အခ်စ္

အခ်စ္
--
အခ်စ္ဟာ အခ်စ္သာၿဖစ္လို ့
အခ်စ္ကို အခ်စ္ထက္ မပိုခဲ ့ႀကတာ
နင္နဲ ့ငါတို ့ရဲ ့ႀကားက အခ်စ္ေပါ ့ ..ခ်စ္။



အခ်စ္
---
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ မလြတ္တမ္း
ေပြ ့ဖက္ထားခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို
တုန္ေနေအာင္ ခ်စ္လြန္းရေပမယ္ ့
အိမ္ေထာင္ဖက္အၿဖစ္အထိေတာ ့
မစြန္ ့စားရဲေသးပါဘူးဆိုတာလဲ အခ်စ္ပါပဲေမ..

ႀသဇာ

ႀသဇာ အေႀကာင္းေတြ ့လိုက္လို ့..က်ေနာ္က အဲ ့တနလၤာကို သေၿပ ညြန္ ့ေရာ ႀသဇာညြန္ ့ပါ ၂ ခု စလံုး လွဳေစခ်င္တယ္  အဲ ့တနလၤာက  သေၿပေတာ ့ရတယ္ အာဆီယသေၿပေကာရလား ႀသဇာကေတာ ့ မရေလာက္ဖူးႀဆာ လို ့ ဆိုလာေတာ ့ က်ေနာ္က  သေၿပ ဆိုၿပီး ေရွ ့က ဘာေခၚေခၚ သေၿပသည္ေတြက အဲ ့လိုပဲ အမည္
တပ္ေခၚတာ  ဒါနဲ ့ အဲ ့မွာ အုန္းဆီေတာ ့ ရေလာက္မွာေပါ ့ လို ့ ေမးလိုက္ေတာ ့ရတယ္ ဗူးေလးေတြနဲ ့ေရာင္းတယ္ သူ ့မွာေတာင္ရွိေသးတယ္လို ့ ဆိုလာတယ္
ဒီေတာ ့ ဒါဆို ရၿပီ  အဲ ့ သေၿပညြန္  ့ေတြ ရဲ ့အဖ်ားေလးမွာ အုန္းဆီ ၄ ခ်က္ တို ့ လိုက္ၿပီး လွဳထားဗ်ာ လို ့ ႀသဇာ ညြန္ ့အစား အုန္းဆီ ကို အစားထို ့ လွဴထားေစလိုက္တာေပါ ့ဗ်
မတြန္ ့ေစရ နံ သံုး တြဲ ကို ဒီလိုပဲ စိတ္ထဲက လိုအပ္ၿပီးထင္လာရင္ ၂ တြဲ ဒါမွမဟုတ္ ၃ တြဲ စလံုး လွဴထားေစတာမ်ိဳးလဲ ရွိတယ္ ရတယ္ေါ ့ေလ ဆို ပါေတာ ့ အရြက္လြယ္တယ္ ကံလဲမေကာင္းဘူးဆိုလို ့ကေတာ ့ သစၥာပန္း ၉ ရြက္ေရာ မရမ္း ၉ ရြက္ပါ တစ္ၿပိဳက္နက္ထဲ လွဳထားပါလို ့ေပးလိုက္တာမ်ိဳးေပါ ့ အဲ ့ အခါေတြမွာ မဟာဘုတ္မပါဘူး ေန ့သား နဲ ့ သာေပးတာမ်ိဳးပါ

အေမးအေၿဖခန္းေလး ---------------

အေမးအေၿဖခန္းေလး
---------------
မဂၤလာပါ ဆရာ
အိပ္ေသးဘူးလား
-------------------
စိတ္ဖရီး လူဖရီးပဲ..ဟီးးး
---------------
စိတ္ဖရီးေနတုန္း
ေစ်းဆိုင္ေလး အေျခအေန ၾကည့္ေပးဦးေလ.
ဆရာ
ေရာင္းေကာင္းေအာင္
အတိုက္အခံ ကင္းေအာင္
ဟီးဟီး
---------------------
ပံုမွန္ေတာ ့ သြားေနပါတယ္ တစ္ခါတစ္ေလ ထူးၿခားအေရာင္းသြက္ေအာင္က ဆိုင္ခံုေတြ ခ်ထားေနက်ေနရာကေန ေနရာ ေၿပာင္းခ်လိုက္တာ ဆိုင္ထဲမွာ ႀကည္ ့ေကာင္းတဲ ့ ဖန္စီပစၥည္း အလွအပေလးေတြ ေလ်ွာက္ဆင္လိုက္တာမ်ိဳူးက ရုတ္တရက္ လန္းဆန္းတဲ ့ ဓါတ္ကံေလး ပြင္ ့သြားၿပီး အလုပ္ပို သြက္သြားေလ ့ရွိတယ္ဗ်
---------------------------
အတိုက္အခံ က်ေတာ့ ေရာ ဆရာ
မိန္းမ တစ္ေယာက္.. ၿပိဳင္ေနတယ္
ဝယ္သူေတြ သူ႔ဘက္ပါေအာင္ ေခၚေနတယ္ ဆရာ
--------------
ေရကို မန္းၿပီး သူ ့ကို အာရံုၿပဳၿပီး ဆိုင္ေရွ ့ပက္ပစ္ရတယ္
----------------------------
က်မဆိုင္ေရွ့ လား
သူ႔ဆိုင္ေ႐ွ႕လား ဆရာ
-----------------
ဟုတ္ဗ် ကိုယ္ ့ဆိုင္၀န္းက်င္ေလးပါ

'ငါ'' ဗဟိုၿပဳ ေရြးၿခယ္ၿခင္း

''ငါ'' ဗဟိုၿပဳ ေရြးၿခယ္ၿခင္း
--
ကံေကာင္းတာက က်ေနာ္ ့ဗီဇသေဘာပါလာပံုက အမ်ားေယာင္တိုင္း လိုက္ေမ်ာမသြားလြယ္ဘူး အမ်ားသေဘာကိုလဲ အမ်ားသေဘာေတြပါလို ့ နားလည္ေပးနိုင္တဲ ့ ဖီလင္ပါလာသလို ့ ကိုယ္ ့ ၀န္ နဲ ့ ကိုယ္ ့ မူလစရိုက္ကို ကိုယ္ ကိုယ္ၿပန္ၿပန္ခ်ိန္ဆၿပီး ကိုယ္ ့ဘ၀လမ္းကို ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ ေရြးၿခယ္သြားတာမ်ိဳးပဲ  အဲ ့မွာ ဂါထာေပါင္းေသာင္းေၿခာက္ေထာင္ထဲက တစ္ခုစ ႏွစ္ခုစကို ကိုယ္ ့အအတြက္ ကိုယ္ေရြးၿခယ္ၿခင္းရဲ ့ အေၿခခံသေဘာၿဖစ္လာတယ္

ကိုယ္ ့စရိုက္က စိတ္ဖိအားမၿဖစ္ခ်င္ဘူး လြတ္လပ္ရမယ္ လြယ္လဲ လြယ္ရမယ္ အခ်ိန္လဲမပုပ္ရဘူး အလုပ္လဲၿဖစ္သင္ ့သေလာက္ၿဖစ္ရမယ္  စိတ္ကလဲ သိပ္မရွည္တတ္ဘူး ဒီေတာ ့ စိတ္ရွည္နိုင္ေလာက္တာမ်ိဳးလဲၿဖစ္ရမယ္ အားကိုးေလာက္ဖြယ္လဲ ၿဖစ္ရမယ္ ေနရာေဒသ အခါလဲ ေရြးေနစရာမလိုရဘူး  စသၿဖင္ ့အဲ ့လို ဖရီးၿဖစ္ေနတဲ ့ ဂါထာသေဘာေတြကို ေတြးရင္းက '' စမ'' ဂါထာကို သေဘာက်သြားၿပီး တစ္သက္တာအတြက္ ထံုၿဖစ္ေတာ ့တာပါပဲ၊ ကိုယ္ ့အားနဲခ်က္ေတြထဲမွာ ၿပႆနာႀကီးတစ္ခု ပါဠိေတြ မ်ားလာရင္ အာရံုမလာေတာ ့ဘူး..ၿပီးေတာ ့ ရွည္လ်ားေထြၿပားတဲ ့ ပါဠိ ဂါထာေတြဆို တစ္၀က္အထိေတာင္ ဖတ္ႀကည္ ့ဖို ့ စိတ္မ၀င္စားဖူး..အဲ ့ဒါက ဂါထာရွည္ႀကီးေတြကို ၿငင္းလိုက္တဲ ့အခ်က္ၿဖစ္လာတယ္...

ေနာက္တစ္ခါ ဆိုက္ကိုသေဘာမွာ တိုလြန္းရင္ ေပါ ့ ရွည္လြန္းရင္ လြင္ ့ လြယ္တယ္ဆိုတဲ ့သေဘာတရားတစ္ခုရွ္ိတယ္ အာရံု၀င္စားနိုင္မွဳ ့ဟာ အတိုအရွည္ အကန္ ့အသတ္တစ္ခု
ေဘာင္ထဲမွာ ရွိတယ္ေပါ ့ေလ..ဥပမာ ေက်ာင္းေတြမွာ အတန္း စာသင္ခ်ိန္ ၁ ခ်ိန္ ကို ၄၅ မီးနစ္ထားေပးတာဟာ ေယဘူယ် လူအမ်ားစုရဲ ့ အာရံုစူးစိုက္နိုင္မွဳ ့ဟာ အဲ ့ ၄၅ မီးနစ္ထဲမွာသာ အားအေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေႀကာင္း ့စနစ္တစ္က် တြက္ခ်က္ေစာင္ ့ၿပီးမွ သတ္မွတ္တဲ ့သေဘာ...နာရီ၀က္ေလာက္ အတြင္းထားရင္လဲ အာရံုမၿငိမ္ေသး ၄၅မီးနစ္ထက္ သိပ္ေက်ာ္သြားရင္လဲ အာရံုရဲ ့မွတ္နိုင္အား စြမ္းရည္က် က်သြားလို ့ေနာက္ပိုင္းဟာေတြ ေခါင္းထဲ မေရာက္...သေဘာ..၊ ဒီသေဘာကို ဂါထာ တိုစိေတြနဲ ့ မတိုမရွည္ ေတြ ရွည္လ်ားေထြၿပားေတြကို ကိုယ္ ့ စရိုက္နဲ ့ ခ်ိန္ၿပီး ရွည္လြန္းတာ တိုလြန္းေနတာေတြကို ကိုယ္ ့ အထံု အၿဖစ္ကေန ပယ္လိုက္တာမ်ိဳးၿဖစ္လာတယ္...ဒီေတာ ့ စမ ဂါထာ ၄ ေႀကာင္းက က်ေနာ္အတြက္ အတိုအရွည္ အေနအေတာ္ ဂါထာ ၿဖစ္လာသလို လက္ေပါက္ကပ္ ရွုတ္ရွုတ္ရွက္ရွက္ ပါဠိ စာေတြမပါလို ့ စိတ္ကိုဖိအား မၿဖစ္ေစေတာ ့ဘူး တစ္ေရးႏိုး ေကာက္ရြတ္လိုက္လဲ ဂါထာ စာ ၄ ေႀကာင္းက အာရံုမိမိနဲ ့ တုန္ ့ဆိုင္းေတြးေတာေနစရာ မလိုပဲ အလြတ္တန္း ေခ်ာကနဲ ပဲ ။ အဓိက ကေတာ ့ရင္သပ္ရွု ့ေမာ ့ ေလာက္တဲ ့ ့ ေကာင္းႏိုးရာရာ ႀသ၀ါဒေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ကိုယ္ ့ စိတ္လမိုင္းနဲ ့ ကပ္တာကိုသာ ေရြးတယ္ေပါ ့ဗ်ာ...

ဗဟိုၿပဳမွဳ ့

ဗဟိုၿပဳမွဳ ့
--
ေကာင္းေသာပညာသမား ပညာရွင္လို ့ စ အသိအမွတ္ၿပဳခ်င္မိတဲ ့အခ်က္က က သူ ့ဆီ သြားပတ္သက္မိသမ်ွ  သူေတြကို သူက ေစတနာအၿပည္ ့နဲ ့ ပညာအား ဥာဏအား ေတာ္ကီအားေတြနဲ ့ လာသမ်ွ သူေတြရဲ ့ ရင္တြင္းအပူေတြ ကို ကူညီလို ့ သူနိုင္သမ်ွ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၿငွိမ္းသတ္ေပးေနသလဲနဲ ့ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္..အမ်ားသူငါေတြရဲ ့အပူေတြေသာကမီးေတြ ကို တတ္နိုင္သေလာက္ ကူၿငွိမ္းခ်င္တဲ ့ ဖီလင္ (၀ါ)  အမ်ားကို ဗဟိုၿပဳလိုက္တယ္

ဆိုေသာ ပညာသမား ပညာရွင္သေဘာကေတာ ့ ရွင္းတယ္  ကိုယ္ ့ကိုယ္ကိုယ္သာ ဗဟိုၿပဳတယ္

အထံု
------
က်ေနာ္ ့အေမ တစ္သက္တာ စိတ္သြားတဲ ့ပုတီးစိတ္က '' ဗုေဒၶါ အရဟံ '' ပါပဲ ဒီ ဂုဏ္ေတာ္ ၂ ပါးကိုပဲ ထံုၿပီး ေလာကဓံတရားဆိုးေတြကို ရင္ဆိုင္ယွဥ္ၿပိဳင္ ၿပီး ဘ၀ခရီးကို သြားခဲ ့တာပါပဲ...

ကေနာ္ ့တစ္သက္တာမွာ စိတ္မိ ရြတ္မိေနခ်ိန္အမ်ားဆံုး ၉၀ ရာႏွံဳးေက်ာ္ ဂါထာက ''စမ''ဂါထာ တစ္ပုဒ္ထဲ ထံုၿပီး ဘ၀ခရီးကိုၿဖတ္သန္းေနတာပါပဲ....အဲ  ့ ''စမ''ဂါထာကိုပဲ တိုင္းရင္းေဆးလို ေသာက္လိမ္းရွု ေရလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ  ့ေပါ ့


ပညာရပ္ေတြ ကို စိတ္၀င္စားပံုေတာင္ ဗဟိုၿပဳမွဳ ့ အာရံုကြာတယ္ ကိုယ္ ့အတြက္သာ အဓိက ဗဟိုၿပဳမွဳ  ့နဲ ့ ကိုယ္ အပါအ၀င္ သူမ်ားေတြကို ကူညီခ်င္လို ့ဆိုတဲ ့ ဗဟိုၿပဳမွဳ ့ သေဘာကြာတယ္