ကိုယ္ ့ေသြးသားအရင္း မဟုတ္ရင္ အနိဌာရံုၿမင္ကြင္းေတြကို တရားနဲ ့ေၿဖတတ္တာႀကာပါၿပီ..ေတာ္ယံု ့အနိဌာယံုေတြေလာက္ကေတာ ့ထမင္းစားေတာင္ မပ်က္တတ္ေတာ ့ဘူး......
ညက တရုပ္တန္းက ငါးကင္ေတြ ၀ယ္လာေတာ ့စားသေပါ ့ ဒိုက္ဖတ္ေစာ္နံ မေနေတာ ့ အခ်ဥ္စပ္ေကာင္းတာနဲ ့ ဂြတ္သလားမေမးနဲ ့ပဲ၊ တူမေလးေသးေသးေလးကသူ ့အႀကိဳက ္ႀကံႀကံဖန္ဖန္က ငါးကင္၀ယ္လာတိုင္း ငါးမ်က္စိႏွစ္လံုးကို မွ အရင္ကေလာ္စားတတ္ေသးတယ္.ကေလးေတာင္ ငါးကင္ကို လက္ရဲဇက္ရဲ၀င္တီးတယ္။ ..၊
၀ိုင္းဖြဲ ့ၿပီးငါးကင္စားေနရင္းက ေဂ်ာ္ဒန္က မီးကင္ၿပီး ကြပ္မ်က္ခံရတဲ ့ ရန္သူ ့အဖမ္းခံ ေလယာဥ္မွဳး ဇာတ္ထုတ္ေတာင္ သတိရလိုက္ေသးတယ္၊ ငါးကင္ရဲ ့ ေဘာ္ဒီ မီးတူးေနပံုက အမွန္ေတာ ့ မီးေလာင္ၿပင္ထဲက မီးေလာင္ခံထားရတဲ ့လူမီးကြ်မ္းထားတာေတြနဲ ့တစ္ပံုစံထဲပါပဲ၊ သံေလွာင္အိမ္ထဲက လိေမၼာ္ေရာင္ ၀မ္းဆက္နဲ ့ေလယာဥ္မွုးကို ၿဖတ္ကနဲသတိရလိုက္ေပမယ္ ့ ငါးကင္စားလက္စက လက္တြန္ ့မသြား အစားမပ်က္ပါဘူး..၊
ဟိုးတစ္ႏွစ္က ၈ေပစေလာင္းကေန ၿပလို ့ႀကည္ ့လိုက္ရေသးတယ္ ဟိုဖက္ေဒသက ေတာေခါင္တဲ ့ေဒသမွာ လူမဟုတ္တဲ ့လူေတြ ေအာက္လမ္းပညာဆန္ဆန္သမားေတြက ပီယေဆးေဖၚဖို ့ဆိုၿပီး ေမြးကင္းစ (အရွင္လားအေသေလးေလားမမွတ္မိေတာ ့ဘူး)ကေလးေဘာ္ဒီေလးေတြကို မီးကင္ၿပီး ထြက္က်လာတဲ ့လူဆီေတြကို စုတာၿပသြားေသးတာၿမင္လိုက္ရေသးတယ္..အဲ ့တုန္းကလည္း မအံ ့ႀသ မပ်ိဳ ့တက္သြားဘူး..ေႀသာ္..ရွိတတ္ပါတယ္ေလာက္ပါပဲ
အရင္ကေတာ ့ အဲ ့လို မဟားဒယား ရက္စက္မွဳ ့ေတြ အနိဌာရံုေတြၿမင္ရင္ စိတ္ထဲေနာက္သြား ညစ္ညမ္းသြားေလ ့ၿဖစ္ခဲ ့ဘူးတယ္.အပုပ္နံ ့ရတာမ်ိဳးေတာင္မဟုတ္ေသး ကိုယ္ ့ေရွ ့မွာမဟုတ္ေသးပဲနဲ ့ ဘာလို ့ အဲ ့လိုၿဖစ္သြားခဲ ့ရတာလဲကို ေနာက္ေတာ ့ၿပန္စဥ္းစားႀကည္ ့ေတာ ့ ကိုယ္ေတြနဲ ့လူသားမ်ိဳးႏြယ္တူ ဇာတ္တူသားေတြ ၿဖစ္ေနလို ့ သူမ်ားအနိဌာရံုေတြကို ကိုယ္တိုင္ခံလိုက္ရသလိုစိတ္က သတိ မထားလိုက္မိခင္မွာကို ၀င္ခံစား (၀ါ) ''လူသားခ်င္း ''ကိုယ္ခ်င္းစာ လိုက္မိတဲ ့သေဘာက စတာလို ့ ၿပန္ေတြးမိတယ္။ ငါးကင္ေလးေတြတို ့ ႀကက္သားဟင္း ၀က္သားဟင္းေတြၿမင္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ ့ ကိုယ္တိုင္ဟာ အသားစား က်ားတစ္ေကာင္းစိတ္နဲ ့သိပ္မကြာေတာာ ့တဲ ့အၿပင္ ကိုယ္နဲ ့သတၱ၀ါ ''ဇာတ္မတူေတာ ့လို ့''စားရဲဖို ့လြယ္သြားတဲ ့သေဘာေပါ ့..ကိုယ္ ့အသက္ထိခိုက္မွာကိုေတာ ့ဘယ္ေလာက္ ေႀကာက္တတ္ေသးလည္းဆိုရင္ ေၿမြသားတို ့ ကေမၻာဒီယားေတြ စားတတ္တယ္ဆိုတဲ ့ကင္းမလက္မဲကင္ေတြဘာေတြဆို တစ္ခုခုမ်ားၿဖစ္မလားဘာလားနဲ ့မစားရဲေသးပါဘူး...
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..