-----
ဒႆနပညာမွာ တစ္ခ်ိဳ ့ဒႆနဆရာေတြဟာ ၿပႆနာရွာတဲ ့ေနရာမွာ စကားလံုးက အစ အလြတ္မေပးဘူး...ဆိုပါေတာ ့ကိုယ္ ့က်င္ ့ဒႆနဆိုင္ရာသေဘာေတြမွာ ''ေကာင္းၿခင္း '' (၀ါ) ''ေကာင္းေသာ '' '' ေကာင္းမွဳ ့'' သေဘာက ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ ဘာကို ေကာင္းတယ္လို ့ဆိုလိုတာလဲ ဘယ္ နယ္ပယ္ကေန ရပ္ေၿပာမွာလဲ ဘယ္ အယူကေန ရပ္ေၿပာမွာလဲ အဲ ့ေကာင္းတဲ ့သေဘာကို ကို္ယ္တိုင္သိလား သူမ်ားေၿပာလို ့လိုက္ေၿပာတာလား ေတြးေခၚႀကံဆေၿပာတာလား ယုတၱိက်က်သက္ေသၿပနိုင္လား..စတဲ ့ေမးခြန္းေတြ ဒလစပ္ ေမးေတာ ့တာမ်ိဳးေပါ ့ဗ်ာ အဲ ့လိုေမးၿခင္းရဲ ့အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳ ့က အလိုက္သင္ ့ေဖၚလိုေလး လိုက္ေနၿပီး အပ်င္းထူေနတတ္တဲ ့ ဦးေႏွာက္ကို ေတာ္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ခိုုင္းလိုက္တဲ ့သေဘာၿဖစ္လာၿပီး အေလ ့အက်င္ ့ရလာတဲ ့အခါ စာသြားစာလာ စကား၀ါက်တစ္ခုကို အရင္လို သာမန္ကာရွံကာ ေလာက္ သိလိုက္ယံုသေဘာကေန ဟာကြက္ရွ္ိမရွိေတြ ေထာက္ကြက္ရွိမရွိေတြ ယုတၱိရွိမရွိေတြ ၿဖတ္ကနဲ ၿမင္လိုက္မိတတ္လာတဲ ့အေလ ့ရသြားေလ ့ရွိတယ္
ဒီသေဘာကေန စက္၀ိုင္းသေဘာေတြကို သိလာေတာ ့တာမ်ိဳူေပါ ့..စက္၀ိုင္းသေဘာဆိုတာ ဆိုပါေတာ ့ သီခ်င္းဆိုအေကာင္းဆံုးကို ေရြးရင္ သီခ်င္းဆိုတတ္တဲ ့သူေတြကိုသာ စုစည္းေရြးတာဟာ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြဟာ အဆိုပညာ စက္၀ိုင္းႀကီးတစ္ခုတည္း က လူေတြ ၿဖစ္ေနလို ့သေဘာ..အဲ အဆို၀င္ၿပိဳင္သူေတြဟာ ေရကူးတတ္ခ်င္တတ္မယ္ မတတ္ခ်င္ မတတ္ဘူး ဒါဟာ အေရးမႀကီးဘူး အေရးႀကီးတာ အဆိုပညာကြ်မ္းက်င္ဘို ့သေဘာေပါ ့..ဒီလို စက္၀ိုင္းေတြသေဘာကို တည္ေဆာက္လိုက္တဲ ့အခါ သူ ့နယ္ပယ္နဲ ့သူ သူ ့လိုင္းနဲ ့သူေတြမွာ အကြ်မ္းက်င္ဆံုးပညာရွင္ေတြ ထြက္လာေတာ ့တယ္ေပါ ့..အကြ်မ္းက်င္ဆံုးေတြ မ်ားမ်ားရလာေလေလ အဲ ့စက္၀ိုင္းနယ္ပယ္ႀကီးအတြက္ အလုပ္တြင္ေလေလ အလုပ္ၿဖစ္လာေလေလေပါ ့..
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..