ကိုင္း..ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး စားႀကေသာက္ႀကပါစို ့ရဲ ့ဆိုေတာ ့ အႀကမ္းသမား ေတာသားေလးက သူ ့ဓေလ ့အတိုင္း အသားတံုးေတြ ေပါင္မုန္ ့ေတြ အားပါးတရစားရင္ကေန ''စြပ္ၿပဳတ္'' အလွည္ ့လည္းက်ေရာ မူလ အလယ္တည္ အင္တံုထဲကေန ပန္းကန္လံုးေလးထဲ ထည္ ့ေပးထားတာကို ဇြန္း နဲ ့ခတ္ေသာက္ေနရတာ ႀကာတယ္ ဆိုၿပီး ခြက္ေစာင္းေမာ ့ေရာတဲ ့......

''အၿမဲတန္း ''မေဟာသဓာ'' နဲ ့ ႀကံဳေနရမွာမဟုတ္ဖူး..''

ပင္လယ္ဓားၿပသေဘၤာမွာ ေအာက္ေၿခသိမ္း သေဘၤာသားေလး အၿဖစ္ကေန ထမင္းခ်က္ရတဲ ့ သေဘာအထိ လိုက္ခဲ ့ရသူၿဖစ္လို ့အားႀကီးသူ ဓားၿပအေပါင္းရဲ ့အလယ္မွာ ဗိုလ္က်တာ ခဏခဏ ခံရပါတယ္...ဗိုလ္က်သူက မာလိန္မွုး ဓားၿပဗိုလ္ႀကီးရဲ ့လက္ရံုးဆိုေတာ ့မေၿပာသာဘူးေပါ ့ တစ္ေန့ေတာ ့ ထမင္းခ်က္ ခမ်ာ သူ ပိုက္ဆံ ေပ်ာက္ပါတယ္...ခိုးသူက ဗိုလ္က်ေနႀကသူပါပဲ ဒါကို ဓားၿပဗိုလ္ႀကီးကို သြားတိုင္ေတာ ့..ဓားၿပဗိုလ္ႀကီးက နားေထာင္ၿပီး စီရင္ခ်က္ခ်ပံုက '' ကိုယ္ ့လက္ထဲက ပိုက္ဆံမွ ဟာကိုယ္ လံုၿခံဳေအာင္မသိမ္းထားနိုင္ရင္ အဲ ့ပိုက္ဆံဟာ ေပ်ာက္ထိုက္တယ္ '' ဆိုၿပီး တရားဆံုးၿဖတ္ လိုက္ပါသတဲ ့.....

ထင္ရွားတဲ ့ သားတရားစီရင္ခန္းမွာ...သားကို မရ ရေအာင္ ဇြတ္အတင္း လုသူဟာ မိခင္အရင္း မဟုတ္သည္ ့အၿပင္ လူစင္စစ္လည္းမဟုတ္ ဘီလူးမသာ ၿဖစ္ေႀကာင္း နဲ ့ သားကေလး ရဲ ့ကိုယ္လံုး ေသးေသးေလးေတြ နာက်င္သြားမွာစိုးလို ့ လူေယာင္ေဆာင္ထားတဲ ့ ဘီလူးမ နဲ ့ ၿပိဳင္ ဆြဲမိေနေသးရာက ဆက္ၿပီးမဆြဲရက္ေတာ ့ပဲ ရင္နာနာ နဲ ့လႊတ္ေပးမိလိုက္သူသာ မေအ အရင္း ၿဖစ္ေႀကာင္းကို.....စီရင္ ဆံုးၿဖတ္သူက ႀသဇာႀကီးၿပီး သမာသမတ္ရွိလို ့ တစ္ရြာလံုးနဲ ့ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ပါမက်န္မင္းေနၿပည္ေတာ္အထိပါ ဂုဏ္သတင္းေကာင္း နဲ ့ေက်ာ္ႀကားေနတဲ ့ ၿပီးေတာ ့ ဘုရားေလာင္းလဲၿဖစ္ေနတဲ ့'' မေဟာသဓာ''ပါ.....

မေဟာသဓာ ေနရာမွာ ပင္လယ္ဓားၿပမာလိန္မွုးၿဖစ္ေနၿပီး...ဘီလူးမေနရာမွာ မာလိ္န္မွုးရဲ ့လက္ရံုးႀကီးၿဖစ္ေနရင္...သားေလးဟာ မာလိမ္မွုးနဲ ့သူ ့လက္ရံုးႀကီးတို ့ ႏွစ္ဦးသားရဲ ့ညစာစားပြဲႀကီးက ၀က္ေကာင္လံုးကင္ ၿဖစ္သြားေလာက္မယ္လို ့ ေတြးစရာရွိပါတယ္....

ေလာကထဲမွာ ေနရတယ္ဆိုတာ...လြယ္ကူတာ မဟုတ္ပါဘူး..အထူးသၿဖင္ ့ဥာဏ္သိပ္မ်ားတဲ ့လူ ့ေလာကထဲမွာေပါ ့ေလ..အဲ ့ေတာ ့.ေလာကခရီးကိုေလ်ွာက္တဲ ့အခါ ...ကိုယ္ ့အားကိုယ္ခ်ိန္ၿပီး.အေတာ္ေလး စဥ္းစဥ္းစားစားေတြးေတာ ေလ်ွာက္ရတဲ ့သေဘာေပါ ့ေလ..။

'' အပ်က္ကမၻာ..''

ႀကီးက်ယ္လြန္းတဲ ့ငလ်င္ေတြထဲမွာ ငယ္ငယ္ကႀကံဳဖူးခဲ ့တဲ ့ ပုဂံငလ်င္ႀကီးတစ္ခု ကို အရင္စႀကံဳခဲ ့ဖူးၿပီး..အေတာ္ႀကာႀကာ မႀကံဳရေတာ ့ဘူး...ခုေနာက္ပိုင္းေတာ ့ ငလ်င္ႀကီးေတြဆိုတာ အေတာ္စိတ္လာခဲ ့တယ္....

ကမၻာ ့ လူဦးေရကလည္း ကမၻာစစ္ ၂ စစ္ေရာ ေဒသႏၱရ စစ္ေတြေရာ ဒီေလာက္ အဆက္ မၿပတ္ၿဖစ္ေနတာေတာင္ ေသႏွံုးထက္ ေမြးႏွံဳးက ပိုေနပံုရလို ့နဂိုကကို လူဦးေရမ်ားၿပားလွတဲ ့ကမၻာ ့ေနရာ အေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ သားဆက္ၿခား ကိစၥေတာင္ လုပ္ေနရတယ္....လူတိုးႏွံုးကလည္း ၿမန္ခ်က္က..၇၀လြန္ႏွစ္ေတြကမွ သန္းေပါင္း ေလးငါးေထာင္ေက်ာ္ကေန ခုန္တက္ၿပီး.သကၠရာဇ္ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ေလးမွာ....သန္း ၇၀၀၀ေက်ာ္သြားတာ ေတာ္ေတာ္ၿမန္တယ္...လူ ့ဘ၀ ရဲခဲ တယ္ ဆိုတာထက္ ေကာင္းမြန္ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာေသာ အစာေရစာ နပ္မွန္ေအာင္စားရေသာ လူ ့ဘ၀ရခဲ ဘိ ဆိုတဲ ့ စကားလံုးမ်ိဳးေတာင္ ေၿပာင္းမွတ္ရမလိုပဲ...

အယူ၀ါဒေတြ လိုက္စပ္စုႀကည့္ ေတာ ့လည္း မေန ့ကထက္ ဒီေန ့ဒီေန ့ထက္ မနက္ၿဖန္ပိုေကာင္းလာေသာ ကမၻာမ်ိဳးကို မေတြ ့ရသေလာက္ပဲ ေနာက္ဆံုး တရားစီရင္မယ္ ့ေန ့တို ့ဒြန္းစေဒး တို ့ ဘာတို ့နဲ ့ ကမၻာပ်က္ခန္းမွာခ်ည္းလိုလို နိဂံုးခ်ဳပ္သြားတာခ်ည္းမ်ားတယ္...

သိပၸံဆရာေတြကလည္း ကမၻာႀကီးကို တစ္ေန ့ေန ့ဆိုတဲ ့ အပ်က္ဖက္ကခ်ည္း ေမ်ွာ္လင္ ့ထားပံုရတယ္..အဲ ့ဒါနဲ ့ သိပၸံဆိုင္ရာစူးစမ္းခ်က္ေတြလုပ္ဖို ့ဆိုတာနဲ ့ ေရာသုတ္ကေလးလုပ္ၿပီး  အနႏၱစႀကၤာ၀ဠာႀကီးထဲ ေနစႀကၤ၀ဠာကိုေတာင္ ေက်ာ္ၿပီး ေနလို ့ထိုင္လို ့ အဆင္ေၿပေလာက္မယ္ ့ ကမၻာသစ္ေတြ ေတြ ့လို ေတြ ့ၿငား ထြက္ ထြက္ ရွာေနလိုက္တာ..နဲနဲေနာေနာ ေဒၚလာ အသံုး စားရိပ္ေတြလား ဆိုရမေလာက္..
အကုန္အက်ေတြ ခံေနလိုက္တာ....

အယူအသီးသီးက သေဘာေတြအရ ဆိုရင္ အနာဂတ္ကာလေတြရဲ ့အဆံုးသတ္တစ္ေန ့မွာ ဒြန္းစေဒးဆိုတဲ ့သေဘာလို ကမၻာႀကီးက အပ်က္သေဘာဖက္သြားကိုသြားရမယ္ ့သေဘာဆိုေတာ ့ ကမၻာပ်က္ဖို ့ဆိုတာ အၿပဳဓမၼ၀ါဒေတြက တၿဖည္းၿဖည္း ေနာက္ဆုတ္ ေပးလာလိုက္ရၿပီး အဖ်က္ အပ်က္ အဓမၼ၀ါဒ သေဘာေတြက တိုးတိုးၿပီး ပြားမ်ားလာမွ ပ်က္လို ့ရမွာၿဖစ္လို ့ အဓမၼတရားေတြကို ဓမၼတရားေတြလိုလို ေၿပာဆိုက်င္ ့သံုးလာႀကတာပိုမ်ားလာပံုရတဲ ့ သေဘာမ်ိဳးၿဖစ္ေနတဲ ့သေဘာေပါ ့ေလ..

'' တစ္ခါတုန္းက မႏၱလာေဆးရံုႀကီးမွာ..'''

တစ္ခါကေပါ ့ သႀကၤန္ရက္ႀကီး မိသားစုလိုက္ႀကီး မင္းကြန္းကိုတက္သြားပါတယ္ ..အညာေႏြနဲ ့ ငံၿပာရည္ေက်ာ္နဲ ့တြဲမိရာက ဖေအလုပ္သူေသြးတိုးသမားရဲ ့ ပရက္ရွာဟာ ေကာင္းကင္ေရာက္သြားလို ့ ကမန္း ကတန္း မန္းေရႊၿမိဳ ့ေတာ္ဖက္ၿပန္ကူး ေဆးရံုႀကီးကို အေၿပးအလႊားတင္လိုက္ရပါတယ္..အႀကိဳေန ့တင္ ေရစပက္ေနႀကတာရယ္..ကားကိုက ေရပက္ခံဖို ့တာလပတ္အမိုးဖြင္ ့ထားတဲ ့ဂ်စ္ကားၿဖစ္ေနလို ့လမ္းတစ္ေလ်ာက္ ေရေတြ ၀ိုင္းပက္တာ..လူမမာပါ ရႊဲေရာဆိုပါေတာ ့...၊ 

အဲ ့လို ေရပက္ခံလိုက္ရလို ့လည္း လမ္းမွာ ထိလာတဲ ့ေရအေအးဓါတ္ေႀကာင္ ့ ေနပူဒဏ္ နဲ ့အငံ ေသြးတိုးေပါင္းၿပီး တရွိန္ထိုးတက္ေနတဲ ့ ပရက္ရွာ နဲနဲက်သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ဦးေဏွာက္ေႀကာၿပတ္ မဂန္ ့သြားတာလို ့ ့အဆိုးထဲက အေကာင္း အၿဖစ္ ဆရာ၀န္ႀကီးက ဆိုေတာ္မူပါတယ္...

'' ေၿပာေနရဦးမည္ ့...''

ေမတၱာတရားအေႀကာင္းေတြ ေၿပာေနႀကရင္းကေန
ကိုယ္ ့ေမတၱာနဲ ့သူ ့ေမတၱာ စစ္ၿဖစ္ႀကတယ္..
စစ္ၿဖစ္မွေတာ ့ေမတၱာေတြအေသအေပ်ာက္ရွိလာေတာ ့တာေပါ ့
ေမတၱာၿပိဳေမတၱာပ်က္ကပ္ေတြဆိုက္လာတယ္
ေမတၱာေၿပးဒုကၡသည္ေတြ လည္းမ်ားလာတယ္
ေမတၱာငတ္ေဘးေတြလည္းဆိုက္လာတယ္
ေမတၱာမုဆိုးမေမတၱာသားေပ်ာက္သမီးေပ်ာက္ေၿမးေပ်ာက္ေတြ
ေမတၱာအိမ္ေၿခမဲ ့ေမတၱာယာမဲ ့ေၿမမဲ ့ေတြဒုနဲ ့ေဒးၿဖစ္လာတယ္
ေမတၱာအေႀကာင္းေတြေၿပာတဲ ့ေန ့ေတာ ့ၿပကၡဒိန္ထဲေရာက္ေနၿပီ
စစ္ပြဲကင္းတဲ ့ေန ့ေတာ ့ ၿပကၡဒိန္ထဲမွာ မထည္ ့နိုုင္ေသးဘူး.
ေမတၱာအေႀကာင္းေတာ ့ေၿပာလို ့ရသေလာက္ေတာ ့ေၿပာေနႀကတံုးပဲ
ေၿပာဖို ့ကတာ၀န္ရွိတယ္ေလ...

'' ဖိနပ္ဇာတ္ထုတ္ ''

ပံုၿပင္ထဲမွာ လမ္းေပၚမွာ ဖိနပ္မစီးဘူး ေရစပ္စပ္ စီးေနတဲ ့ေခ်ာင္းရိုးေလးေတြၿဖတ္မွ ဖိနပ္ခ်စီးသတဲ ့ သူမ်ားေတြက လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ဖိနပ္စီးလာၿပီး ေရေတာၿဖတ္မွ ဖိနပ္ေရစိုမွာ စိုးလို ့ ခြ်တ္ၿပီး ေၿခဗလာနဲ ့ ေရေတာၿဖတ္တယ္ သူက ေၿပာင္းၿပန္ အဲ ့တာ ဘယ္လိုေႀကာင္ ့ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ေတာ ့မစီး ေရေတာၿဖတ္မွ ဖိနပ္ခ်စီးရသလဲလို ့ေမးေတာ ့....လမ္းမွာက လမ္းေပၚက ခလုပ္ကန္သင္းေတြမ်က္စိနဲ ့ၿမင္ေနရလို ့ဖိနပ္မစီးလဲ ရတယ္ေပါ ့ ေရေတာၿဖတ္ေတာ ့ေရေအာက္က ခလုပ္ကန္သင္းေတြ ရွိမရွိက ေရေတြ ဖံုးေနေတာ ့မၿမင္ရလို ့ဖိနပ္ခ်စီး အကာ အကြယ္ယူရတာလို ့ ၿပန္ေၿဖေတာ ့ အလဲ ့..သူ ့ဆင္ၿခင္မွဳ ့နဲ ့ သူ ့ဆင္ေၿခက ဂလိုဆိုေတာ ့လည္း အဟုတ္သားေပါ ့......

တကယ္ဆို ၿပႆနာရဲ ့အရင္းအၿမစ္က ပံုမွန္ေန ့စဥ္သံုး ဖိနပ္ေလးတစ္ရံေတာင္ အလြယ္တကူ အပ်က္အစီး အေပ်ာက္အရွ မခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ ၿဖစ္ေနႀကတဲ ့ မြဲေတမွဳ ့ၿပႆနာမ်ား ၿဖစ္ေနမလားလို ့ဆိုတာ ဘယ္ထပ္ေတြးမိမလဲ..သူမ်ားေတြးၿပတဲ ့အထိပဲ ....'' ေႀသာ္ ဂလိုဆိုေတာ ့လည္း အဟုတ္သား..အေတာ္ဥာဏ္ႀကီးတဲ ့.ဥာဏ္ႀကီးရွင္ေပပဲ ''လို ့ေတာင္ ခ်ီးမြမ္းရင္း ေနာက္ထပ္ ေထာင္ ့ေၿပာင္းေတြးမႀကည္ ့ေတာ ့ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားတာ..

အဲ အဲ..ေတြးေတာ ့ေတြးမိတာရွိေသးတယ္.'' ငင္ ့.. ပံုၿပင္ကလည္း ေရေတာ ဖိနပ္ ခြ်တ္ လက္ကကိုင္ေလ်ွာက္သြားပံုက..ဖိနပ္ကို လူက စီးလိုက္ လူကို ဖိနပ္က ၿပန္ခို စီးလိုက္သြားလိုက္ နဲ ့ၿဖစ္ေနသလိုႀကီးေပါ ့'' လို ့ ေတြးမိေသးတာ...ဟီးးးး

'' လူဘြန္ဆိုင္း ''

လြတ္လပ္စြာေတြးေတာရွင္သန္ခြင္ ့ေတြ
ပိတ္ဆို ့ခံထားလိုက္ရတဲ ့အခါ
အသက္ေတြသာ တစ္စတစ္စႀကီးလာႀကတယ္..
ဘ၀ေတြကေတာ ့ဘြန္ဆိုင္းလိုပါပဲ
သိပ္မထူးပါဘူး..။

အသြားအၿပန္..

အိမ္မွာေႀကာင္ေလးေတြရွိပါတယ္.၊ အိမ္သားေတြထဲမွာ ေႀကာင္ေလးေတြကို အခ်ိန္မွန္ အစာနယ္ေကြ်းသူရယ္၊ ႀကံဳရင ္ေကြ်းသူရယ္၊ ဖာသိဖာသာ ေနသူရယ္။ ေႀကာင္မုန္းသူရယ္ဆိုၿပီး ကြဲသြားတယ္...

အဲ ့ေႀကာင္ေလးေတြဟာ အခ်ိန္မွန္ အစာနယ္ေကြ်းၿပီး ပြတ္သီးပြတ္သတ္ အလုပ္ခံသူေနာက္ကို အၿမဲတမ္း တေကာက္ေကာက္လိုက္ေပးေနတတ္တယ္ ၊ ဘာလုပ္လုပ္ အခ်ိန္ၿပည္ ့၀ိုင္းေပး ေနတတ္တယ္..အနားကေန သိပ္ခြာမသြားတတ္သလို ညဆိုရင္ ေၿခရင္းေတြနားမွာသာ လာအိပ္ေနတတ္တယ္...အစာေတာင္းတဲ ့အသံကိုက ခ်စ္စဖြယ္အသံေလးေတြ နဲ ့အၿပင္ အႀကည္ ့ကိုက အားကိုးတဲ ့မ်က္လံုးရြဲႀကီးေတြနဲ ့ေမာ္ႀကည္ ့တတ္တယ္..ေဘးကေနႀကည္ ့ရင္ သိဂၤါရရသၿမင္ကြင္း အၿပည္ ့နဲ ့ေပါ ့......

.သူမရွိတဲ ့အခါ အလုပ္ေႀကာင္ ့အၿပင္သြားေနတဲ ့အခါ ႀကံဳရင္ အစာေကြ်းသူနားကို လာလာ ကပ္ေနတတ္တယ္..အခ်ိန္မွန္နယ္ေကြ်းေနသူကိုလိုမ်ိဳး...အစာေတာ ့သိပ္ေတာင္းေလ ့မရွိေပမယ္ ့အနားမွာ လူေပၚမွာ လာေခြေနေပးတတ္တယ္...

ဖာသိဖာသာေနတတ္သူေတြ နဲ ့ေႀကာင္မုန္းသူေတြကိုေတာ ့ တစ္အိမ္ထဲ တစ္မိုးေအာက္မွာ အတူတူေနႀကပါလားဆိုတာမ်ိဳးလို...ရွိတယ္လို ့ေတာင္ အသိအမွတ္ၿပဳပံုမရပါဘူး....။

ေမာင္ ့မိုးသက္ေလႏွင္ ..( ေအသင္ )

စကားလံုးမ်ား..

စကားလံုးေတြ အေႀကာင္း တစ္ခါတစ္ေလစဥ္းစားရတာ ဂိမ္း တစ္ခုလိုပဲ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္. ဆိုပါေတာ ့.. '' ဒါန '' ကို အနက္ေတြ ဘယ္လိုဖြင္ ့ဖြင္ ့အေၿခခံ ဒက္ဖေနးရွင္းက ရိုးရိုးေလးပဲ ကိုယ္ပိုင္တယ္ထင္တဲ ့အရာတစ္ခုခု သူမ်ားကို ေပးလိုက္တဲ ့အၿပဳအမူ တစ္ခုေပါ ့ေလ.. အဲ အက်ယ္ဖြင္ ့ေတြကေတာ ့အမ်ားႀကီးေပါ ့..အဲ ့ထဲမွာ '''ဒါန'' ဆိုတာကို လွတပတ ေရးထားတာ လူေသလူၿဖစ္စာအုပ္နဲ ့စရင္းႏွီးခဲ ့ဘူးတဲ ့ေတာင္တြင္းႏွတ္မွီေတာရႀဆာေတာ္ ရွင္ဥကၠဌႀဆာေတာ္ႀကီးရဲ ့ဒကာေတာ္ သၡင္ၿမတ္ဆိုင္ရဲ ့စာေတြထဲမွာ စေတြ ့ခဲ ့ရတယ္..သူဖြင္ ့သြားတာက ဒါန= စြန္ ့ႀကဲ ေပးကမ္း လွဳဒါန္း တာတဲ ့..။ ကိုယ္ ့ထက္ ဓန ဂုဏ္ တစ္ခုခု နိမ္ ့သူလို ့ထင္ရသူကိုဆို ''စြန္ ့ႀကဲ '' တာ၊ ကိုယ္နဲ ့လယ္ဘယ္ တူေတြကိုဆို ''ေပးကမ္း'' တာ(လက္ေဆာင္ေပါ ့ေလ) ကိုယ္ ့ထက္ ဂုဏ္သီလဘာညာႀကီးၿမတ္သူလို ့ထင္ရသူ ဥပမာရဟန္းေတြကိုဆို '''လွုဒါန္းတာ ''လို ့ သံုးႏွံုးတဲ ့သေဘာေပါ ့ေလ..အမယ္..ဒက္ဖေနးရွင္းေလးက အလွသားဟေပါ ့ေလ.။ ( ကိုယ္ ့ရဲ ့အစြဲတဏွာရမက္ေတြ ပါးသထက္ပါးသြားေအာင္ စြန္ ့တာပါ ဘာညာကတစ္ပိုင္းေပါ ့) / 

ေနာက္တစ္ခါ ဒါန စတိုင္ ကို ထပ္ေၿပာၿပန္တာက '' လြတ္လြတ္စြန္ ့ႀကဲ ''လို ့ဖတ္ရၿပန္တယ္..သူေၿပာလိုပံုက ဒါနခန္းလုပ္တာ လႊတ္လိုက္တဲ ့သေဘာေလာက္သာ
စိတ္ကရည္စူး ဒါနလုပ္လိုက္လို ့ ၿပန္ရလာမယ္ ့ေကာင္းက်ိဳးတစ္ခုခု ရီအက္ရွင္ကိုၿပန္ ေမ်ွာ္မေနနဲ ့ကိုယ္ ့တပ္မက္မွဳ ့ေတြကို ေလ်ွာ ့ခ်လိုက္ပါ ဆိုတဲ ့သေဘာေပါ ့ေလ..လိုရင္းသြားခ်င္တာက အစြဲကင္းဖို ့လမ္းေႀကာင္းကို ဒါန နဲ ့ပံ ့ပိုးသြားတယ္ေပါ ့ေလ..အဲ ့ဒါကို ထပ္ပံ ့ပိုးတဲ ့ စကားစုက ''တစ္စတစ္စ စြန္ ့၀ံ ့မွလ်င္ ..''နဲ ့ခ်ိတ္ဆက္ေနၿပန္ေရာဗ်ာ....

အဲ ့လိုစကားလံုး ေထြလီကာလီေတြ ဖတ္လိုက္ စဥ္းစားလိုက္ကေန ပထမ ဒါန=စြန္ ့ႀကဲ ေပးကမ္း လွဳဒါန္း ဆိုတဲ ့ စတိုင္ကို အာရံုက ၿပန္ေရာက္သြားၿပီး စြန္ ့ႀကဲတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာ သံုးတာလဲ ၊ ေပးကမ္းတာ လွဳဒန္းတာကေရာ ဘာညာနဲ ့ အံုးစားရင္က '' အမယ္..ဒါဟာ လူတန္းစားအၿမင္ပါတဲ ့စကားလံုးေလးေတြပါလား က်န္ က်န္..''..ဟဲဟဲ...တစ္ခါတည္း ကြန္ၿမဴနစ္ ဖတ္စာေတြထဲက ေလသံ ''လူတန္းစားအၿမင္'' စကားလံုးေတြ ဘာေတြနဲ ့ေတြးလိုက္ပံုက...ဟီး...အဲ အဲလိုေတြ စကားလံုးေတြကို ဘာရယ္ညာရယ္ မဟုတ္ပဲ ေပါ ့ေပါ ့ပါးပါးေလး တစ္ခါတစ္ေလ လိုက္စပ္စုရတာ အပ်င္းေၿပတယ္လို ့ေၿပာၿပတာပါဗ်ာ..

''' အေတြးအေခၚတို ့လြင္ ့ေမ်ာၿခင္းႏွင္ ့ ..''

အေတြးအေခၚတို ့လြင္ ့ေမ်ာၿခင္းႏွင္ ့ လူ၏ ေဆာက္တည္ရာ ဆိုတဲ ့ဘုတ္အုပ္ႀကီးကို ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ ့ စဖြင္ ့လိုက္တာနဲ ့ သိပ ္စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းသြားတယ္၊ အမ်ားတကာက ထမင္းအိုး နဲ ့ဖက္ရွင္အေႀကာင္းခ်ည္းလိုလို ေတြးေနခ်ိန္ သူတို ့က ကမၻာႀကီး ဘယ္ကစသလဲဆိုၿပီး ေတြးေနႀကတာကိုး၊

အစေတြ ေတြးႀကပံုပါကလည္း စံုေနတာပါပဲ၊ ေရကစသူ၊ မီးကစသူ၊ ေၿမကစသူလဲပါေသး၊ ေရေၿမေလမီးကစတာတဲ ့တစ္ေယာက္က၊ ကမၻာႀကီးက ဖန္ဆင္း ခံ ထားရတာပါ..ဘာညာေတြလည္း ဆိုတယ္၊ သူတို ့ေတြကလည္း ေတြးဖို ့က သူတို ့အလုပ္နဲ ့တူပါရဲ ့ထမင္းအိုးသမား နဲ ့ဖက္ရွင္သမားေတြကလည္း သူတို ့အိုးထဲဆန္ၿပည္ ့ေနဖို ့နဲ ့အင္းက်ီေလး စင္တီမီတာနဲ ့ခ်ဳပ္တတ္ဖို ့သာ အေရးႀကီးတယ္လို ့ေတြးေနႀကပံုရပါတယ္။ ကိုယ္ ့အေတြးနဲ ့ကိုယ္လွဳပ္ရွားေနႀကေတာ ့ အေတြးသမား ေပါင္းစံုေတြ အမ်ားႀကီးနဲ ့မ်က္ေမွာက္ေခတ္အထိ ေတြးထားတာေတြ တစ္ပံုႀကီး ၿဖစ္လာသလို ထမင္းအိုးေတြကလည္း ေၿမအိုးေခတ္ကေန စတီးအိုးေခတ္ ေရာက္လာ ဖက္ရွင္သမားေတြကလည္း သစ္ရြက္အုပ္ လယ္သာေခတ္ကေန ရွည္လိုက္ တိုလိုက္ လံုလိုက္ ေဖၚလိုက္နဲ ့ဒီ ့အေန ့အထိ ဒီဇိုင္း စံုလြန္းလို ့ ကိုယ္လံုးတီး ေနတာေတာင္ဖက္ရွင္ တစ္မ်ိဳးထဲအက်ံုး၀င္သြားတယ္၊

စကၠန္ ့နဲ ့အမ်ွ

အေမ ကင္ဆာသည္ရဲ ့ေနာက္ဆံုးညေတြလည္း
ေန ့ေသမလား ညေသမလားကေန
နာရီပိုင္းဆို သြားေတာ ့မွာလားနဲ ့
ေသာက ဆိုတာ
စကၠန္ ့တံေလး ေရြ ့တိုင္းေရြ ့တိုင္း
လိုက္ပါ ၿဖစ္ေနသလား ထင္ရတယ္..
သံေယာဇဥ္နဲ ့တန္ဘိုးထားမိသူေတြအတြက္ဆိုတာ
တြယ္တာမိရင္ တြယ္တာမိသေလာက္
ရြတ္ေနႀကပါဆိုတဲ ့ဘုရားစာဆိုတာ
 ေခါင္းထဲမွာ ဗလာဟင္းလင္း..
 ''ဓမၼ''.
 အေၿပာလြယ္သေလာက္..
 ခက္တယ္။

အာသီသ

က်ေနာ္ ့အေဖ ေက်ာက္ကပ္ ၄ႏွစ္ေလာက္ ေဆးလာရင္းက ပြဲသိမ္းခါနီးေတာ ့ အသက္က ၇၀ေတာ္ေတာ္ေက်ာ္ၿပီ..ခြန္အားစိတ္အားလဲက်သြားၿပီေပါ ့..ေနာက္ဆံုးရက္ေတြလဲနီးလာၿပီေပါ ့ေလ..

ေမာင္ႏွစ္မေတြ တက္ညီလက္ညီနဲ ့၀ိုင္း၀န္းႀကလို ့သာ ဒီေလာက္သက္တန္းရွည္ေနခဲ ့ေသးတာလို ့ေၿပာႀကတယ္၊..အားလံုး ၀ိုင္းေပမယ္ ့ဖေအအတြယ္တာဆံုး အား အကိုးဆံုးက က်ေနာ္လိုၿဖစ္ေနတယ္..မ်က္စိေအာက္ကကို သိပ္အေပ်ာက္ မခံခ်င္ဘူး..က်ေနာ္ကလည္း မေအ ့အတြက္ပါ ဆိုၿပီး ၂ေယာက္စာပံုေအာၿပီး ကိုယ္ ့ဘ၀တစ္ခုလံုးကို ႀကိဳက္သလိုသေဘာရွိ ဆိုၿပီး ခ်ေပးထားလိုက္သလိုမ်ိဳးဆိုေတာ ့ အဲ ့လိုမ်ိဳး ကေလးတြယ္ တြယ္ေနေတာ ့တဲ ့သေဘာပဲ

မတြယ္ခံနိုင္ရိုးလားေၿပာရမလိုပါပဲ..က်ေနာ္က ကိုယ္ ့အေဖဟာ ေသလမ္းကို ခ်ီတက္ေနၿပီလို ့အၿပည္ ့ခံယူထားလိုက္ေတာ ့ တစ္ၿခားေမာင္ႏွစ္မေတြလို ဖေအေသမွာကို စိုးရိမ္တစ္ႀကီးေတာ ့ သိပ္မရွိေတာ ့ဘူး..ဖေအလိုခ်င္တာ ဘာလုပ္ေပးလို ့ရဦးမလဲပဲအၿမဲေတြးေပးေနတာမ်ိဳးေနလိုက္တယ္ေလ..။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ ့ အိမ္နဲ ့ေဆးရံုက နီးေနေတာ ့ တစ္ခုခုဆိုတိုင္း ခ်က္ခ်င္း ေဆးရံုေကာက္ တင္လိုက္တယ္ဗ်ာ...က်ေနာ္ ့အေတြးက ရွင္းတယ္..လူမမာ အတြက္က ေဆးရံုက အေကာင္းဆံုးပဲ အိမ္မွာတစ္ခုခုဆို အေဖ အေဖ ့ အေဖ နဲ ့ ၀ိုင္းေခၚေနတာနဲ ့ပဲ အသက္က ၿမန္ၿမန္ထြက္သြားမွာ တကယ္ႀကေတာ ့ ေဆးပညာနဲ ့ပတ္သက္လာရင္ ကိုယ္ ့လိုင္း မဟုတ္လို ့ ဘာမွ ဟုတ္တိပတ္တိ ကူညီနိုင္တာ မဟုတ္ဖူးေလ ။

မိအိုဖအိုေတြ သဘာ၀ အမ်ားစုကလည္း သူ ့ကိုအလိုလိုက္တဲ ့ သားသမီးမ်ိဳးဆို ပို တြယ္တာ တတ္တာသဘာ၀ပဲေလ။ ဒါက လူ ့သဘာ၀ကိုး။ ဒီေတာ ့ သူလိုခ်င္တာ စားခ်င္တာေတြက သူနဲ ့မတည္ ့စာဆိုရင္ သူ ့အသက္ေဘးအတြက္ ကန္ ့ကြက္ တတ္တဲ ့က်န္တဲ ့သားသမီးေတြထက္ ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်း စားခ်င္တာစားပေလ ့ေစ..ေနရခ်ိန္က သိပ္က်န္ေတာ ့တာမဟုတ္ဖူးဆိုတဲ ့က်ေနာ္ ့ကိုပိုတြယ္တာေနေတာ ့တာမ်ိဳးေပါ ့။

မုန္ ့ဟင္းခါးစားခ်င္လို ့တဲ ့ ေရခဲမုန္ ့ေလကြာတဲ ့ စီးကရက္ဖြာခ်င္လိုက္တာတဲ ့...သူ ့ဟဲဗီး ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါနဲ ့က တစိမွမတည္ ့ဘူးေလ...အဲ ့ေတာ့ က်န္တဲ ့သူေတြက မေကြ်းေစ ့ခ်င္ဘူး..၊ က်ေနာ္က အိုေက..ရမယ္ပဲ...က်ေနာ္က သိေနတာက ဒါဟာ သြားခါနီးလူေတြရဲ ့ေတာင္ ့တခ်က္ အာသီသေတြ သေဘာ ေသြးေတာင္းေနတာ တကယ္ဆို လူသာမန္လို မစားနိုင္ပါဘူးလို ့သိေနတာ...တကယ္ပါပဲ မုန္ ့ဟင္းခါးေလ ၂ဇြန္း၃ဇြန္းဆို ၿပီးၿပီ ေရခဲမုန္ ့ေလး၂ဇြန္းေလာက္ဆို၀ၿပီတဲ ့ စီးကရက္မ်ား ၂ဖြာလားပဲ အရသာမရွိတဲ ့..ဒါပဲ..ေက်နပ္သြားၿပီေလ သူလိုခ်င္တာ သူၿမင္တာရသြားရင္ၿပီးတဲ ့သေဘာ

က်ေနာ္ကေတာ ့မ်က္ေၿခမၿပတ္ႀကည္ ့ေနရတာေပါ ့ဗ်ာ..အေၿခအေနမဟန္ရင္ ေဆးရံုခ်က္ခ်င္းပို ့ဖို ့စတန္းဘိုင္ေပါ ့..အဲ ့လိုၿပင္ဆင္ထားၿပီးမွ ...လြယ္တယ္ လူေတြနဲ ့ေပါင္းရ သင္းရတာ..အေပးဖက္ကခ်ည္း ေနေပးနိုင္သေလာက္ေနေပးလိုက္ရင္ တည္ ့မွတည္ ့...ဟီးးးး....

ဆင္းရဲေတာ ့ေလ..

ဆင္းရဲတာဟာ ေတာ္ေတာ္ သိမ္ငယ္စိတ္၀င္ပါတယ္..ကိုယ္ေတြ ့ပါပဲ..ၿပန္ေတာင္အမွတ္မရခ်င္ပါဘူး..ကေလးခ်င္းဆိုတာ အမ်ားအားၿဖင္ ့ႀကားမွာ ကာလာ သိပ္ခံေလ့မရွိပါဘူး.ဒီေတာ ့ သူေဌးသားေလးက သူ ့အိမ္ထဲလိုက္ခဲ ့လို ့ေခၚပါတယ္ ကေလးဆိုေတာ ့လိုက္သြားပါတယ္..ကိုယ္ေတြက ေစ်းဆိုင္ကို အိမ္လုပ္ေနရေသးတဲ ့အခ်ိန္ပါ သူ ့ကအဲ ့ေခတ္က ေရခဲ ေသတၱာႀကီးေတြသံုးနိုင္တဲ ့မိသားစုကပါ မိဘေတြကလည္းအလြန္သေဘာေစတနာေကာင္းတာသိသာပါတယ္...
သူအိမ္ထဲလိုက္ခဲ ့လို ့ေခၚတာက ေရေသာက္မလို ့ၿပန္၀င္တာပါ...ကေလးဆိုေပမယ္ ့ လူ ့သဘာ၀က မရွိတဲ ့သူအခ်င္းခ်င္းေတာင္ ငါ ့ဓနိမိုးက ပိုအသားေကာင္းတယ္ ပိုးမကိုက္ဖူးလို ့နဲနဲပါးပါးႀကြားတတ္တာေတာ ့သဘာ၀ပါ...သူက ငါတို ့အိမ္မွာ ေရခဲေသတၱာ ရွိတာ လိုက္ခဲ ့ ေရခဲေရတိုက္မယ္ဆိုလို ့ ကိုယ္ကလည္း အလကားေသာက္ရမနဲဘူးဆိုတဲ ့စိတ္ရယ္ ေရခဲေသတၱာႀကီးထဲဘာေတြမ်ားရွိမလဲလို ့မၿမင္ဘူးလို ့ ႀကည္ ့ခ်င္လို ့ လိုက္သြားတာပါ 

အိမ္ထဲေရာက္ေတာ ့ေရခဲေသတၱာႀကီးနားကိုမကပ္ရဲပါဘူး..ဗံုးတစ္လံုကို ၿမင္လိုက္ရသလိုပဲ လန္ ့ေနပါတယ္ ငါအနားကပ္ကိုင္ႀကည္ ့လိုက္လို ့ အစင္းရာထင္သြားရင္ ဒုကၡပါပဲဆိုၿပီး လန္ ့ေနတာပါ...သူက ဟန္ပါပါ နဲ ့ရိုးေနၿပီဆိုတဲ ့ပံုစံနဲ ့ေရခဲေသတၱာတံခါးကို ဆြဲဖြင္ ့လိုက္ခ်ိန္မွာ လန္ ့လန္ ့နဲ ့အထဲက ၀ါက်င္က်င္မီးေရာင္ေအာက္မွာ တန္းစီထည္ ့ထားတဲ ့ေရခဲေရပုလင္းေတြရယ္ တစ္မ်ိဳးေလးေလေအးဓါတ္နဲ ့ေမႊးေနတဲ ့အနံ ့ေလးရယ္ကို ရွု ့မိလိုက္ခ်ိန္မွာ အိပ္မက္ထဲအထိ ပါလာတဲ ့ေရခဲ ့ေသတၱာႀကီးၿဖစ္သြားပါတယ္...သူငွဲ ့တိုက္တဲ ့ေရခဲေရကို ကုန္မွာစိုးလို ့ၿဖည္းၿဖည္းေလးေသာက္ရင္ သူ ့မိဘေတြမ်ား လာဆူမွာလားလို ့ကလည္း ေတြးေႀကာက္ေနမိပါေသးတယ္....

ဆင္းရဲတာဟာ လူကို အလိုလို သိမ္ငယ္စိတ္၀င္သြားၿပီး လူေတာ သိပ္မတိုးရဲေတာ ့သလိုၿဖစ္ခဲ ့ဘူးတဲ ့အေႀကာင္းေလးပါ..ၿပန္ဆင္းရဲမွာကိုေႀကာက္ၿပီး .ၿပန္ မေတြးမိေအာင္ေတာင္ေနခဲ ့ရပါတယ္...ကံေကာင္းတာက ခ်မ္းသာၿပီးေရာ စိတ္၀င္မသြားတာကိုပါပဲ...

''လ်ွာေႀကာ..''

တင္စားတာမွန္းေတာ ့သိေပမယ္ ့ အတြဲအစပ္က ေနနဲ ့လ ကို မဂၤလာေဆာင္ေပးလိုက္သလိုမ်ိဳးႀကီးၿဖစ္ေနတာမ်ိဳးလို ့ဖီးလ္ငုတ္သလိုလိုႀကီးၿဖစ္ေနတာေပါ ့..
ဒါေပသိ အဲ ့ဒီကိစၥက ကိုယ္က စခဲ ့တာမဟုတ္သလို ကိုယ္လည္း ၿပင္နိုင္တဲ ့ ကန္ ့ကြက္နိုင္တဲ ့အစြမ္းကမရွိ ၊ ကန့္ ကြက္နိုင္တယ္ထား ဒါ ့ထက္ေကာင္းေအာင္
သရုပ္ေဖၚၿပဖို ့ အစားထိုးစရာ ရွာေပးနိင္ေလာက္ေအာင္ ဘာသာေဗဒအရာမွာကလည္း မကြ်မ္း ၊ စာလံုးေပါင္းသပ္ပံုေတာင္ ခုထိ အေတာ္ လြဲေနေသးတာ..ဒါေပေနာက္တစ္ႀကိမ္သိ သို ့ေသာ္ၿငားလည္းေပါ ့ေလ..လူဆိုသည္ ့ကာ ကိုယ္  ငုတ္ေနတာကို ငုတ္ေနတယ္..လန္းေနတာကို လန္းေနတယ္ေဟ ့...လို ့ေတာ့ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ရင္ေလးဘာေလးေတာ ့ ဖြင္ ့လိုက္ခ်င္ေသးမဟုတ္လား...ေႀသာ္...ေမ့လို ့..ေၿပာခ်င္ေနတာက လမ္းထဲလာတဲ ့ အလွဳခံကားကို သဒၵါႀကီးႀကီးနဲ ့ေစတနာသံုးတန္ၿပဌာန္းၿပီး အလွဳေငြ ၂၀၀ထည္ ့တဲ ့အေႀကာင္း ႀကြားမလို ့..ဗာရာဏသီခ်ဲ ့  စကားပလႅင္ခံေနတာက ၀ယ္မလို ့မေန ့က စရံ သိန္းငါးရာ သတ္လိုက္တဲ ့အခန္းက သိန္းေထာင္ ့ရွစ္ရာနဲ ့မွ ငါးဆယ္တင္းတင္းက်တယ္ေလ လို ့ေၿပာမိသလိုၿဖစ္ေနၿပီ..ဟိုဟာေလးပါ '''ေမတၱာလက္နက္''  လို ့  စစ္တို ့ သတ္ၿဖတ္မွု  ့တို ့ကို ကိုယ္စားၿပဳတဲ ့ လက္နက္နဲ ့ အႀကင္နာတရားေတြကရုဏာတရားေတြကိုကိုယ္စားၿပဳတဲ ့ ေမတၱာ ဆိုတဲ ့ စကားလံုးကို အတြဲအစပ္ၿပဳ  'ေမတၱာကို စစ္လက္နက္လိုလို ဘာလိုလို တင္စားႀကတာကို နားေထာင္ရတိုင္း စိတ္ထဲမွာ စတိတ္ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက ၀တ္တဲ ့အင္းက်ီအၿဖဴေလးရဲ ့အေပၚအိပ္ကပ္ထဲမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ ့ ပိုက္ေလာ ့ေဖါင္တိန္ေလး အဖံုးအက္ႀကားထဲက မွင္ေတြစိမ္ ့ထြက္ေနလို ့ အိပ္ကပ္အၿဖဴေလးရဲ ့ေထာင္ ့စြန္းမွာ မွင္စြန္းကြက္ေလး စြန္းထင္းေနသလိုမ်ိဳး စိတ္ထဲမယ္ ငုတ္တုတ္တုတ္ လို ့ေၿပာတာပါ...တစ္ခါတစ္ခါ လူက အဲ ့လိုပဲ အားလံုး သူ ့ဟာသူ အဆင္ေၿပေနတဲ ့ဟာ ကိုယ္က ေတြးၿပီး ငုတ္ခ်င္ငုတ္ေနတာမ်ိဳးလို ့...ဟဲဟဲ..။

''အေနအထား''..(ဓါတ္ပံုခံစားမွု ့)

တစ္ခါတစ္ေလ ပံုမွန္အေနအထားေလးကို နဲနဲေလာက္ေၿပာင္းလိုက္တာနဲ ့မူလရည္ရြယ္ခ်က္ သေဘာကေန လံုး၀လမ္းကြဲသြားတာမ်ိဳး (သို ့) ပ်က္ဆီးသြားတာမ်ိဳးလည္းႀကံဳရနိုင္တယ္..