တကယ္ ့ကို ႏြမ္းလ်အိမ္အၿပန္ ေတြပါပဲလားေလ...
-----------------
တကယ္က ဒီေန ့ပလန္က အရုပ္ဆိုင္အလွည္ မဟုတ္ေသးဘူး.. စပိုင္ကင္မရာေဘာပင္ေတြလို တိုလီမိုလီပစၥည္းထူးဆန္းေလးေတြ ေရာင္းတဲ ့ဆိုင္ကို
ခ်ီတက္ႀကတာဆိုင္ေရာက္ေတာ ့ေသာ ့ဂေလာက္ႀကီးတန္းလန္းနဲ ့ ဒါနဲ ့အဲ ့ဆိုင္ေရွ ့ကေန ဖုန္းေကာက္ဆက္လိုက္ေတာ ့ ဂေန ့တစ္ရက္ထဲပိတ္တာပါ
အိဒ္ေန ့မို ့ပါႀဆာ..တဲ ့...ဟားး.ေသဟ.အိုင္ပက္ပြတ္ႀကီး..အဲ ့မွာ ႀကားၿဖတ္စစ္ဆင္ေရး လုပ္ ပလန္ဘီထလုပ္ၿပီး အရုပ္ဆိုင္ေတြဘက္ ဒိုးႀကေတာ ့တာ...
ဒိုးေတာ ့ လူဂုဏ္ထံေတြဆိုလား ဘာထန္ေတြဆိုလား အဲ ့လို ၿခံႀကီးမဟာရပ္ကြက္ႀကီးလမ္းႀကိဳလမ္းသြယ္ေတြႀကားကေနေလ်ွာက္ပတ္တာ...
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ဗ်ာ.အဲ ့ၿခံေတြ၀င္းေတြေရွ ့မွာေပါ ့ဆိုင္တန္းေလးေတြ ဆိုတာ မၿပတ္သေလာက္ပဲ...ၿပီးေတာ ့အမွိဳက္ပံုေတြဆိုတာလဲ အေသးတစ္ပံု အႀကီးတစ္ပံုနဲ ့ဆက္ေနတာ မနဲဘူး..အဲ ့ရပ္ကြက္ေတြထဲၿဖတ္သြားရင္းက က်ေနာ္တို ့ ေဒါင္းေတာင္း လမ္းေတြ လမ္းႀကားေတြကမွ သူတို ့ေတြထက္ေတာင္ ပိုသန္ ့ရွင္းေနေသးလားေတာင္ထင္ရတယ္..
အခု သြားတဲ ့ဖက္ကို... မေရာက္တာ ေတာ္ေတာ္ႀကာခဲ ့ၿပီေလ. ...ၿမင္ကြင္းတစ္ေလ်ွာက္ကေတာ ့ အုပ္ခဲေတြကို ပုပုရွည္ရွည္ေတြ ၀၀ ပိန္ပိန္ေတြနဲ ့
ဒီဇိုင္းမ်ိဳးစံု အုပ္ပံုစီၿပီးေနႀကတဲ ့အိမ္ေတြ နဲ ့ အဲ ့အိမ္ေတြ ရဲ ့မ်က္ႏွာစာတိုင္းမွာ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ တန္းစီတင္ထားတဲ ့ဆိုင္ေတြက တစ္ၿမိဳ ့လံုး ေစ်းသည္ေတြခ်ည္း
လိုလိုပါပဲလား တစ္ခုခုေတာ ့ ေရာင္းစားေနႀကရတာပါပဲလား...လို ့ ခံစားမိသြားသလို.....
ဟိုဟိုဒီဒီ သြားေနတဲ ့လူေတြနဲ ့ အဲ ့လူေတြရဲ ့ မ်က္ႏွာေတြ လွဳပ္ရွားေနတဲ ့ဟန္အမူရာေတြ ကေတာ ့ အနာဂတ္မဲ ့ေနသလိုလို မၿပံဳးတတ္ေတာ ့တဲ ့
မ်က္ႏွာေတြလိုလို.... မူလ ၀ိဥာဥ္ မပါေတာ ့ပဲ သံပတ္ေပးထားတဲ ့အတိုင္း သြားေနတဲ ့ သံေခ်းကိုက္..စက္ရုပ္ေလးေတြလိုလို နဲ ့ သူတို ့မ်က္ႏွာေလးေတြမွာ...
ဘ၀အေမာေတြ သိသိသာသာေတြ ့ေနရတဲ ့ပံုေတြ အမ်ားစုက......တကယ္ ့ကို ႏြမ္းလ်အိမ္အၿပန္ ေတြပါပဲလားေလ.....
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..