ဧေတနသစၥ၀ေဇၨန...
---
က်ေနာ္ ့ရဲ ့ဘ၀ခရီးတစ္ေလ်ွာက္မွာ အဓိက က အေတြးအေခၚေတြက အရင္ဦးေဆာင္ၿပီး ၿဖတ္သန္းလာခဲ ့တာမ်ားတယ္...နဂိုစိတ္အခံကိုက တစ္စံုတစ္ရာရဲ ့ေလာင္းရိ္ပ္ေအာက္မွာ ေနရမွာကို မႀကိဳက္သလို
တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ ့ သစၥာေတာ္ခံဘ၀ၿဖစ္ေနမွာကိုလည္း မႀကိဳက္တတ္ဘူး...ကိုယ္လုပ္သမ်ွ ကိုယ္ ့လြတ္လပ္တဲ စိတ္အေၿခခံနဲ ့ပဲ လုပ္ခ်င္တယ္ ၿပီးေတာ ့ ကိုယ္ ့ ပါးစပ္နဲ ့ကိုယ္ ကိုယ္ ့အၿပဳအမူနဲ ့ကိုယ္ ကိုယ္ ့ဘ၀ ေခ်ာင္ပိတ္ေနမွာမ်ိဳးကို မၿဖစ္ခ်င္ဘူး..အဲ ့ဒီ ့့စိတ္ကေန ၿဖစ္လာတဲ ့ ဘ၀ခရီးၿဖတ္သန္းမွဳ ့စတိုင္က တစ္ခုခုလွဳပ္ရွားတိုင္း ကိုယ္ ့ဘ၀ကိုယ္ ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ ၿပန္ခ်ည္ေႏွာင္ေနတာမ်ိဳး ၿဖစ္မၿဖစ္ ဖရီးၿဖစ္မၿဖစ္ အရင္ခ်က္ကင္၀င္တတ္တဲ ့ အေလ ့ၿဖစ္လာတယ္...အေႏွာင္အဖြဲ ့သေဘာကို မႀကိဳက္တဲ ့ဖီလင္ေပါ ့
စတိတ္ေက်ာင္းတုန္းကေတာင္ ေက်ာင္းေကာင္းစီၿဖစ္လာတုန္းက သစၥာဓိဌာန္ေတြ ဆိုတုန္းကေတာ ့ အမ်ားလိုပဲ ေပၚလစီသေဘာမို ့ အေလးအနက္မရွိပါဘူး ေဟးလား၀ါးလားေပါ ့ ..ဘ၀ထဲကိုေရာက္လာေတာ ့ တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြမွာ သစၥာသေဘာေတြက ေဟးလား၀ါးလားလုပ္ဖို ့ မလြယ္လွေတာ ့ဘူး..
လူသိရွင္ႀကားဆိုမိတဲ ့ သစၥာကို သစၥာပ်က္မွဳ ့သေဘာဟာဘ၀မကူးခင္ကို ကိုယ္ ့စိတ္ကိုကိုယ္ မလံုေစဘူး...စိတ္မလံုသူရဲ ့ စိတ္သတၱိကလဲ စိတ္ခြန္အားကို ေလ်ာ ့က်ေစတယ္...စိတ္ခြန္အားဆိုတာ လိုတာမရ ရတာမလိုလို ့ ၿဖစ္လာတတ္တဲ ့ ထေပါက္ကြဲတတ္တဲ ့ စိတ္ေဒါသနဲ ့မတူဘူး ေလာကီေလာကုတ္ သဘာ၀ဓမၼ မွန္ကန္ၿခင္းေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတဲ ့ စိတ္သတၱိပဲ....
ဒီေတာ ့ ေလာကီပညာလိုင္းဖက္ေရာက္လာေတာ ့ သစၥာပါတဲ ့ အခ်ဳပ္ေတြပါတဲ ့ ဘာေလာကီပညာကိုမွ တပည္ ့ခံ မယူေတာ ့ဘူး...ဒီမဟာဘုတ္ဆရာ ၂ ေယာက္နဲ ့ကံပါလို ့ဆံုလို ့
တပည္ ့ခံမိတာေတာင္ အဓိက က ဘာသစၥာမွ ဆိုရတာ ဘာမလုပ္ရ ညာမလုပ္ရေတြ နဲ ့ ဂိုဏ္းတစ္ခုလို ့ ဘာစည္းကမ္းကလနားမွ ဟုတ္တိပတ္တိမရွိလို ့ပဲ...ဆရာ ၂ ေယာက္ သတိ္ေပးတတ္တာက သဘာ၀ဓမၼသေဘာေလာကရဲ ့ ေက်းဇူးတရားဓမၼ သေဘာေလာက္ပဲ ေပါ ့ေပါ ့ပါးပါးေၿပာသြားလို ့ပဲ...အခ်ဳပ္သေဘာကေတာ ့သဘာ၀ဓမၼအတိုင္းပဲ ကိုယ္ အၿပဳအမူအတြက္ ကိုယ္ ့မွာပဲ တာ၀န္ရွိတယ္...ဒါေလးပဲ...အဲ ့ဒီလို ဖရီးၿဖစ္လို ့ ေပၚတင္ တပည္ ့ခံမိသြားတာမ်ိဳး...
ဖရီးတိုက္နဲ ့ ဘ၀ခရီးကို ၿဖတ္လာ စာေတြဖတ္ရင္း က ဘုရားစာ တစ္ပုဒ္ႏွစ္ပုစ္ေလာက္က်က္ထား ဒါကိုပဲ အၿမဲစိတ္ရြတ္လုပ္လာခဲ ့တယ္..တစ္ခ်ိဳ ့ ဘုရားစာမွာ
''' ဤ ေဖကိုယ္သည္ ဤ မွန္ေသာ သစၥာစကားကို ဆိုရၿခင္းေႀကာင္ ့...ဘာၿဖစ္ရပါလို၏ ဘာၿဖစ္ပါေစ ညာၿဖစ္ပါေစ '' ဆိုတဲ ့ သစၥာတိုင္ ဆုေတာင္း အဓိဌာန္စကားလံုးေတြပါလာတယ္...အဲ ့ဒီမွာလည္း သစၥာအေႀကာင္းကို ေတြးၿပီး အခ်ည္အေႏွာင္ေတြ ၿဖစ္လာေလာက္မယ္ ့ သစၥာဆို ဘာသစၥာမွ မဆိုပဲ ပတ္ေၿပးခဲ ့ၿပန္တယ္..
သစၥာဆိုတာ ၿဖစ္ရပ္တစ္ခုခုက တကယ္ၿဖစ္ခဲ ့ ၿဖစ္ေနဆဲ အမွန္စင္စစ္ ပဲ...အမွန္စစ္ ဆိုရင္ စြမ္းအင္သတၱိတစ္ခုထြက္လာတယ္ အမွားလုပ္မိတာဟာ မွန္ေနရင္ေတာင္ အဲ ့ဒီအမွားကို သစၥာဆိုရင္ အဲ ့အမွားဟာ သစၥာစကားၿဖစ္တယ္...ဒါေႀကာင္ ့ဇာတကတစ္ခုထဲကလို ရေသ ့၀တ္ေနခဲ ့ရတာဟာ တကယ္ေတာ ့မေပ်ာ္ပဲ ၀တ္ေနခဲ ့ရတာပါလို ့ဆိုတာဟာ အမွန္ပါလို ့ သစၥာဆိုတဲ ့သေဘာၿဖစ္လာတာ...သစၥာထိုက္တဲ ့စကားဆို ေလာကဓမၼအတိုင္း အက်ိဳးဆက္တစ္ခုခုၿပန္လာတာပါပဲ
ၿပဳမိခဲ ့ၿပဳေနဆဲကို ၿဖစ္ခဲ ့ၿဖစ္ေနဆဲကို သစၥာဆိုတယ္ဆိုေပမယ္ ့ တစ္ခ်ိဳ ့သီလေတြကို သစၥာဆိုရတာ ေတြးႀကည္ ့ရင္ ၿဖံဳစရာေကာင္းတယ္..
အထူးသၿဖင္ ့ကတိခံ ကတိေပးရမယ္ ့ သစၥာသေဘာေတြကို ဆိုလိုတာ...လူ ့ဘ၀မွာ အခက္ဆံုး ကတိသစၥာက မေရာက္ေသးတဲ ့ ၿဖစ္မလာေသး အၿပဳအမူေတြအတြက္ ႀကိဳၿပီး ေပးရတဲ ့ကတိသစၥာပဲ....အဲ ့လို ကတိသစၥာမ်ိဳးေတြကိုေတာ ့ တတ္နိုင္သမ်ွ ေရွာင္ခဲ ့တာခ်ည္းပဲ...ကိုယ္ကေပးမွ ၿဖစ္မွာမို ့
ကိုယ္ မေပးရင္ ကိုယ္ ့ဘ၀ ေခ်ာင္မပိတ္ေတာ ့ဘူးေပါ ့...
ဒိ၀ါတပတိအဒိေစၥာ..ရတၱိမာ ဘာတိစႏၵိမာ..လို ဂါထာက ဧေတနသစၥ၀ေဇၨန...ဘာညာဆိုတဲ ့ သစၥာၿပဳစာသားမ်ိဳးကေတာ ့ သေဘာအက်ဆံုပဲ...
ဒါက ကိုယ္ ့ဘ၀မွာ ကိုယ္ၿပဳမူခဲ ့တာကို ကိုယ္သက္ေသၿပန္ၿပဳၿပီး သစၥာဆိုတာ မဟုတ္ပဲ ဘုရားရဲ ့ဘ၀ကို သစၥာဆိုတာမ်ိဳးၿဖစ္လို ့ပဲ....
ေပးမိတဲ ့ ကတိသစၥာကိုေစာင္ ့ထိမ္းရတဲ ့ ထူးၿခားေကာင္းက်ိဳးက ကိုယ္ ့စိတ္ခြန္အားကို အလြန္ၿမင္ ့မားသြားေစတယ္ ရဲေစတယ္
