'' အေဖ....''
--------------
ေန ့လည္ေလာက္ကတည္းက အေဖရဲ ့အထိအေတြ ့ေတြက ၿပန္တုန္ ့ၿပန္မွဳ ့မရွိေတာ ့ဘူး...ကုတင္ေပၚမွာ မ်က္လႊာေလးခ်လို ့..ပက္လက္အေနအထားနဲ ့ လက္ႏွစ္ဖက္ေဘးခ်တန္းလို ့
စန္ ့စန္ ့ေလး မလွဳပ္မယွက္နဲ ့ေပါ ့....က်ေနာ္ကေတာ ့ အေဖ ့ေၿခရင္းမွာ ကုတင္ေပၚတက္ ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ အေဖ ့ရဲ ့ ရင္ဘတ္ကေလးကိုသာ မမွိတ္မသုန္ စိုက္ႀကည္ ့ေနခဲ ့တယ္
ရင္ဘတ္ကေလးက အေတာ ့ကို ႀကိဳးစားႀကည္ ့မွ မသိမသာေလး နိမ္ ့ခ်ီ ၿမင္ ့ခ်ီ ၿဖစ္ေနေသးတာေတြ ့ရလို ့ အသက္ေတာ ့မကုန္ေသးလို ့ မွတ္ရတယ္..အိမ္ေဘးက သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္က
ေရာက္လာၿပီး နားက်ပ္တပ္ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီး ထုတ္ၿပီး အေဖ ့ရဲ ့ မ်က္ခြံလႊာေလးကို လွန္ ဓာတ္မီးနဲ ့ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္၀ိုက္ထိုးႀကည္ ့ နားက်ပ္နဲ ့အေဖ့ ရင္ဘတ္ေထာက္ နဲနဲစမ္းၿပီး.
...''' အခ်ိန္နဲနဲေတာ ့လိုေသးတယ္ ''' '''မ်က္လံုးကေတာ ့တုန္ ့ၿပန္မွဳ ့မရွိေတာ ့ဘူး သူငယ္အိမ္ကေတာ ့ က်ယ္စၿပဳလာၿပီ.'''.လို ့ က်ေနာ ္ ့ကို လွန္းေၿပာလိုက္တာ ့ ဟုတ္ဗ်ာ...ညေနက်ရင္တစ္ခ်က္...လို ့ပဲ ၿပန္ေၿပာလိုက္နိုင္ေတာ ့တယ္ ရင္ထဲမွာ စို ့တက္လာခ်က္က အသံအိမ္ တစ္ခုလံုး အသံဓါတ္ ေၿခာက္ခမ္းသြားသလိုပါပဲ ဘာသံမွ ဆက္ထြက္မလာေတာ ့ဘူး..
သူငယ္ခ်င္း သူ ့အခန္းၿပန္သြားေပမယ္ ့ အေဖ ့ရဲ ေၿခရင္းေလးမွာ ငုတ္တုတ္ေလးဆက္ထိုင္မိေနရင္း က်ေနာ္ ့လက္ေတြက အေဖ ့ေၿခသားလံုးသားေလးတြကို ကေယာင္ကတမ္းနဲ ေလ်ွာက္ႏွိပ္ေပးေနမိတယ္. .......အေဖ တကယ္သြားေတာ ့မယ္ေပါ ့...
..အေဖ ့ရဲ ့ထူးထူးၿခားၿခား တည္ႀကည္ ၿငိမ္သကေ္နတဲ ့ မ်က္ႏွာေလးက ႏွာေခါင္း၀ကို ေငးႀကည္ ့ေနရင္း စိတ္အာရံုထဲမွာေတာ ့ အေဖ ရွင္သန္တက္ႀကြေနတုန္းက ပံုရိပ္ေတြ အလွုတုန္းကပံုရိပ္ေတြ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ သြားၿမင္ေယာင္မိေနတယ္..အေဖပါခြဲသြားၿပီဆိုေတာ ့ ငါတို ့ေမာင္ႏွမေတြပဲ က်န္ခဲ ့ၿပီေပါ ့ ကိုယ္ ့ဘ၀ခရီးကို ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ဆက္သြားရေတာ ့မွာေပါ ့လိုလဲ အေတြးထဲ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္၀င္လာတယ္
အနားမွာေတာ ့ ညီလုပ္သူက နာေရး အတြက္ စီစဥ္စရာရွိတာေတြ သူ ့ေဘာ္ဒါေတြဆီ ကြန္တက္လုပ္ရင္း ၀င္လာလိုက္ တစ္ခ်က္ႀကည္ ့လိုက္ ၿပန္ထြက္သြားလိုက္ၿဖစ္ေနၿပီ အစ္မနဲ ့ညီမေတြကေတာ ့ မ်က္လံုးအိမ္ေတြ ရဲစၿပဳလာၿပီ...ညေနေစာင္းနာရီေတြကလည္း တစ္စတစ္စ ဆုတ္လာခဲ ့ၿပီ..ေနညိဳလာခဲ ့ၿပီေပါ ့ေလ...
၀င္သက္ထြက္သက္ေလးကို ၿဖည္းၿဖည္းေလးနဲ ့ မ်ွင္းမ်ွင္းေလး ရွုေနပံုရေသးတဲ ့ အေဖ ့မ်က္ႏွာကို စိုက္ႀကည္ ့ေနရင္းက ရုတ္တရက္ အေဖ့ ေမးေလးေငါ ့တက္ၿပလိုက္ သေယာင္ေယာင္ေတြ ့လိုက္ရၿပီး ေခါင္းေလးက ေခါင္းအံုးရဲ ့ ဘယ္ဖက္ေဘးကို မသိမသာေလး ေစာင္းသြားတာေတြ ့လိုက္ရတဲ ့အခါ က်ေနာ္ ့ရဲ ့ႏွုတ္က လႊတ္ကနဲ ''အေဖ;;;;''လို ့ မတိုးမက်ယ္ေလးထြက္သြားၿပီး သုတ္ကနဲ အေဖ ့ေခါင္းရင္းနားကို ေရာက္သြားခဲ ့ေတာ ့တယ္
ႏွာေခါင္း၀ကို လက္ညွိဳးေလးခံႀကည္ ့ေနလိုက္ ရင္ဘတ္ကေလးကို စိုက္ႀကည္ ့ေနလိုက္ လည္တိုင္ေဘးက ေသြးေႀကာမကိုစမ္းႀကည္ ့လိုက္ ေက်ာကပ္ေဆးသက္ႀကာလို ့ အညိဳအမဲေတြစြဲ သိမ္ သလိုလို ေတာင္ၿဖစ္လာခ်င္ေနတဲ ့လက္ဖ်ံက ေသြးၿပန္ေႀကာေလးကိုဖိစမ္းႀကည္ ့လိုက္နဲ့့ လုပ္ေနမိတုန္း ကုတင္ေဘးမွာေတာ ့ အိမ္သားေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ၀ိုင္းလာခဲ ့ၿပီ ရွုိက္သံ သဲ ့သဲ ့ႀကားစၿပဳလာခဲ ့ၿပီ
''' သြားေခၚလိုက္ေတာ ့ကြာ ၿပီးသြားၿပီနဲ ့တူတယ္ ေၿခေထာက္ေတြက သိပ္ေအးေနၿပီ လက္က ေသြးစမ္းမရေတာ ့ဘူး '' လို ့ ၀ဲတက္လာေနတဲ ့မ်က္ရည္ေတြေႀကာင္ ့ဘယ္သူ ့ကိုမွန္းမသိေတာ ့ဘူး ပါးစပ္က အက္ကြဲကြဲအသံနဲ ့လွမ္းေၿပာလိုက္ေတာ ့ သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္ေရာက္လာေတာ ့တယ္....သူ ့လက္ထဲမွာ ဓာတ္မီးတစ္ေခ်ာင္းပဲပါေတာ ့တယ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ကုတင္ေခါင္းရင္းနားကပ္ မ်က္ခြံကို အသာလွန္ႀကည္ ့လိုက္ေတာ ့သူငယ္အိမ္က က်ယ္ေနပံုက ဂိတ္ဆံုးခဲ ့ၿပီေပါ ့..
''' ေဆးစားလာယူခိုင္းလိုက္ကြာ.'''...တဲ ့...ၿပန္ေမာ ့မႀကည္ ့နိုင္ခဲ ့ေတာ ့ဘူး အေဖ ့မ်က္ႏွာေလးကို ဆက္ၿပီးစိုက္ႀကည္ ့ေနမိရင္းက.....''.အေဖ.''.....'' ဒီတစ္ခါေတာ ့ က်ေနာ္တို ့ေမာင္ႏွမေတြနဲ ့အၿပီး ခြဲသြားခဲ ့ၿပီေပါ ့ေလ.
...လမ္းမဘက္မွာေတာ ့ ေန ့တာ၀င္လို ့ ေလာကကို လႊမ္းၿခံဳလာတဲ ့ အေမွာင္ထုရဲ ့ေအာက္မွာ. .......မိုးႀကီးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ခဲ ့ၿပီ အေဖ...'''
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..