Wednesday, December 7, 2016
ေလးဘီးကားသမားဘ၀မွာ....( ၆)
ေလးဘီးကားသမားဘ၀မွာ....( ၆) ( အဟီး...နိဂံုး ခ်ဳပ္မလို ့ ခ်ဳပ္မရေသးပုစ္...ငိငိ :P 😁)
---------------------
ကံေစရာအတိုင္း လူၿဖစ္လာႀကတာမွာ တစ္ခ်ိဳ ့ အလယ္တန္း အထက္တန္းအရြယ္ေလာက္ကတည္း တစ္ေန ့ေတာ ့ဘာႀကီးၿဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ ့ မယိုင္မလဲ မေကြ ့သြားတတ္တဲ ့ ပစ္မွတ္ ပန္းတိုင္ႀကီးေတြနဲ ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ တိတိက်က် ႀကီးေတြနဲ ့ ၿဖစ္တည္လာတတ္သလို တစ္ခ်ိဳ ့ကေတာ ့ ေခတ္က ၿဖစ္လာတဲ ့ အေနအထားေတြအလိုက္ ပစ္မွတ္ ပန္းတိုင္ ခဏခဏ ေၿပာင္းလဲသြားတတ္တဲ ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြ နဲ ့ ရွင္သန္လွုပ္ရွားေနတတ္တဲ ့ လူေတြမ်ိဳးလည္း ရွိေနႀကတတ္တယ္ တစ္ခ်ိဳ ့ကေတာ ့ ႀကီးမားတဲ ့ ဘာပစ္မွတ္ ရည္မွန္းခ်က္မွ မယ္မယ္ရရ အာရံုမရွိပဲ ကိုယ္ ့ၿဖစ္တည္မွု ့ဘ၀ကံအေလ်ွာက္ သူ ့အခ်ိန္နဲ ့သူ ၿဖစ္လာ ေပးလာ ရလာတဲ ့ အေၿခအေနအေပၚမူတည္ၿပီး အလိုက္သင္ ့ေလး လွုပ္ရွားရင္းဘ၀ကို ၿဖတ္သန္းေနတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတတ္ႀကတယ္ေပါ ့ေလ...အဲ ့မွာ က်ေနာ္တို ့က အလိုက္သင္ ့သေဘာအုပ္စုေတြထဲက လူေတြစရိုက္မ်ိဳး ပိုဆန္တဲ ့လူေတြမ်ိဳးေပါ ့...
ရုတ္တရက္ႀကီး ကားေလာကကို စိတ္ေတြ အႀကီးအက်ယ္ကုန္သြားလို ့ကားဆြဲေနတာထက္ သေ၀ထိုးေနတဲ ့အခ်ိန္က ခပ္မ်ားမ်ား ၿဖစ္လာရင္းက တစ္ေန ့ေတာ ့ စတိတ္တုန္းက လက္ပင္ဖက္ေပါင္းသင္းႀကီးၿပင္းလာတဲ ့ကဲေဖၚကဲဖက္ သူငယ္ခ်င္းက သူ ့ဆရာ ( ေဗဒင္ဆရာႀကီး) ရွိတယ္လိုက္ခဲ ့ဆိုတာနဲ ့လိုက္ခ်သြားတာ ေရႊတိဂံုဘုရားက ဗဟန္းမုဒ္က အလယ္က ကားလမ္းေဘးက ဘုရားေၿမထဲက ေဗဒင္ဆိုင္တန္းေလးဆီ ေရာက္သြားပါေရာဗ်ာ..ေဗဒင္ဆိုတာနဲ ့ စိတ္၀င္စားသြားၿပီေလ..၊ က်ေနာ္က ပြဲရံုမွာ အလုပ္အားရင္ သံုးတန္ေပၚနိစၥ စာအုပ္ေတြ နာမကၡရ ဗ်ဥၨနသုဒိၶ ဆန္းက်မ္းစာအုပ္ေတြ အဂၤါ၀ိဇၨာ အဖြင္ ့စာအုပ္ေပါင္းစံုေတြ ခင္ႀကီးေဖ်ာ္ရဲ ့စာအုပ္ေတြ ကေ၀အေႀကာင္း စုန္းအေႀကာင္းေတြ ေအာက္လမ္းပညာစာအုပ္ေတြ အထက္လမ္းဂုိဏ္းအေႀကာင္းစာအုပ္ေတြ ဇနကၠေဟာကိန္းလို ရိုးရာမဟာဘုတ္ပညာစာအုပ္ေတြလို တိုစိတိုစိ ေဗဒင္စာအုပ္ေလးေတြ တိုင္းရင္းေဆးပညာ စာအုပ္ေတြ လကၡဏာပညာစာအုပ္ အထူႀကီးေတြ မွဲ ့ပညာစာအုပ္ေတြ စသၿဖင္ ့ေတြတင္မကပဲ အဲ ့ကာလက ေခတ္စားခဲ ့တဲ ့ခရစ္ရွနာမူရ္သီးရဲ ့ ပညာစာအုပ္ေတြပါ ေလ်ွာက္ဖတ္ႀကည္ ့လိုက္ ေကာက္တြက္ႀကည္ ့လိုက္နဲ ့စာအုပ္ကို ဆရာတင္ၿပီး ဖတ္ေနခဲ ့တာႀကာခဲ ့ၿပီ .......(တစ္ခါတစ္ေလ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ ့ကို ေဟးလား၀ါးလား အပ်င္းေၿပ အေပ်ာ္တြက္ေတြ ေလ်ွာက္ေဟာ အေအးေသာက္ေပါ ့ေလ )
ေလာကီပညာေတြကို ၀ါသနာႀကီးလြန္းလို ့ထက္ စာေပတစ္ခုသေဘာနဲ ့ ေနာက္တစ္ခ်က္က လူဆိုတာ မၿမင္ရတဲ ့အနာဂတ္ကို စိတ္၀င္စားတဲ ့ သေဘာစိတ္မ်ိဳး ရွိတဲ ့ အေၿခခံစိတ္မ်ိဳးက ကိုယ္ ့မွာလည္း ရွိေနတာ နဲ ့ ေနာက္ တစ္ခ်က္ကေတာ ့လူေတြရဲ ့ အေႀကာင္းကို စိတ္၀င္စားတာမိက ဒီလို ေလာကီပညာလိုင္းက စာေတြကို ဖတ္ၿဖစ္ေနခဲ ့တာေပါ ့ေလ.... နဲနဲ ဖတ္ၿပီး လက္ေရွာင္ခဲ ့တာက သခ်ၤာကိန္းဂဏန္း အတြက္အခ်က္ေတြ အလြန္မ်ားလြန္းၿပီး ပါဠိေတြ မ်ားလြန္းတယ္ မွတ္ရမွာ က်က္ရမွာေတြ မ်ားလြန္းတယ္ ကိုယ္ ့ စရိုက္နဲ ့မကိုက္ဘူး ကိုယ္က ထိုင္ေတြးေနရတာ ပို၀ါသနာႀကီးတဲ ့ စရိုက္ရွိတယ္လို ့ယူၿပီး ခရီးသြားဟန္လႊဲ ေလာက္ႀကံဳရင္ ဖတ္နိုင္သေလာက္ဖတ္ႀကည္ ့တာမ်ိဳးပဲ ရွိခဲ ့ၿပီး မလိုက္စားေတာ ့တာက နကၡတ္ပညာလိုင္းက စာအုပ္ေတြေပါ ့ေလ....
ေက်ာင္းစာထက္ အၿပင္စာေတြသေဘာ စာစံုဖတ္လာတာက ၈တန္းေလာက္ကတည္းက စာေတြဖတ္လာတာမ်ိဳးၿဖစ္ခဲ ့ၿပီး အဲ ့တုန္းက အိမ္မွာထက္ ေက်ာင္းေၿပးက်ဴရွင္ေၿပးလဘက္ရည္ဆိုင္မွာ လၻက္ရည္တစ္ခြက္နဲ ့ဖင္ေက်ာက္ခ် ဖတ္လာေနခဲ ့တာမ်ိဳးၿဖစ္ၿပီး အမ်ားစုစာအုပ္ေတြက စာအုပ္အငွားဆိုင္ကေပါ ့ေလ ဆရာမင္းသခၤရဲ ့မႏုစာရီ၀တၳဳစာအုပ္ ဆို ေက်ာင္းေၿပးရင္း အဲ ့လၻက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာပဲ စ ဖတ္ခဲ ့ဘူးတာၿဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းေတာ ့သူ ့စာေတြအမ်ားႀကီးဖတ္ တစ္ေန ့ေတာ ့ ဘာႀကီးပဲ ၿဖစ္ႏိုးႏိုးနဲ ့ စိတ္ကူးေတြ ေလ်ွာက္ယဥ္ေပါ ့ေလ..အဲ ့ေတာ ့ စိတ္အေၿခခံမွာ အဲ ့ေလာကီပညာလိုင္းကသေဘာေတြ နဲ ့ ရင္းႏွီးေနခဲ ့ၿပီး ..ၿပီးေတာ ့ ကားငွားစီးတဲ ့ ခရီးသည္ေတြရဲ ့ေကာင္းမွဳ ့ေတြေႀကာင္ ့ အဲ ့ကာလက နာမည္ထြက္လာေနတဲ ့ ေဗဒင္ဆရာမေလးေတြဆီလည္း ေဟးလား၀ါးလားေတြ နဲ ့ ေလ်ွာက္ေရာက္ခဲ ့ေနၿပီ....ဒါေပမယ္ ့ လမ္းႀကံဳ အေပ်ာ္သေဘာေတြသာၿဖစ္ၿပီး အာရံုထဲ အဲ ့ပညာေတြကို ဒီေလာက္မလာပါဘူး... အဲ ့ေတာ ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ ့သူသရုပ္ၿပအမႊန္းတင္တဲ ့ သူ ဆရာ ေဗဒင္ဆရာဆီေလိုက္ခဲ ့ပါ လို ့ ေၿပာတာနဲ ့ ကားဆြဲရတာပ်င္းေနခ်ိန္နဲ ့ အိုေက လုပ္လိုက္ေလႀကာသလားလို ့ အေႀကာ္နဲ ့ ႏွစ္ပြဲၿဖစ္သြားေတာ ့တာေပါ ့ေလ...
စစခ်င္း ဒီပညာႀကီး သင္မယ္ေတြ တပည္ ့ခံမယ္ေတြ ဘာအာရံုမွ မရွိဘူး ေရာက္ဖူးတယ္ေပါ ့ေလ ဆိုတဲ ့ အာရံုေလာက္ပဲ...အဲ ့မွာ ဆရာနဲ ့ဆံုေတာ ့ ဆရာ ့ဒီဇိုင္းက ေရွ ့ၿဖစ္ေနာက္ၿဖစ္ေတြထက္ ဘ၀ရဲ ့လမ္းေႀကာင္းေတြ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ ့အက်င္ ့စရိုက္သေဘာေတြ နဲ ့ ဓမၼေႀကာင္းေတြ အေတြးအၿမင္ပါတဲ ့ စကားလံုးေတြနဲ ့ စကားေတြ ေဖါင္ဖြဲ ့ေၿပာတတ္သလို ဟိတ္ဟန္မရွိသလို က်ေနာ္တို ့လို လူငယ္ေတြနဲ ့ ေတာ္ကီထုရတာ အေတာ ့ကို တရင္းတႏွီးဆန္ၿပီး ပြင္ ့လင္းေဖၚေရြတဲ ့ စတိုင္ၿဖစ္ေနတယ္ အဲ ့မွာ ဓမၼေႀကာင္း အေတြးအၿမင္ေႀကာင္းေတြ သူ ့ဘ၀အၿမင္ေတြ နဲ ့ ေလာကီပညာ အယူအဆေတြနဲ ့ ေပါင္းစပ္ထားတဲ ့ ဆရာ ့ေတာ္ကီ ေတြမွာ ေမ်ာသြားေတာ ့တာပါပဲ ( အဲ ့လိုပဲ လူက တစ္ခုခုကို ေႀကြမိ ႀကိဳက္မိၿပီဆို လူက ခဏခဏ ေမ်ာသြားတတ္တယ္....ခ္ခ္) ..
.ၿပီးေတာ ့ ဆရာက ေခတ္ပညာတတ္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနတာ အေရးအခင္းတုန္းကနဲ ့အေရးအခင္းၿပီးစ ဆရာဘ၀အေႀကာင္းေတြကလည္း ေဗဒင္ဆရာေတြကို သိပ္အထင္မႀကီးခဲ ့ရာကေန ဒီဆရာႀကမွ ေလးစားသမွု ့စိတ္ေတြၿဖစ္လာ အထင္ႀကီးမိလာတာမ်ိဳးပဲ ၿပီးးေတာ ့ ဆရာက သူကခ်ည္း ဒိုင္ခံေကြ်းေမြးေနေတာ ့တာကလည္း အံ ့ခ်က္ၿဖစ္လာသလို အဓိက အခ်က္က အလကားေနရင္ ဆံုးမႀသ၀ါဒေတြေပး လက္ခ်ာေတြရိုက္ ဆရာႀကီးဂိုက္ဖမ္းၿပမေနတာ နဲ ့ သူတကာကို က်ေနာ္တို ့ ေခးေတြကို အလကားေနရင္း အၿပစ္မဖြဲ ့ အၿပစ္တင္စကားမေၿပာတာက က်ေနာ္တို ့စိတ္ထဲမွာ သိပ္ေလးစားစရာေကာင္းတဲ ့ ဆရာပဲ လို ့ စၿဖစ္လာတယ္ေပါ ့ေလ....
( ေလာကကို ဂ်စ္တိုက္စိတ္မ်ား လူေတြကို သေရာ္အၿမင္ေတြ ဖံုးလႊမ္း အသားလြတ္လာ ဆံုးမတာမ်ိဳးေတြ ႀသ၀ါဒစရိယလာလုပ္တာမ်ိဳးေတြ အာရံုမလာတတ္ ကိုယ္ထင္ရာကိုယ္စိုင္း ဘာဘာ ဘာမွ အေရးႀကီးတာ မရွိဘူး စသၿဖင္ ့ သူမ်ား အၿမင္ေတြကို ကိုးလို ့ကန္ ့လန္ ့နဲ ့ ဂလန္ ့ထထတိုက္တဲ ့လူငယ္ ေသြးႀကြေနဆဲ ့ တစ္ေယာက္ရဲ ့ ဆရာတင္မိ ေလးစားသြားမိတဲ ့ဆရာ အၿဖစ္ ဆရာအၿဖစ္ခံလိုက္ဖို ့ဆိုတဲ ့ အၿဖစ္က တကယ္ေတာ ့မလြယ္လွဘူး )
-------------------------------------
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..