Wednesday, October 5, 2016
ေစ်းႀကြက္
ေစ်းႀကြက္
--
အေတာ္ ့ကို ငယ္ေသးတဲ ့ မွတ္မွတ္ရရဆို မူလတန္း တစ္တန္းႏွစ္တန္း အရြယ္မွာေပါ ့ အဲ ့အရြယ္မွာ က်ေနာ္တို ့မိဘေတြဟာ ေတာကေန ၿမိဳ ့တက္ သိပ္ကိုရုန္းကန္ေနရဆဲအခ်ိန္ေတြပါ၊ ရန္ကုန္မွာေက်ာတစ္ခင္းစာရဖို ့ဆိုတာ အဲ ့တုန္းကေရာ အခုအထိပါ ခက္ခဲလြန္းေနဆဲ ကာလေတြေပါ ့ေလ..
စြန္ ့စားတဲ ့အထဲမွာ ေတာကေနၿမိဳ ့တက္လာႀကယံုတင္မက ခ်စ္ႀကိဳက္သူကို ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်း အိမ္ေထာင္ၿပဳခ်လိုက္တာမ်ိဳးလည္းပါမယ္ထင္ပါရဲ ့ အဲ ့ေတာ ့ ကေလးေတြရေတာ ့ ပိုရုန္းကန္ရေတာ ့တာေပါ ့ေလ..အဲ ့ဒါေႀကာင္ ့နဲ ့တူပါရဲ ့ က်ေနာ္တို ့ေခတ္က မိဘေတြဟာ သူတို ့ရွိရင္းစြဲ အသက္ေတြထက္စာရင္ ႀကီးရင္ ့ေနႀကသလိုလို ရင္ ့က်က္မွဳ ့က ၿမန္ေနသလိုလိုထင္ရပါတယ္
အိမ္ေထာင္က်ခဲ ့လို ့ကေလးေတြ ပြားစီးလာေပမယ္ ့ က်ေနာ္ ့မိဘေတြမွာ အိမ္ယာမရွိခဲ ့ႀကေသးဘူး အဲ ့မွာ အေဖက ေစ်းငယ္ေလးတစ္ခုမွာ ေစ်းဆိုင္ေလးတစ္ခုေတာ ့အပိုင္ရွိေနေအာင္ စြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ ့ပါၿပီ...အဲ ့မွာ အဲ ့ေစ်းဆိုင္ေလးက က်ေနာ္တို ့မိသားစုအတြက္ အိမ္ၿဖစ္လာပါေတာ ့တယ္ ေစ်းဆိုင္လဲ အိမ္ အိမ္လဲ ေစ်းဆိုင္ဘ၀ေပါ ့...
အဲ ့သေဘာက က်ေနာ္တို ့မိသားစုေလးတင္မဟုတ္ခဲ ့ဘဲ အဲ ့တစ္ေစ်းလံုးနီးနီး ၿဖစ္ေနတဲ ့သေဘာရွိပါတယ္ တစ္ေစ်းလံုးက နယ္ကေန ေတာကေန ဧရာ၀တီဘက္ကေန တက္လာသူေတြခ်ည္းလိုလိုဆိုေတာ ့ ေစ်းက ေစ်းလိုလို အိမ္ေတြလိုလိုေပါ ့ အဲ ့ေတာ ့ အဲ ့မွာ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးသေဘာ ၿဖစ္လာေတာ ့တာပါပဲ တစ္ေစ်းလံုးဟာ မိသားစု၀င္ေတြလိုၿဖစ္ကုန္ၿပီး သူ ့ဆိုင္ခန္းကိုယ္၀င္ ကိုယ္ဆိုင္ခန္းသူလာနဲ ့..
က်ေနာ္တို ့ကေလးေတြကလည္း အဲ ့တစ္ေစ်းလံုး ဘယ္ေနရာ ဘာ ဆိုတာ ကို သိတ္တဲ ့အထိ ေစ်းလမ္းႀကိဳလမ္းႀကား ေစ်းဆိုင္ေအာက္ ေစ်းေခါင္မိုးေပၚမက်န္ က်ေနာ္တို ့ကေလးေတြရဲ ့ကစားကြင္းေတြလို ၿဖစ္ကုန္ပါေတာ ့တယ္ က်ေနာ္တို ့ကို ေခၚတာက ေစ်းႀကြက္ေလးေတြ တဲ ့...
တစ္ခါက ဘ၀ေတြအေႀကာင္းထဲက အေႀကာင္းတစ္ခုအေႀကာင္း ေၿပာၿပခ်င္တာက ခုမွ စမွာပါ က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ေစ်းေလးေလး ေရွ ့မွာ ရထားလမ္းေလး ရွိပါတယ္ ...အဲ ့ရထားလမ္းေလးဟာ ကုန္တြဲေတြ ဂိုေထာင္ကို သြားခ်ိန္ ၿပန္ခ်ိန္ကလြဲလို ့ အသံုးမၿပဳသေလာက္ပါပဲ..ေစ်းမွာ အမ်ားသံုးအတြက္ အခေပးတက္ရတဲ ့ေစ်းအိမ္သာရွိပါတယ္ လူႀကီးေတြက အဲ ့အိမ္သာကိုသာ ဘံုအိမ္သာအၿဖစ္ အသံုးၿပဳႀကပါတယ္...ခြဲတမ္းစနစ္ သမဆိုင္ေခတ္ ကုန္တိုက္ေခတ္ေႀကာင္ ့
လူသံုးပစၥည္းေရာ ဓနပါရွားပါးလြန္းတဲ ့ေခတ္မို ့ က်ေနာ္တို ့ကေလးအမ်ားစုက အဲ ့ေစ်းေရွ ့က ရထားလမ္းေလးမွာ အေလး သြားခဲ ့ႀကရတယ္...အဲ ့မွာ ပညာပါပဲ ရထားသံလမ္းကိ္ု ႀကိဳးတမ္းလမ္းေလ်ွာက္ကြ်မ္းဘားသမားလို ေၿခ ႏွစ္ဖက္ ကုတ္ၿပီး ကိုယ္ကို ေရွ ့ထိုးမလဲ ေနာက္လန္မက်ေအာင္ ဟန္ခ်ီညီေအာင္ထိမ္းၿပီး အေလး သြားရတာ တကယ္ ့ေတာ ့ အေတာ္မလြယ္ပါဘူး အဲ ့လို ကိုယ္ကို ထိမ္းၿပီး eeီး ပါေနတုန္းမွာပဲ ကုန္ရထား လာမလာလဲ ဘယ္ညာေလး ႀကည္ ့ေနရပါေသးတယ္....
တစ္ခါတစ္ေလ သတိရမိတယ္ အုပ္ႀကားၿမက္ေပါက္ ဓါတ္တိုင္ေသးပန္း လမ္းေလးခ်ီးယို ဆိုတဲ ့စကားေလးေတြ....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..