ကိုးကြယ္ရာ
---
က်ေနာ္တို ့အမ်ိဳးက လူစံုတယ္..လိုင္းလည္းစံုတယ္..အဲ ့ေတာ ့ အၿပင္လူေတြမ်ားမ်ားလိုက္ႀကည္ ့စရာမလိုပဲ ကိုယ္ ့အမ်ိဳးေတြဆီကေန သင္ယူခြင္ ့ရေနသလိုႀကီးေပါ ့..
က်ေနာ္ ့အေမက ၁ ပီီပီ ငယ္ငယ္ကတည္းက ရုန္းကန္လာရတာဆိုေတာ ့ ကိုယ္ ့ဒူးကိုယ္ခြ်တ္စိတ္က ၿပင္းထန္ပံုရတယ္...ေဗဒင္ဆရာေတြ အထက္လိုင္းသမားေတြ အမ်ားႀကီးနဲ ့မထသ အမ်ိဳးေတြေႀကာင္ ့ ေတြ ့ဘူး ဆံုဘူးေပမယ္ ့ ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဆရာ မေမြးခဲ ့ဘူး..ႀကံဳတုန္းေလးပဲ...၊ဖေအႀကေတာ ့ ၆ ႀကြင္း စီးပြားေရးသမားမို ့ထင္ပါရဲ ့ ဒါနခန္းလုပ္ဖို ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတာင္ ၂ ေက်ာင္း ခြခ်က္ ဒကာ လုပ္ထားတဲ ့စတိုင္..။
အမ်ိဳးထဲက မထသလင္မယားတစ္စံုကလည္း ေလာကီေဗဒင္ကြ်မ္းတဲ ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေႀကာင္းကို ဒကာရင္းလုပ္ ဆည္းကပ္ထားတယ္ က်ေနာ္တို ့လည္း အဲ ့ေက်ာင္းဒကာေတြ ဂရုေပါ ့..ဒါေပမယ္ ့မတူတာက အဲ ့မထသလင္မယားက အဲ ့ဘုန္းႀကီးကလြဲ တစ္ၿခားဘုန္းႀကီးကို ဘုန္းႀကီး မထင္ သေဘာ ရွိတယ္..ေလာကီကိုးကြယ္နည္းေတြေပါ ့ေလ...
ေနာက္ေတာ ့ က်ေနာ္က ေတာင္လုပ္ ေၿမာက္သြားေတြကေန ဒီေဗဒင္ကို လိုက္ေနၿပီ..အဲ ့ေဗဒင္ ဘုန္းႀကီးဆီမွာလည္း အင္းပညာေတြ ဘာေတြ ၀င္လံုး လိုက္ေသးတယ္ ေနာက္ေတာ ့ဘုန္းႀကီးက ၿပာခ်အင္းေသာက္ရမယ္ဆိုေတာ ့ စည္းမ်ဥ္းေတြေအာက္မွာ မေနခ်င္ပဲ ဖရီးတိုက္ေနခ်င္တဲ ့က်ေနာ္က ဘုန္းႀကီးဆီက အင္းညာကို ဆက္မယူေတာ ့ဘူး..အင္းပညာ မသံုးရလည္း ဘ၀ၿဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ေနလိုက္ေတာ ့တာပါပဲ တကယ္လည္း ဘ၀ၿဖစ္တာပါပဲ ဒီေန ့အထိ ဘာ အင္းမွ သြား မတို ့ေတာ ့ဘူး..အကုန္ေမ ့ပစ္လိုက္တယ္...ကိုယ္ ့အရြက္ေတြနဲ ့တင္ ဘ၀အတြက္က လံုေလာက္ေနၿပီ.
ေနာက္ေတာ ့ အဲ ့ေဗဒင္ဘုန္းႀကီးက ဘ၀နတ္ထံၿဖစ္သြားေရာ. ပထမေတာ ့ဘုန္းႀကီးပ်ံ ဘုန္းႀကီးပ်ံေပါ ့ သိပ္မထူးဆန္းပါဘူး...ေနာက္ေတာ ့ေနာက္ေက်ာင္းထိုင္
ၿဖစ္လာတဲ ့ကိုယ္ေတာ္က ေဗဒင္ေရာ စာေရာ ဘာမွ ဟုတ္တိပတ္တိ မရဘူး..အဲ ့မွာ အရင္ေဗဒင္ဘုန္းႀကီးကို ၀ိုင္းကိုးကြယ္ေနတဲ ့ အမ်ိဳးေတြေရာ မထသလင္မယား
ေရာ ညစ္လာတယ္...ပိုဆိုးတာက ေဗဒင္မရွိရင္ ဆရာ မရွိရင္မေနတတ္တဲ ့ မထသလင္မယား ကြ်တ္ေနတယ္. မေနတတ္မထိုင္တတ္ႀကီးေပါ ့ .အဲ ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို ့မိဘေတြက ေအးေဆးပဲ နဂိုကတည္းက ေဗဒင္နတ္ အထက္လိုင္းအစြဲနဲတဲ ့အၿပင္ တစ္ၿခားေက်ာင္းက ေက်ာင္းဒကာပါၿဖစ္ေနေတာ ့ အလွဳအတန္းအတြက္က လွဳရမယ္ ့ေနရာ ဘံုမေပ်ာက္ဘူးေပါ ့ေလ...
ရယ္စရာလည္းေကာင္း သနားစရာလည္းေကာင္းခ်က္က အဲ ့မထသလင္မယားေရာ ေဗဒင္မေမးရမေနနိုင္တဲ ့ က်ေနာ္တို ့အမ်ိဳး သူ ့သမီးေတြပါ က်ေနာ္ ့ဆီ၀င္လာၿပီး ေဗဒင္ေမးေတာ ့တာပါပဲ...ေဗဒင္ဘုန္းႀကီးရွိေနတုန္းက အမ်ိဳးထဲက ေဗဒင္သမားဆိုေတာ ့အထင္က စေမာေနတာေပါ .ေနာက္ေတာ ့ က်ေနာ္တို ့ကိုးကြယ္တဲ ့ ေနာက္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ ့မိတ္ဆက္ေပးဖို ့ ေခၚသြားေပးဖို ့ေၿပာလာပါေရာဗ်ား..အဟီး...ႀကံဳဖူးဘူး...ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ို၀င္ခ်င္လို ့ ကြန္တက္လာ အလုပ္ခိုင္းတာ.
ေနာက္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ကလည္း အမ်ိဳးေတြအေႀကာင္း သိၿပီးသားၿဖစ္ေနတာရယ္ နဂိုကကို စိတ္ကေကာင္းေတာ ့ဟိုေက်ာင္းႀဆာေတာ္ မရွိေတာ ့လို ့ငါ ့ေက်ာင္းလာတာ ဆိုတာမ်ိဳးမရွိပါဘူး...အားလံုးအိုေကေပါ ့....အဲ ့ေတာ ့မွ မထသလင္မယားမိသားစု ေနလို ့ထိုင္လို ့ေကာင္းသြားေတာ ့တယ္...ကိုးကြယ္ရာ ဆရာ ဆရာ ရၿပီဆိုၿပီးေပါ ့...
အဲ ့လို ထူးေထြတည္ ့ အံ ့ရာေသာ္ေတြ အမ်ားႀကီးႀကံဳခဲ ့ရဘူးေတာ ့ဘ၀ထဲ ကိုယ္တိုင္ ခ်ီတက္ရၿပီဆိုတဲ ့အခါ တတ္နိုင္သမ်ွ ဘယ္သူ မရိွရင္ ဒုကၡေရာက္ရခ်ည္ရဲ ့ဆိုတာမ်ိဳး မၿဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ ရပ္တည္ရဲေအာင္ ေလ ့က်င္ ့ယူ ေလာင္းရိပ္လို ့ထင္တာေတြကေန ရုန္းထြက္ ..အဲ ့လိုေတြ ေနခဲ ့ေတာ ့တာေပါ ့...
အမွန္ေတာ ့ ဘယ္သူမွ မရွိလဲ ၿဖစ္တယ္ဆိုတာ ဒီေဗဒင္စတိုင္ကို ရလိုက္လို ့ သတၱိေတြေကာင္းသြားတာလို ့ပဲေၿပာရမယ္ဗ်...ဒါေႀကာင္ ့ သက္ေရာက္ေတြ လစိိတ္ၿဖတ္ပံုေတြနဲ ့ ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ လုပ္လို ့ရတဲ ့ယႀတာေလးေတြ တတ္ထားသိထားရင္ ဘယ္ဆရာမွ မရွိလဲ ေအးေဆး နဲ ့ စိတ္လံု ကိုယ္လံုေနရဲၿပီ ေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္ၿဖတ္သန္းရဲၿပီလို ့ဆိုတာ..
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..