ဖိုက္တင္ပဲ.
ေမြးလာၿပီးကိုယ္ဟာကိုယ္လို ့
အေသအၿခာသိသိလာကတည္းက
ဘ၀ဟာ ဖိုက္တင္ပဲ...
မူလတန္းကစၿပီး ေက်ာင္းေနသက္ တစ္ေလ်ွာက္လံုး
ေက်ာင္းၿပီးအထိ စာေမးပြဲအတြက္ ဖိုက္တင္..
ေက်ာင္းလူ အေရခြံကြာသြားလို ့ အရပ္လူၿဖစ္သြားေတာ့လည္း
အနဲဆံုး လူတန္းေစ ့ဖို ့က ဖိုက္တင္
အဲ ့ဖိုက္တင္ခ်က္ မွ ဆိုးခ်က္က
အထက္တက္ဖို ့ တည္ၿမဲေနဖို ့ ၿပဳတ္မက်ဖို ့ေတြနဲ ့
နားခ်ိန္မဲ ့ဖိုက္တင္.....
ႀကားထဲမွ ထံု ့ပိုင္း ထံု ့ပုိင္း ႀကံဳရေသတာက
ေရာဂါဘယေတြနဲ ့ ဖိုက္တင္ ..
ရုတ္တရက္မွဳ ့ေသလုလု အေၿခအေနေတြနဲ ့ဖိုက္တင္..
ေသခါနီးေတာင္
ေသၿခင္းေကာင္းဖို ့ကလဲ
ဖိုက္တင္ပဲတဲ ့....
ဒါေတာင္
ဟိုအေရးဒီအေရး
အခ်စ္ေရးစစ္ေရး အစာအိမ္အေရး
ဘာအေရးညာအေရး ဖိုက္တင္ေတြ အေႀကာင္း
ထည္ ့မတြက္ ရေသးဘူး...။
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..