တစ္ခါက တစ္ဘ၀ အမွတ္တရေလးေတြ...

ၿမန္မာ ဓေလ ့ေဖာ္ေရြမွု ့က တစ္ခါတစ္ေလ ရင္ပါ က်ပ္တက္လာတဲ ့အထိ ခံရတယ္ဗ်..ဟဲဟဲ...သူမ်ားအိမ္ ဧည္ ့သည္ သြားလုပ္ရင္ စားခ်င္ခ်င္မခ်င္ခ်င္ ႀကိဳက္မႀကိဳက္ တစ္ခုခု မရွိရွိတာ ခ်ေကြ်းဧည္ ့ခံေလ ့ရွိတယ္ေလ...ၿပီးေတာ ့ နဲနဲေတာ ့စားကို စားၿပမွ ေက်နပ္သြားေလ ့ရွိတယ္..ေဆြရင္းမ်ိဳးရင္းေတြလို မိသားစုေတြလို ရင္ႏွီးကြ်မ္း၀င္ပါေႀကာင္းေပါ ့ေလ...

ကိုယ္ ့မိဘ အလုပ္က နယ္ကို ကုန္ေတြ တင္ေပး ..လဆန္းေတာ ့ အထက္ဗမာၿပည္ တစ္ပတ္ တစ္ၿမိဳ ့၀င္တစ္ၿမိဳ ့ထြက္ တစ္ကားေပၚတက္ တစ္ကားေပၚဆင္း နဲ ့အေႀကြးလိုက္သိမ္းရတယ္.ဘဏ္ ့စနစ္ မတြင္ က်ယ္ ေသး
တာရယ္..ကိုယ္တိုင္လိုက္ေတာ ့ နယ္အေၿခအေနသိရတာ ေဖါက္သည္ေတြနဲ ့ရင္းႏွီးတာေတြ တြက္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ လိုက္ႀကေတာ ့တာမ်ိဳး...


စစခ်င္းဆို မန္းေရႊၿပည္ကို အရင္ရထားနဲ ့ေထာင္တက္သြားရတာ...အဲ ့ဒီကမွ ထီလာ ၿမင္းၿခံ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ေခ်ာက္ ေရနံေခ်ာင္း မေကြး ေတာင္တြင္း ေအာင္လံ သရက္ၿပည္ တစ္ေႀကာႀကီးကို ကားႀကီး ကားလတ္ ကားငယ္ ဖြတ္ခ်က္ ကားမ်ိဳးစံု နဲ ့ဆင္းရတာ..

တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာၿမိဳ ့အိပ္ေပါ ့ တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာေတာ ့ ၿမိဳ ့ခ်င္း ကူးၿပီး ကားေပၚအိပ္ရတယ္...ခရီးတစ္ခါထြက္ရင္ အသြားအၿပန္ ၅ ရက္ေလာက္ႀကာတယ္...လူလည္း ေညာင္းခ်ိ ၀မ္းေတြခ်ဳပ္ မ်က္ႏွာဖံုကပ္ ဘင္ေတြထြက္နဲ ့ေပါ ့...တစ္ခါတစ္ေလ ဒူးေတာင္ ေကြးရဆန့္ရခက္ၿပီး ကြတတၿဖစ္တယ္...ကားလိုင္းတစ္ခ်ိဳ ့က ကုန္နဲ ့လူနဲ ့ေရာေနလို ့ တစ္ခါတစ္ေလ ကား ေခါင္မိုးေပၚက သက္စြံ ့ဆံဖ်ား လိုက္ရတာ..ကားဖင္ၿမီးဖ်ားမွာ ဖင္တစ္ၿခမ္း ထိုင္လိုက္ရတာ ..ကားတံခါး၀ ခ်ထားတတ္တဲ ့ ကားႀကီး တာယာေပၚက ထိုင္လိုက္ရတာေတြ ပါေသးတယ္....

ညႀကီးသန္းေခါင္ ကြင္းေခါင္ေခါင္မွာ ကားရွပ္က်ိဳးလို ့ ကားၿပင္ေနတုန္း ေငြထုတ္ပိုက္ၿပီး လမ္းေဘး ၿခံဳနား ထိုင္ေပးေနရတာ ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ ့ေပါ ့..ဒီဇဘၤာလမ်ိဳးဆို အညာေဆာင္းနဲ ့တိုးၿပီး ညဆို ပါးစပ္က တဂတ္ဂတ္ သြားခ်င္းရိုက္သံက အက်ယ္ႀကီး.သန္းေခါင္ေလာက္ .ကားနားခ်ိန္ ကားပ်က္ခ်ိန္ လူက ေပတရာလမ္းမွာ ရပ္ေနရင္ တုန္တက္လာတာ မတ္တတ္ကေန အလိုလိုေရြ ့သြားတယ္.စ်ာန္နဲ ့ႀကြသလိုပါပဲ.ႀကယ္ေတြစံုတဲ ့ညေတြေပါ ့.ပရစ္သံနဲ ့ ေဆာင္းေလ တဟူးဟူးသံႀကားမွာေလ.......

ေႀသာ္...အရက္ ေသာက္လြယ္ႀကတာလည္း မေၿပာနဲ ့ေလ အညာ ည ႀကီး ေအးၿပီဆိုရင္ ဒီေလာက ေအးတတ္တာ၊ .ဒီလိုေတြႀကားက ပုပၸားေၿပးတက္လိုက္ရတာနဲ ့ ပုဂံ၀င္ပတ္ရတာနဲ ့ ၿမသလြန္ေစတီႀကီးေပၚ ေၿပးတက္ဖူးလိုက္ရတာနဲ ့ ေရႊဆံေတာ္ဘုရား၀င္ ဘိုးဘိုးေအာင္ေနရာ၀င္ ဆင္းပြဲထိုး..မင္းႀကီးေတာင္ေၿပး.. ဘုရားစံုပါ လစ္ရင္လစ္သလို အခ်ိန္ရ ရသလို ၀င္ဖူးလိုက္ေသးတာ....

ေႀကြးသိမ္းခရီးဆိုတာ အမ်ားအားၿဖင္ ့ ေစ်းဆိုင္ေတြမွာတင္ အလုပ္ၿပီးတာ မ်ားတယ္...အိမ္လိုက္ရတယ္ သိပ္မရွိပါဘူး...ဒါေပမယ္ ့မန္းဌာေနႀကေတာ ့ အိမ္လိုက္ေပးရတယ္..သူတို ့က အိမ္ကို သိပ္ၿပခ်င္တာေလ..ဟီးး..အႏြယ္ေတာ္ ဘယ္ႏွယ္စြန္ဖ်ား ေတာ္မွန္း မမွတ္မိေတာ ့ပါဘူး..အဲ ့မွာေတာ ့ညအိပ္ေပါ ့..မအိပ္ခင္ မင္းကြန္းဖက္ ကူးလိုက္ေသးတယ္..မင္းကြန္းေခ်ာင္မွာ ေလာကီပညာစြမ္းတဲ ဘဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ရွိေသးတယ္..မင္းကြန္း ဓမၼနာဒေက်ာင္းကို ေတာ္ေတာ္ေက်ာ္ၿပီး သြားရေသးတယ္.....အဲ ့မွာ တစ္ခါတစ္ေလညအိပ္ ၿပီးမွ ၿပန္တာ..

မန္းၿမိဳ ့မွာ.ေဖါက္သည္ဆိုင္ ၅ဆိုင္ေလာက္ရွိေတာ ့ တစ္ဆိုင္ၿပီးတစ္ဆိုင္၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ခ်ေကြ်းတာ ေကာက္တီးလိုက္နဲ ့ေပါ ့....မတီးခ်င္တဲ ့အခါ မတီးေပါ ့ေလ...အဲ ့ၿမိဳ ့ကၿပႆနာမရွိေသးဘူး...ၿပႆနာက ၿမင္းၿခံကေန စဆင္းလာတဲ ့ လမ္းက ၿမိဳ ့ေတြ က ဆိုင္ေတြက်မွၿပႆနာ ၿဖစ္ေတာ ့တာ..သူတို ့ဆိုင္ေတြက တစ္ေစ်းထဲမွာ ဆိုင္ခ်င္းက သိပ္မကြာႀကဘူး..အဲ ့ေတာ ့တစ္ဆိုင္က အစားအေသာက္ေတြေကြ်းတာကို စားၿပလိုက္ရင္ ေနာက္တစ္ဆိုင္ကလွမ္းၿမင္ေနရတယ္...အဲ ့ေတာ ့ ဟိုဆိုင္ေရာက္ေတာ ့ ထပ္ေကြ်း
ၿပန္ေရာဗ်ာ...အဲ..ဗိုက္ၿပည္ ့ေနပါၿပီ ေၿပာလည္းမရဘူး စကားနာက ထိုးေတာ ့တာ..အဲ ့ဒါနဲ ့ႀကိတ္မွိတ္ၿမိဳခ်စားေပးရတယ္....သူတို ့က ဆိုတာ ရွိေသးတယ္ ရန္ကုန္ကလာတာမို ့တကူးတက လုပ္ထားရတာတဲ ့ ေက်းဇူးရွင္ေတြမို ့တဲ ့....ငိငိ...

အညာစာဆိုတာေလ...ဟီးး...ပြဲခ်င္းၿပီး ေတြ မ်ားတယ္ေလ...လက္ဘက္ရည္ဆိုရင္ေလ တစ္ခြက္ကို သံုးခြက္ေလာက္ ပြားလို ့ရတယ္ဗ်ာ..မုန္ ့ကလည္းခ်ိဳရဲေပါ ့...ၿပီးေတာ ့ လက္ဘက္ရည္ေတြ မ်ားေနလို ့ပါ ေၿပာေတာ ့ အညာဖြာလူဒါတဲ ့ အုန္းသီဖတ္ေတြ ဒလဗ်စ္နဲ ့ခ်ိဳရဲေအးေတြ...ဗိုက္ထဲ တင္ မကဘူး...ရင္ေခါင္းအထိကို အပူေတြေရာ အေအးေတြ ေရာ ၿပည္ ့ေနတဲ ့အထိပဲ...လူလည္း ပါးစပ္ထဲ အီလယ္အီလယ္နဲ ့ သူတို ့ေကြ်းတာ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္စားၿပၿပီး ကြမ္းသာ လွိမ္ ့၀ါးေနရေတာ ့တယ္...

တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာႀကေတာ ့မတတ္နိုင္ေတာ ့တာနဲ ့ ေစ်းအိမ္သာထဲေၿပး လက္ညွိဳးထိုး အန္ပစ္ ရပါသဗ်ာ..ရင္က်ပ္က အစားစံုေတာ ့ၿပန္ထလာၿပီေလ...ဟီးးး....အဲ ့ဒီလို ခ်စ္လို ့ဧည္ ့ခံတာ မစားရင္ မေက်နပ္ဘူး ႏွုတ္ခမ္းစူခ်င္တဲ ့ ၿမန္မာ ့ေဖၚေရြးမွဳ ့ဓေလ ့ေတြပါဗ်ာ.အဲ...ဒါေတာင္ တစ္ခ်ိဳ ့ ေနရာမွာ ဒံေပါက္ေတြ မုန္ ့တီေတြ ရွမ္းေခါက္ဆြဲေတြ ဆိုင္သံုးဆိုင္က တစ္နာရီအတြင္း စပယ္ရွယ္ ဆိုၿပီး အၿပိဳင္ ေကြ်းလႊတ္လိုက္တာပါေသးဗ်ာ.စားပိုးနင္ ့ခ်ိန္ ကားခုန္ခ်ိန္နဲ ့ မေသတာကံေကာင္း ...ဟီးဟီး..