ကံေကာင္းတာက အေဖက စာဖတ္၀ါသနာပါေတာ ့ စာအုပ္ေပါင္းစံု၀ယ္တတ္တဲ ့အေဖမ်ိဳးၿဖစ္ေနတယ္...ဒီေတာ ့သူ၀ယ္တဲ ့စာအုပ္ေတြ ကို ေက်ာင္းစာ မဖတ္ခ်င္လို ့ယူဖတ္ အိပ္ခါနီးဖတ္ အိမ္သာတက္ရင္းဖတ္ ေက်ာင္းေၿပးရင္းဖတ္ နဲ ့ စာစံုဖတ္မိတဲ ့အေနအထားေလးရလာတယ္..အဲ ့ဒီကေန ေတြးေတာတတ္တဲ ့ သေဘာပါလာတယ္...ဒီလိုနဲ ့ အပိန္ပိန္ အလိမ္လိမ္နဲ ့ ၁၀တန္းေအာင္ေရာ ဆိုပါေတာ ့....
၁၀တန္းေၿဖၿပီးကေန တစ္ေႏြလံုး ကာလရွည္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္က စာဖတ္ခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရခဲ ့တယ္..အဲ ့မွာ ဒႆန စာေပေတြ သြားဖတ္မိေတာ ့ သေဘာေတြက်ေနေတာ ့တာေပါ ့..ဒႆန စာေပေတြ အမ်ားစုက အံုး စားစရာေတြ ပါေနေလ ့ရွိတာကိုး...ၿပီးေတာ ့ အလိုရမက္ေတြေႀကာင္ ့ မြန္းက်ပ္ေနတတ္တဲ ့လူ ့ေလာကထဲက စိတ္ကို ခဏထြက္ေၿပးလို ့က ရေနတဲ ့သေဘာလည္းရွိတယ္ေလ....
ဒါနဲ ့ေအာင္စာရင္းထြက္လာေတာ ့ အလယ္အလတ္အမွတ္ကေန ေအာင္ေရာဆိုပါေတာ ့...အဲ ့မွာ ကိုယ္ သြားခ်င္တဲ ့ လမ္းေရြးဖို ့ ဇာတ္လမ္းက စေတာ ့တာပါပဲ.... ကံ ထပ္ေကာင္းတာက အေဖေရာ အေမေရာက သားလုပ္သူ တကၠသိုလ္ တက္ဖို ့ ကို ဘာအိုင္ဒီယာမွ ၀င ္မေပးဘူး..သူတို ့သေဘာက တစ္ခုထဲ ဘြဲ ့ရရင္ၿပီးေရာသေဘာရွိပံုရတယ္ဒီေတာ ့ ဘာေမဂ်ာဘက္သြားမလဲက ကိုယ္ ့အေပၚမွာ လံုး၀ တာ၀န္ရွိသလို ၿဖစ္လာတယ္...အမွတ္စာရင္ႀကည္ ့ေတာ ့ ဒန္တယ္လ္ေလာက္အထိေတာ ့ ၀င္နိုင္ေၿခရွိေနတယ္..
အဲ ့မွာ ကိုယ္ ့ၿဖတ္သန္းခဲ ့တဲ ့ပညာေရးလမ္းေႀကာင္းနဲ ့ ကိုယ္ ့စရိုက္ကိုယ္ၿပန္ခ်ိန္ေတာ ့တာပါပဲ...သခ်ၤာဆိုင္ရာ အတြက္အခ်က္ေတြ နဲ ့ရူပ ဓါတု ေတြမွာ အတန္းစဥ္ ၿပန္ႀကည္ ့ရင္အမွတ္၅၀ ေက်ာ္တာက ခပ္ရွားရွားရယ္..၅တန္းကေန .၁၀တန္းအထိ လပတ္စာေမးပြဲေတြ ႀကည္ ့ရင္ သခ်ၤာရယ္ ရူပ ဓါတု ရယ္ အဂၤလိပ္စာရယ္ေတြခ်ည္း ပတ္က်ေနခဲ ့တာ ခ်ည္း သိပၸံတြဲေတြသာ အေၿခက မလွတာ..သမိုင္းပထ၀ီေဘာဂေတြကေတာ ့ အမွတ္ၿမင္ ့ေတြခ်ည္း...ဒီေတာ ့ တြက္အားထက္ က်က္အားေတာ ့သန္ပံုရတယ္ေပါ ့ေလ......
ဒါနဲ ့ ၿပတ္ၿပတ္သားသား စဥ္းစားရေတာ ့တယ္...သိပၸံတြဲလိုင္းေတြသာ သြားရင္ေတာ ့ ဒီေလာက္ အတြက္ ပ်င္းပံုနဲ ့ေတာ ့ ငါေတာ ့ ဒီတစ္သက္ ဘြဲ ့ဓါတ္ပံုေလးတစ္ခုေတာင္ ခ်ိတ္ၿဖစ္မွာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး လို ့..ကိုယ္ ့အေႀကာင္း ကိုယ္အသိဆံုးကိုး......အဲ ့မွာ ၀ိဇၨာတြဲလိုင္းေတြကို စပ္စုရေတာ ့တာပါပဲဗ်ာ....
၀ိဇၨာတြဲလိုင္းေတြမွာ သီးသန္ ့ဆန္ၿပီး အမွတ္ၿမင္ ့လို ့ လူအကန္ ့အသတ္နဲ ့ ေခၚတာရယ္ ေနာက္ၿပီး သြားတက္ရမယ္ ့နယ္ေၿမက သီးသန္ ့ဆန္ေနတဲ ့ လွိဳင္နယ္ေၿမထဲမွာ ၿဖစ္တဲ ့ ဘာသာရပ္ေတြက ဖေလာ္ဆဖီ၊ အန္သရိုေပၚေလာ္ဂ်ီ ၊ ဆိုက္ေကာ္ေလာ္ဂ်ီ၊ အေရွ ့တိုင္းပညာေတြက အဲ ့နယ္ေၿမထဲမွာတဲ ့.ႀကည္ ့ၿမင္တိုင္နယ္ေၿမေတြ ဗိုလ္တစ္ေထာင္နယ္ေၿမ ေတြမွာ မရိွဘူးတဲ ့
.ၿပီးေတာ ့ အတြက္က မပါသေလာက္ပဲ...အက်က္ေတြနဲ ့ေတြးစရာေတြ သာပိုမ်ားေတာ ့..သေဘာေတြ က်ၿပီး အဲ ့ေမဂ်ာေတြ သာ ေလ်ွာက္လိုက္ေတာ ့တာေပါ ့မိဘက ကုန္သည္ ေစ်းသည္ဆိုေတာ ့ အစိုးရ အလုပ္ကို နဂိုကကို အာရံု မလာလို ့ သိပၸံဘြဲ ့မွ ဂုဏ္ရွိတယ္ေတြ အလုပ္ရလြယ္တယ္ ဘာေတြ အာရံုထဲ မလာပါဘူး.....ကိုယ္ ့တြက္ကိန္းနဲ ့ကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆံုးၿဖတ္ လမ္းေရြးခဲ ့တာပါပဲ....ဒါနဲ ့ပဲ ၀ိဇၨာ ၿဖစ္လာတယ္ဆိုပါေတာ ့....ဟဲဟဲ.....
ဒီအေတြ ့အႀကံဳေတြကေန ဘ၀ခရီးအတြက္ ဘာေတြရခဲ ့လဲဆိုရင္ ကိုယ္ ့လမ္း ကိုယ္ေရြးခြင္ ့ရလို ့ လမ္းေရြးတဲ ့အခါ ကိုယ္ ့အေႀကာင္း ကိုယ္ ၿပန္သံုးသပ္ၿပီး...ၿပတ္ၿပတ္သားသား ပယ္သင္ ့တာ ပယ္ရဲ သြားတာ ယူသင္ ့တာ ယူရဲသြားတဲ ့ အက်င္ ့ကိုရလာေတာ ့တာပါပဲဗ်ာ...ပထမဆံုး အက်ိုးက ကိုယ္ၿပိဳလဲသြားနိုင္ေၿခရွိတာေတြ အၿပိဳလဲ ခံနိုင္ပံုမရတာေတြ ကို သြားမတို ့မိေတာ ့ဘူးေပါ ့ေလ..
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..