စကားအလကၤာ

စကားအလကၤာ
-----------
ဂလုထဲမွာ စာတစ္ပုဒ္ သြားေရးရင္းက သံုးမိတဲ ့ အသံုးအႏွံဳးတစ္ခုကို ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ၿပန္သတိထားမိသြားတယ္...

အဲ ့မွာ က်ေနာ္တို ့ယဥ္ေက်းမွဳ ့ရဲ ့ ကရုဏာသေဘာ အႀကင္နာပါတဲ ့သေဘာ သိမ္ေမြ ့တဲ ့
သေဘာ စာေပနဲ ့စကားပရိယာယ္ အဆင္ ့အတန္းၿမင္ ့တဲ ့သေဘာ ကို သြားေတြ ့တယ္...
အဲ ့မွာ ေခတ္အေၿခအေနနဲ ့ ဟတ္ၿပီး ဖီလင္လဲ၀င္သြားတယ္ ေလ်ာ ့က်လာေနတဲ ့ယဥ္ေက်းမွဳ ့ေကာင္းေတြကို သေမ်ွာလဲသေမ်ွာမိသလို အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ ့ခံစားမွု ့ေတြ ၿဖစ္သြားတယ္...

က်ေနာ္ မထင္မွတ္ပဲ သံုးမိတဲ ့ စကားလံုးကဆင္းရဲခ်ိဳ ့တဲ ့တာကို ''''ဆင္းရဲခ်ိဳ ့တဲ ့တယ္ ''' လို ့ ဒဲ ့မေၿပာပဲ
 ''' လကၡဏာရွားပါးလွတယ္ ''' လို ့ သြယ္၀ိုက္ၿပီး သံုးမိခဲ ့တာပါပဲဗ်ာ...

ဒီအသံုးဟာ က်ေနာ္ ထြင္သံုးတာမဟုတ္ပဲ က်ေနာ္တို ့ငယ္ငယ္က ေရွးလူႀကီးမိဘေတြ သံုးနွံဳးႀကတာကို နားေရ၀ေနရာက စြဲေနၿပီ

အခုလို တိုက္ဆိုင္တဲ ့ေနရာမွာ ဆင္းရဲတယ္လို ့ မသံုးရက္လို ့ ႏိွမ္ရာမ်ားက်ေနမလားလို ့
ဆိုၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့စိတ္ကေန လကၡဏာရွားပါးလွတယ္လို ့ပရိယာယ္နဲ ့သံုးခဲ ့ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ...
.
လြမ္းစရာေကာင္းတဲ ့ ေရွးအသံုးေလးေတြထဲကတစ္ခုေပါ ့ေလ..

လကၡဏာရွားပါးတယ္ဆိုတာ ဆင္းရဲလို ့ ပင္ပင္ပမ္းပမ္း အလုပ္ေတြ လုပ္ကိုင္စားေသာက္
အသက္ေမြး ၀မ္းေႀကာင္းခဲ ့ရတာ ႏွစ္ေတြႀကာလာေတာ ့ လက္ဖ၀ါးၿပင္ေတြဟာ ေမြးရာပါလို
ႏူးညံ ့မေနေတာ ့ပဲ လက္အေရးေႀကာင္းေတြေတာင္ မထင္ရွားေတာ ့ပဲ
လက္ဖ၀ါး အေရၿပားေတြေတာင္ အသားမာတက္ ႀကမ္းတမ္းေနၿပီဆိုတဲ ့
သေဘာကို ပရိယာယ္နဲ ့ေၿပာတာလို ့ဆိုေႀကာင္းႀကားဖူးပါတယ္ဗ်ား.

ဘြတစ္ေကြ ့မွာေလ...

ဘြတစ္ေကြ ့မွာေလ...
----------------
အလွဳအေႀကာင္းေတြကေန သတိရလိုက္တာ လြန္ခဲ ့တဲ ့ ငါးႏွစ္ေၿခာက္ႏွစ္ေလာက္ကေပါ ့ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ႀကံဳရပံုေပါ ့

က်ေနာ္တို ့ဘက္မွာ ေတာဖိတ္ၿမိဳ ့ဖိတ္ ဆရာေလးေတြ ဆန္ခံတန္းဆြမ္းရွိတယ္ ေတာ္ေတာ္ေတာ ့မ်ားတယ္ တစ္ခ်ိဳ ့အပတ္ဆို ရာေက်ာ္တယ္ ပံုမွန္ဟင္းခတ္စတီးဇြန္း တစ္ဇြန္းဆန္ေတာင္ အပါးေစ ့ေလာင္းရတာ
မေခ်ာင္ဘူး...ကံေကာင္းေထာက္မလို ့ အဲ ့အတြက္တကူးတကေတာ ့ေႀကာင္ ့ႀကစိုက္မေနရေသးဘူး..

အဲ ့လိုတစ္ဇြန္းဆန္ ေလာင္းသက္က မိဘေတြရွိကတည္းက ဆိုေတာ ့ဆယ္စုႏွစ္ေတြေတာ္ေတာ္ႀကာခဲ ့ၿပီ...အဲ ့ေတာ ့ တစ္ခ်ိဳ ့စာသင္တိုက္ေတြက သီလရွင္ေတြနဲ ့ မ်က္မွန္းတန္းမိတာေတြ ရွိတယ္ေပါ ့ေလ..ဖေအကိုယ္တိုင္က သီလရွင္ေတြရဲ ့ခ်ိဳ ့တဲ ့တတ္တဲ ့သဘာ၀အေပၚ အေလးထားစိတ္မ်ားလို ့ လမ္းထဲမွာ ဆန္ေလာင္းတဲ ့ဒိုင္ခံအိမ္ေတြထဲက တစ္အိမ္လိုၿဖစ္ေနတယ္ အဲ ့ေတာ ့ဆရာေလးေတြနဲ
့ပိုရင္းေတာ ့တာေပါ ့ေလ

ေနာက္ေတာ ့တစ္ခ်ိဳ ့ဆရာေလးအႀကီးတန္းေတြက ဆိုင္းဘုတ္ေလး ေမာ ့ေမာ ့ႀကည္ ့ၿပီး ေႏြဦးေပါက္ရာသီ စာေမးပြဲကာလေရာက္လာၿပီဆို ေဗဒင္၀င္တြက္ၿပီး ယႀတာယူေတယ ့တာပဲ...အဲ ့ကာလဆို ဆရာေလးေတြ ကို ဖရီးေတြတြက္ရင္း သူတို ့ဘ၀ဇာတ္ေႀကာင္းေတြ အခက္အခဲေတြ အတြင္းၿပႆနာေတြ
တီးေခါက္စပ္စုခြင္ ့ရေတာ ့တာပါပဲဗ်ာ..

လူ ့ေလာကီသေဘာမို ့စာေမးပြဲေအာင္ခ်င္လို  ့ေဗဒင္တြက္ယႀတာယူတာ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူးလို ့သေဘာထားတာရယ္ က်ေနာ္ကိုယ္က ေဟးလား၀ါးလား ခပ္ေပါ ့ေပါ ့စကားေၿပာတတ္ေတာ ့ဆရာေလးေတြနဲ ့ အဖြဲ ့က်တာေပါ ့ဗ်ာ..

တစ္ခါေတာ ့အသက္ ၃၀ နားနီးေနၿပီၿဖစ္တဲ ့ အႀကီးတန္းဆရာေလးတစ္ပါးက ေၿပာလာပံုက  ေႏြဦးေပါက္စာေမးပြဲၿပီးလို ့ရြာၿပန္ရင္တဲ ့ အလွဳခံလို ့မ်ားမ်ားရေအာင္ယႀတာေလးတဲ ့...အဟီးးး...ရုတ္တရက္ေတာ ့ စိတ္ထဲက ရယ္ခ်င္ခ်င္ၿဖစ္သြားတာေပါ ့ဗ်ာ...က်ေနာ္တို ့က ဘုရားစာေတြထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြ ေကာက္သင္ ့ေကာက္ ေရြးထုတ္ လာဘ္ပြင္ ့ ကံပြင္ ့ ေငြ၀င္ဂါထာေတြ ရြတ္ရ ဖတ္ရ ပုတီးစိတ္ရနဲ ့ ဖတ္ဖတ္ကိုေမာလို ့ အဲ ့ဒါ သာသနာ ့ႏြယ္၀င္က လာဘ္ရႊင္ေအာင္ယႀတာ ဆိုေတာ ့ ရယ္ခ်င္မိတာေပါ ့ဗ်ာ...အၿဖစ္က က်ေနာ္တို က ဆရာေလးေတြဆီက
ၿပန္ေတာင္းရမယ္ ့ကိစၥလို ့ထင္ထားတာ..ခ္

ရယ္ခ်င္စိတ္က ခဏပါ..တကယ္ႀကေတာ ့ သူတို ့ေတြရဲ ့ လကၡဏာရွားပါးတာကို အေတာ္ေလး သိေနတာရယ္ ၿပီးေတာ ့ဒါက ကိုယ္ ့ကိုယံုႀကည္အားကိုးတဲ သေဘာလို ့ တြက္လို ့ရတာရယ္ ေငြေႀကးလကၡဏာ ေတာ္ယံု မၿပတ္လတ္ပဲ ဒါမ်ိဳး ေၿပာမွာ မဟုတ္တာရယ္ကို ခ်က္ခ်င္းသတိထားမိေတာ ့ သူ ့ေမြးသကကၠရာဇ္ေမးကာက္တြက္ၿပီး အညြန္ ့လွုေတြ ဘာေတြ ့ေပါ ့ ယႀတာအရြက္လွဳပံုလွဳနည္းေတြ ေၿပာၿပေပးၿပီး လာဘ္ရႊင္ဂါထာလို ့နာမည္ႀကီးတဲ ့ ဒိ၀ါတပတိအာဒိေစၥာကို ဘယ္လိုရြတ္ပါေပါ ့ေလ..ဟဲဟဲ

အဲ ့ဆရာေလး ၿပန္သြားမွ ၿပန္ေတြးမိတယ္ အႀကီးတန္းဆရာေလးကို လူ၀တ္ေႀကာင္ ဂ်ေလဘီ ငါက လာဘ္ရႊင္ဂါထာ ၿပန္ေပးမိလ်က္သားပါလား...လို ့...

အဟီးး..အၿဖစ္က ႀကံဳလိုက္ရင္ အဲ ့လိုေတြပါေလ...အဲ အဲ ့ဆရာေလးက သုညႀကြင္း တနလၤာ သိုက္ဖြားဆိုတာေတာ ့ အေသမွတ္မိပါ ့ဗ်ာ...ခိခိ..
===================================

သိုက္ဖြားရဲ ့အဓိကလကၡဏာက ေတြးပူႀကံေႀကာက္ေတြ ဒီေတာ ့ ကိစၥတစ္ခုခုဆို တြက္ၿပီ ကိုယ္ ့တာကိုယ္လံုေအာင္ အရင္တြက္ၿပီးမွ အၿပင္ကိုႀကည္ ့တယ္ ဒီေတာ ့ ဆင္းရဲမွာ စိုးသြားတဲ ့ သိုက္ဖြားက မဆင္းရဲေအာင္အရင္ႀကံေတာ ့ ပစၥည္းဥစၥာ စုလြယ္သြားၿပီးခ်မ္းသာဖို ့လြယ္သြားတာမ်ိဳး...
ေၿပာင္းၿပန္သေဘာက ဘာကိုမွ အေလးအနက္မရွိေတာ ့တဲ ့သိုက္ဖြားဆို ရရစားစားၿဖစ္သြားတယ္..ဒါကို သိုက္ သေဘာ ေစ ့စပ္ၿခင္းသေဘာ တံခါးပြင္ ့ ဗ်ဲလရမ္းသိုက္ဖြားလို ့ဆိုနိုင္တယ္..
.ဆင္းရဲမွာ အေႀကာက္လြန္တဲ ့ သိုက္ဖြားကေတာ ့ ေစ ့စပ္တာအိုဗာၿဖစ္သြားရင္ သံသယ၀ါဒီဘက္ေရာက္သြားတတ္တယ္..

အက်ိဳးေပးၿခင္း မေပးၿခင္းသေဘာ

အက်ိဳးေပးၿခင္း မေပးၿခင္းသေဘာ
------------------
က်ေနာ္  ့ အေတြ ့အႀကံဳေတြအရ  '' အက်ိဳးေပးအလုပ္ '' ဆိုတာ အဲ ့အလုပ္က ကံမေကာင္းရင္ေတာင္ ထမင္းေကြ်းေနတဲ ့ အလုပ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနၿပီး အဲ ့''အလုပ္ေႀကာင္ ့ ဘ၀ၿပန္ပ်က္မသြားေစတတ္တာမ်ိဳးပဲ '''လို ့ ေတြ ့ရတယ္ ခ်မ္းသာတာ မခ်မ္းသာတာနဲ ့ တိုက္ရိုက္ ခ်ိတ္ဆက္လို ့ မရတတ္ဘူး...

အက်ိဳးေပးအလုပ္ (၀ါ) ဘယ္အလုပ္နဲ ့အက်ိဳးေပးလဲ နဲ ့ သက္ေရာက္

အက်ိဳးေပးအလုပ္ (၀ါ) ဘယ္အလုပ္နဲ ့အက်ိဳးေပးလဲ နဲ ့ သက္ေရာက္
--------------
ပထမဆံုး စေတြးစရာလိုတာက အဲ ့ '' အက်ိဳးေပးအလုပ္''ဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ လို ့ ေတြးစရာရွိလိမ္ ့မယ္...ၿပီးေတာ ့အက်ိဳးေပးတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေထာင္ ့ကႀကည္ ့ၿပီး ေၿပာမွာလဲ ဆိုတာလဲ ေမးစရာရွိမယ္ ဘာသာေရးေထာင္ ့ကလား ပိုက္ဆံအနဲအမ်ားေထာင္ ့ကလား နာမည္ႀကီးယံုေလးလားစသၿဖင္ ့ေတြေပါ ့

ႀကက္ရိုး..

ႀကက္ရိုး..
---
ေရေဘးထိတဲ ့ေၿမြသားေတြ ေစ်းကြက္ၿဖစ္ေနတာေတြ ့ေတာ ့ဘုိကေလး ၿမင္းကကုန္း အေနာက္ဖက္က ရြာေတြေရာက္ေတာ ့ႀကံဳခဲ ့တာေလး  သြားသတိရတယ္...အဲ ့ရြာေတြကို ေခ်ာင္းရိုးေလးေတြအတိုင္း နာရီနဲ ့ခ်ီၿပီး ေမာ္ေတာ္ေသးေသးေလးေတြနဲ ့ သြားရေတာ ့ သြားခ်င္တဲ ့ရြာကိုေမွာင္စပ်ိဳးမွ ေရာက္တယ္ အဲ ့ေတာ့  ထမင္းစားဖို ့ ဟင္းစားမရွိေတာ ့ဘူးေပါ ့ေလ...

အဲ ့မွာ ရြာအိမ္က လူက ဟင္းစားသြားရွာလိုက္ဦးမယ္ ဆိုၿပီး အိမ္ေအာက္ဆင္းသြားတာ
.  '' ကေတာ ့ ကေတာ ့ '' နဲ ့ ႀကက္ေအာ္သံ ခပ္သဲ ့သဲ ့တစ္ခ်က္ႀကားလိုက္ရၿပီး ေနာက္ သိပ္မႀကာဘူးဗ်ာ ့  ႀကက္သားကာလသားဟင္း ေရာက္လာၿပီး ထမင္းစားႀကစို ့တဲ ့.

..အဲ ့ညက ဟင္းက တစ္သက္မေမ ့့နို္င္ေလာက္ေအာင္ခ်ိဳခ်က္ေပါ ့...ဒါေပမယ္  ့ စားေနရင္းက ေစာေစာက ကေတာ ့ကေတာ ့ႀကက္သံနားထဲၿပန္ႀကားလာၿပီး ႀကက္မ်က္ခြက္ႀကီး ၿမင္ေယာက္လာတာ
ကိုက္လက္စ ႀကက္ေပါင္ရိုး ဆက္ကိုက္ရမွာတန္းလန္းႀကီးၿဖစ္သြားပါရာဗ်ာ...

အဟီးးး..ဒါေပသိ ႀကက္ကေလးကို သနားသြားတာက ခဏပဲၿဖစ္တာ.ဆာဆာနဲ ့ေရာ လပ္ဆပ္လြန္းအားႀကီးေနတာေရာက .ႀကက္က စားလို ့က မတရားေကာင္းေနေတာ ့ႀကက္ရိုး ဆက္ကိုက္မိေတာ ့တာပါပဲဗ်ာ..ဟီးး...လြယ္ပါဘူး ရသရဲ ့ဆြဲေဆာင္မွု ့ကိုၿငင္းရတာ နဂိုကကို  သဘာ၀ ဗမာႀကက္သားက ခပ္ႀကိဳက္ႀကိဳက္နဲ ့ဆိုေတာ ့ေလ...ဟီးဟီး..အဲ..ေနာက္ေတာ ့ ခရီးသြားလို ့တည္းအိမ္ ကို အခ်ိန္မေတာ္ ေရာက္ရင္ လမ္းမွာစားခဲ ့ၿပီေတြဘာညာနဲ ့ရႊီးၿပီး ရွိတာပဲ လုပ္ပါ ဘာညာေတြေပါ ့ေလ...ဟဲဟဲ..