''တစ္ခါတုန္းက သံစဥ္ၿဖာခဲ ့
လြမ္းလ်က္ပါ လွိဳင္နယ္ေၿမ....''
------------------------
၅တန္းကေန ၁၀တန္းအထိက ၿမိဳ ့ထဲ က က်ားသီးသန္ ့ေက်ာင္းမွာတက္ခဲ ့ရေတာ ့မ ေတြနဲ ့ပတ္သက္လာရင္ အနီးက္ စကားေၿပာရမွာ ရွက္တတ္ေနေသးၿပီး...မရဲတင္းပဲၿဖစ္ေနတာေလးက အာစီတူးတက္စ ပထမပိုင္းလေတြအထိ ၿဖစ္ေနဆဲေပါ ့ဗ်ာ....၊ ေနာက္ေတာ ့တစ္ၿခားေမဂ်ာက သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြ အုပ္စု နဲ ့က်ေနာ္တို ့ေမဂ်ာက သိပ္ရင္းသြားတဲ ့သူငယ္ခ်င္းအုပ္စု ၂ စု အုပ္စုေတြ ဂေလာင္က်ရင္း အဖြဲ ့က်မိၿပီး အဲ ့မွာ စတိတ္က ငယ္ေပါင္းေတြလို သိပ္ရင္းသြားႀကတယ္
...ေၿပာမနာဆိုမနာနဲ ့ ပြင္ ့လင္းကုန္ႀကၿပီး သူ ့ဘ၀ဇာတ္ေႀကာင္း ကိုယ္ဘ၀ အေထြေထြေတြ လ်ိဳ ့၀ွက္စရာ အတြင္းေရး မရွိေတြၿဖစ္လို ့ေပါ ့..နဂိုကကို အရယ္သန္တဲ ့သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြနဲ ့ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပူးမိသြားတဲ ့အခါ ေမဂ်ာတြဲေတြေတာ ့မတူႀကဘူးဆိုတဲ ့စည္းဆိုတာ ၿခားနားၿခင္းသေဘာေတြကေန ေက်ာ္ထြက္လာႀကတယ္...ဟိုသြား ဒီစား ဟိုေၿပာင္ဒီေနာက္ ကိုယ္ ့ပိုက္ဆံကိုယ္သံုး သူ ့ပိုက္ဆံ ကိုယ္ယူသံုး နဲ ့ ( က်ားေတြကခ်ည္း ေခ်းပါဟယ္ ဆိုၿပီး ယူသံုးတာမ်ားလို ့ပါ ဟီးဟီး..)..ေပ်ာ္စရာလူအုပ္ေလး တစ္စုၿဖစ္ခဲ ့တာ သိပ္လြမ္းစရာေကာင္းတဲ ့ကာလေတြေပါ ့ဗ်ာ....
ရင္းႏွီးကုန္ႀကလြန္းလို ့ က်ားေတြက မ ေတြနဲ ့ေတာ္ကီထုရတာေတာင္ မရဲတရဲ ၿဖစ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ ့ က်ေနာ္တို ့ေဘာ္ဒါ စလူး အထီးတစ္အုပ္ဆိုတာ သူငယ္ခ်င္းမေတြက သီခ်င္းဆိုခိုင္းလာတဲ ့အခါ မွာေတာ ့ဆိုၿပခ်င္လြန္းလို ့ အရွက္ဆိုတာဂ်ိဳနဲ ့လားေအာင္းေမ့ရေအာင္ အသီးသီး တစ္ေယာက္ တစ္လွည္ ့ ကိုယ္အရဆံုး သီခ်င္းေတြကို အသံ၀ါ အသံၿပာ အသံၿဗဲ အသံကြဲ မ်ိဳးစံုနဲ ့ နာ ့အသံ ကမၻာမွာ အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ ့စတိုင္နဲ ့အပီဟဲၿပရတာကလည္း...အင္းးး...ဒါနဲ ့မ်ား ရွက္သေလး ညက္သေလး ဘာေလးနဲ ့ ဆိုရမလိုလိုေပါ ့...ခ္ခ္..။...
တကယ္တန္း အတြင္းသေဘာမွာေတာ ့ဒီလိုေတြပါဗ်ာ....ထံုးစံအတိုင္းေပါ ့..မရစဖူး အရထူး မတြဲရစဖူး အတြဲရထူးကုန္ေတာ ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြလို ့ဆိုေပသည္ ့ကာ ေက်ာင္းတက္ရက္က လေတြေတာ္ေတာ္ ေပါက္လာေတာ ့ဆိတ္ကေလးေတြက ဗာဒံရြက္ေတြ ေကာက္္၀ါး ..အဲ..စိတ္ကေလးေတြက ဘာကလိုတိုတိုေတြ ရင္တဖိုဖိုေတြ ဇိမ္းဇပ္ဇပ္ေလးေတြက ၿဖစ္ခ်င္ေနၿပီး သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြထဲမွာ တိတ္တခိုးေလးနဲ ့ က်ိတ္ၿပီး လိပ္ၿပာဆိုးေလးလို ၀ဲခ်င္ခ်င္ေတြက ပါေနႀကၿပီေလ..အဟီးးး.ရွက္ထွာ..ခိခိ..
အဲ...အဲ ့မွာ ေဘာ္ဒါေတြဆိုတာ.ဆိုၿပဖို ့ ဘယ္တုန္းကတည္းက က်ိတ္က်က္ထားမွန္း မသိတဲ ့သီခ်င္းေတြကို သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြကို အေပ်ာ္ေလးၿဖစ္ေအာင္ သီခ်င္းဆိုၿပသလိုလိုနဲ ့ေရာသုတ္ကေလး....ဆိုေပ်ာ္ေခတ္ဦးလိုလို ဘာလိုလိုနဲ ့ အပီဟဲၿပႀကေတာ ့တာမ်ိဳးေပါ ့ဗ်ာ....အဟီးးး..ေနာက္ေတာ ့ ပတ္ကားရိုက္ၿပီး..ကိုယ္ ့ေဘာ္ဒါေတြကခ်ည္း ဟဲေနတာ မဟုတ္ေတာ ့ပဲ အာေညာင္းၿပီဟာ...ဒီေတာ ့ နင္တို ့လည္း ငါတို ့ကို ဆိုၿပဦးေလ နင္တို ့အသံေလးေတြက အေတာ္ေကာင္းမယ္ ့ပံု...ဘာညာနဲ ့လို ့ေတာင္းဆိုလိုက္ေတာ ့
ေခသူမဟုတ္တဲ ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြကလည္း သူတို ့လည္း ဆိုတတ္ပါတယ္ေနာ္ ဆိုၿပီး ဆိုႀကေတာ ့တာပါပဲဗ်ဳိ ့...အဲဗ်..အမယ္...သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြက ကိုယ္ေတြထက္ေတာင္ ဌာန္ကရိုဏ္းက်ခ်က္မ်ား ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ေရခ်ိဳးခန္း အဆိုေတာ္ေတြမ်ား ၿဖစ္ေနလည္း သိေပါင္ဗ်ာ...ဟီးးး...အဲ...ေရးရင္းက အတိတ္ေတြ အရိပ္လိုပဲ စိတ္အာရံုထဲ တေရးေရးၿမင္လာၿပီ.......လြမ္းထွာဗ်ာ....ခိခိ..။
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..