'' လူသည္ ဆင္ၿခင္တံုတရားႏွင္ ့ အသိဥာဏ္ပညာ ကို လက္ကိုင္ထားရမည္။ အမွန္တရားကို ၿမတ္ႏိုးအပ္၍ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းအတြင္း၌ ရိုင္းပင္းစာနာသင္ ့ေႀကာင္းစသည္ၿဖင္ ့ ေဟာေၿပာပို ့ခ်ေသာအမွဳ ့ကား ႀကီးေလးေသာ ရာဇ၀တ္မွဳ ့ၿဖစ္၏။'' ထိုအမွဳ ့အတြက္ ရလာဒ္ကား ''ေသဒဏ္'' ၿဖစ္ေလ၏''...
ေဆာ ့ခရတၱိကား ေသဒဏ္ ထိုက္ေလၿပီ.....
'' အို...ေအသင္ၿမိဳ ့သားတို ့....သင္တို ့သြားမည္ ့လမ္းက ရွင္လမ္း၊ ငါသြားမည္ ့လမ္းက ေသလမ္း ၊ ဘယ္လမ္းက ၿမတ္သည္ ဆိုတာ သင္တို ့လည္းမသိ၊ ငါလည္းမသိ ၊ အဂၢဘံု သာ သိေရာ ့မည္''...။
ေဆာ ့ခရတၱိသည္ ၿပိန္းဖ်င္းေသာ သူတို ့လက္ခံေသာ အယူ၀ါဒကို လက္မခံ ၿငင္းဆန္ခဲ ့ေသာေႀကာင္ ့ ေအသင္ၿမိဳ ့သား တရားသူႀကီးတို ့ ကမ္းလင္ ့ေသာ အဆိပ္ခြက္ ယူ၍ ရဲရဲ၀ံ ့၀ံ ့ႀကီးေမာ ့ေသာက္ပစ္ခဲ ့ေလသည္။
''
ေအသင္ၿမိဳ ့သားတရားသူႀကီးတို ့ကား ေသေလၿပီ။ ေဆာ ့ခရတၱိကား ရွင္ေလၿပီ......''.။
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..