ေဗဒင္အေတြးအပိုင္းအစတစ္ခု..
---
ေဗဒင္ကို ခ်ဥ္းကပ္ပံုေတြက ကိုယ္ ့ဖီလင္နဲ ့ကိုယ္ မတူႀကဘူး..က်ေနာ္တို ့ခ်ဥ္းကပ္ပံုက ကိုယ္ ့ဘ၀ခရီးအတြက္ ေဘးအေထာက္အကူအၿဖစ္ ဘာသံုးစားလို ့ရမလဲ ဆိုတဲ ့ အေတြးနဲ ့ခ်ဥ္းကပ္တာ သူမ်ားကိစၥဆိုတာ သံသရာကပါလာတဲ ့ကံသတၱိေႀကာင္ ့ ကြ်ဲကူးေရပါသေဘာ ေနာက္မွၿဖစ္လာတာ...
ၿပီးေတာ ့ထပ္ေတြးတဲ ့အေတြးက လူ ့ဘ၀သက္တမ္းေတြက တုိတယ္..ဒီေတာ ့ ေနာက္အႏွစ္၂၀ႀကာရင္ ေဘာစိႀကီးၿဖစ္လာမယ္ဆိုတဲ ့အေဟာသေဘာေတြကို အာရံုစား ပီတိ ပြားမေနနိုင္အားေတာ ့ဘူး ေခတ္စတိုင္ရဲ ့အေၿပာင္းအလဲက သိပ္ၿမန္ေနတယ္..းီေတာ ့ အခုႏွစ္ပိုင္းေတြ အခုလပိုင္းေတြမွာကို ႀကံဳေနရတဲ ့ႀကံဳနိုင္တဲ ့ကိစၥေတြကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ႀကမလဲ ဘယ္လိုရွင္းထုတ္ႀကမလဲက အရင္အေရးႀကီးေနၿပီ ဒီလိုေတြးၿပီး အၿမန္ဆံုးနဲ ့ခက္သုတ္သုတ္ အေၿဖထြက္တဲ ့
ေဗဒင္စတိုင္မ်ိဳး ေနာက္ကို ပိုအာရံု လာသြားေတာ ့တယ္....ဒီေန ့ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ အမွား အမွန္ တစ္ခုဟာ ေနာက္အႏွစ္ ၂၀အတြက္ပါအက်ိဳူးသက္ေရာက္မွု ့ရွိတယ္လို ့လည္းယူထားတယ္ေပါ ့...
ေဗဒင္စာအုပ္ေပါင္းစံုေတြဖတ္ၿပီးေတာ ့ၿပန္စဥ္းစားႀကည္ ့ရင္ ဘယ္ေလာက္မွတ္မိလည္း ၿပန္ေတြးေတာ ့ ၀ါးတားတားေတြၿဖစ္ကုန္တယ္..သႀကၤန္စာဖတ္ခဲ ့ရသလိုပဲ
သႀကၤန္စာ ကို စိတ္အလြန္ရွည္ရွည္ထားၿပီး အစအဆံုးၿပီးေအာင္ဖတ္တာ ၿပီးသြားလို ့ၿပန္စဥ္းစားတာ မယ္မယ္ရရ ဘာမွသိပ္မမွတ္မိဘူး..ဘာလို ့လည္းေတြးေတာ ့ကိုယ္နဲ ့တိုက္ရိုက္ပတ္သက္တဲ ့ကိစၥေတြမပ္ါရင္ ခပ္ေပါ ့ေပါ ့ပဲဖတ္လိုက္တာမ်ိဳးေႀကာင္ ့ပဲ...သေဘာကကိုယ္ ့အတြက္တိုက္ရိုက္သံုးစားလို ့ရမွာမ်ိဳးကိုသာ ဦးစားေပးေလ ့ရွိတဲ ့လူ ့သေဘာေႀကာင္ ့ပဲ။ ကိုယ္ပါတဲ ့ ဂရုလိုက္ရိုက္ထားတဲ ့ဓါတ္ပံုမွာ လူရွာရင္ ကိုယ္ ့ပံုကိုယ္ အရင္ရွာေလ ့ရွိတာ ၊ တစ္ပတ္စာေဟာစတမ္းဆို ကိုယ္ ့ေမြးနံပဲ စလယ္ဆံုးအရင္ဖတ္တာေတြဟာ သူမ်ားဟာေတာ ့ၿဖန္းၿပီး ၀တၱရာေက်ေလးဖတ္လိုက္တတ္တာဟာ လူ ့အတၱရဲ ့လကၡဏာေတြသေဘာပဲ...
ဒီေတာ ့ကိုယ္ ့အတြက္ တိုက္ရိုက္ၿဖစ္ၿပီး ကိုယ္ ့ဘ၀ထဲမွာ ၿမန္ၿမန္ခ် သံုးစားလို ့ရမယ္ ေဗဒင္စတိုုင္မ်ိဳးေတြ..ဘ၀တစ္ခုလံုးကို တိုက္ရိုက္အက်ိဳးသက္ေရာက္မွု ့ရွိနိုင္တဲ ့ေရွာ ့ကီးပြိဳင္ ့ေတြကို ရွာရေတာ ့တယ္...သက္တမ္းေတြတိုတဲ ့ေခတ္နဲ ့ ခပ္ၿမန္ၿမန္ မွတ္မိသြားနိင္မယ္ ့ကီးေတြက ဟာမိုနီၿဖစ္တယ္ေပါ ့
ဆိုပါေတာ ့...၁ႀကြင္းႏွစ္ မဟာဘုတ္နဲ ့ေမြးသူေတြအတြက္ ကီးပြိဳင္ ့က လူေတြရဲ ့အၿပဳအမူေတြမွာ ၿမင္သာ ထင္သာရွိတဲ ့ ၁ႀကြင္းမဟာဘုတ္ရဲ ့မရဏအိမ္က ဗုဒၶဟူးနံဆိုတဲ ့လူနဲ ့လူမွု ့ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးသေဘာကို ကိုယ္စားၿပဳၿပၿပီး ...လူ ့အဖြဲ ့အစည္းထဲမွာ အမ်ားစုနဲ ့ဆက္ဆံရတာ အဆင္ေၿပေနခ်ိန္မ်ားေနခ်င္ရင္ တတ္နိုင္သမ်ွ သည္းၿငီးခံပါ (၀ါ) လူ ့ေအာက္ႀကိဳ ့ပါ...လို ့ မွာလိုက္တယ္..
.ဒါဆို ေအာက္မႀကိဳ ့ဘူးကြ ဆိုရင္ ဘာၿဖစ္နိုင္လဲ...လူမုန္းမ်ားလာမွာေပါ ့ အဆင္မသင္ ့ရင္ အရိုက္ခံရမွာေပါ ့လို ့ေၿပာလို ့ရတာေပါ ့..ဒ္ါေပမယ္ ့တကယ္ ့လက္ေတြ ့နယ္ပယ္မွာ..၁ႀကြင္းေမြးတိုင္း ဘယ္ေကာင္မွ လူမထင္ဘူးေဟ ့လို ထ ရန္းကားေဟာသြမ္းေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ႏုလြန္းလို ့ ယဥ္ေက်းလြန္းလို ့ခ်ိဳသာသေဘာေကာင္းလြန္းလို ့ လူတကာ ့ခိုင္းဖတ္ လူတကာတက္နင္းလို ့ဘ၀ႀကီးတစ္ခုလံုး လူပိၿပားေနတဲ ့၁ႀကြင္းေမြးေတြ ရွိေနတာ တကယ္အၿဖစ္ပဲ..သူတို ့က ဆိုတယ္.ေအာက္ႀကိဳ ့ဖို ့စဥ္းစားခ်ိန္ မရေအာင္ကို ၿပားခ်ပ္ေနၿပီ ဒါထက္ ေအာက္ႀကိဳ ့ရရင္လဲ ေသဘို ့ပဲရွိေတာ ့တယ္လို ့ ဆိုလာသူေတါရွိလာေတာ ့....ဒါေတြးစရာ..ဟုတ္တယ္..ဒီလိုေတြရွိတယ္..သူတို ့ေတြအတြက္ထည္ ့စဥ္းစားေပးရမယ္...
ဒီေတာ ့နဲနဲ အခ်ိန္ေပးလိုက္တဲ ့အခါ ၁ႀကြင္းေမြးေတြအတြက္ ဘ၀ၿဖတ္သန္းနည္း စတိုင္ေလး ေၿပာၿပလို ့ရလာတယ္...ေတြ ့သမ်ွလူကို အဲဗား ၂၄နာရီေလာက္ အလြန္အကြ်ံ ထေဟာ ့ရမ္းၿပမေနနဲ ့ အညွိဳးအေတးေတြ အထားခံရၿပီး အခြင္ ့သာရင္ ေနာက္ကေန ေခ်ာင္းအရိုက္ခံရလိမ္ ့မယ္...ႀကံဳသမ်ွလူေတြကိုလည္း အလြန္အကြ်ံ ေသလုေမ်ာပါး သီးခံေအာက္ႀကိဳ ့မေနနဲ ့ အကန္ ့အသတ္ထား ၊ ေတာ္ႀကာ ခိုင္းဖတ္ႀကီးဘ၀ေရာက္ေနလို ့ လူတကာက လည္ပင္တက္နင္းသြားလို ့ကိုယ္ ့ဘ၀ႀကီးတစ္ခုလံုး ၿပားေနမယ္.ပထမေတာ ့ မင္သမီးလို ေပ်ာ ့ေပ်ာ ့ေၿပာင္းေၿပာင္းေပါ ့...အေၿခအေနႀကည္ ့ ဆက္ဆံလို ့ လာတဲ ့အက္ရွင္က ပံုမလာရင္ ကိုယ္ ့ထမင္းအိုးကို ထိလာနိုင္ၿပီဆိုရင္ လိုအပ္ရင္ ဘီလူးဆိုင္းသာ ထ တီးလႊတ္လိုက္..အဲ ့ေတာ ့မွ အိုေကသြားလိမ္ ့မယ္...အဲ ဘီလူးဆိုင္းထတီးလိုက္ရင္ ဘာမ်ားၿဖစ္မလဲ ဆိုၿပီးေတာ ့လည္း ပူမေနနဲ ့ဘာမွ မၿဖစ္ဖူး..လူဆိုတာ သူတို ့လိုခ်င္တာ ကိုယ္ဆီမွာ ရွိရင္ ၿပန္လာလိမ္ ့မယ္..ဒါၿဗဲ.. .
.ဒီလို စ လမ္းေႀကာင္းေပးလိုက္ရတယ္.....ဒီစတိုင္ဟာ သက္တမ္းတိုလွတဲ ့လူဘ၀ခရီးစဥ္အတြက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ အၿမန္ဆံုးခ်သံုးစားလို ့ရတဲ ့စတိုင္ၿဖစ္သြားတယ္..အဲ ့မွာ အတိတ္ကံေႀကာင္ ့နင္းၿပားၿဖစ္ေနတဲ ့၁ႀကြင္းေမြးေတြ သူတို ့ဘ၀အတြက္ စိတ္ခြန္အားၿဖစ္သြားတယ္
ဓမၼမွာ အစြန္း၂ပါး နဲ ့အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ သေဘာ ရွိသလို လူမွု ့ဆက္ဆံေရးမွာလည္း ဒီလိုသေဘာရွိတာပါပဲ...ပညာေတြမွာလဲ ဒီလို သေဘာရွိတာပါပဲ..
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..