------------
ေနခဲ ့တဲ ့စတိတ္ေက်ာင္းမွာ ႏွစ္စဥ္ လုပ္ေလ ့ရွိတဲ ့ဆရာကန္ေတာ ့ပြဲ အေႀကာင္းပါ.ေကာင္းၿမတ္တဲ ့အစဥ္အလာၿဖစ္ခဲ ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း စစ္အာဏာရွင္ေတြလက္ထက္မွာ အတြင္းႀကိတ္ၿပီး ေနရာလုပြဲေတြ စာရင္းသြင္းတဲ ့ကိစၥေတြမွာ ၿပႆနာေတြ ႀကိတ္ၿဖစ္ ခြင္ေတြရိုက္ႀက အပြင္ ့ေတြအေကာင္းေတြနဲ ့ခ်ိတ္ဆက္ေတြ လုပ္ႀက ဓနအႀကြားၿပိဳင္ႀက မေခၚနိုင္မေၿပာနိုင္ေတြ နဲ ့
ကန္ ့လန္ကာေနာက္ကြယ္က ေတာ္ေတာ္ေလး ဇာတ္ထုတ္အရွုတ္ေတြနဲ ့ ေဖၚလ်ိဳးပြဲေတြလို အတြင္းသိေတြက မူလကပါ၀င္ပတ္သက္ရာကေန ေနာက္ေတာ ့စိတ္ပ်က္ၿပီး.လက္ေရွာင္လာကုန္တဲ ့ပြဲမ်ိဳးၿဖစ္လာပါတယ္...
တစ္ေန ့မွာ အဲ ့စတိတ္ေဟာင္းက တက္ႀကြၿပီးစိတ္ေကာင္းရွိတဲ ့ရိုးသားတဲ ့သူငယ္ခ်င္းက လာရင္ဖြင္ ့ပါတယ္...တက္တက္ႀကြႀကြနဲ ့ ကိုယ္ ့အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကိစၥကို ခဏေခါက္ထားၿပီး လိုက္ေဆာင္ရြက္ အလွဳခံ ႏွိဳးေဆာ္ ဆရာႀကီးဆရာမႀကီးေတြကိုပင္ ့ဖိတ္ေပးခဲ ့တာ ႏွစ္ေတြကိုမနဲဘူးလို ့ဆိုတယ္ ေနာက္ပိုင္မွေတာ ့ဓနႀကြယ္၀သူေတြ အလႊာထဲေရာက္သြားသူေတြ အပြင္ ့ေတြက အနားကပ္မွ ဓနေတြနဲ ့လာ လက္ညွိဳးညႊန္ ဓါတ္ပံုရိုက္ေႀကာ္ၿငာႀကြား၀ါေတြလုပ္လာတာ စိတ္ပ်က္လာတယ္ စတင္စီစဥ္ကာစကေန ပြဲၿပီးတဲ ့အထိ ဘုရားပန္းပြဲထိုးကေန ဖိနပ္သိမ္း ခုံသိမ္းေခါက္အထိ တာ၀န္ယူခဲ ့တဲ ့သူတို ့ေတြကေတာ ့ အဲ ့ပြဲေနေတြမွာ ေဘးကေန ကူလီလိုလို ၿပာတာလိုလို အၿဖစ္နဲ ့ေဘးဖယ္ခံထားရသလိုၿဖစ္ေနတာကို ဖီးလ္ငုတ္ေနတယ္လို ့ဆိုတယ္...
သူတို ့က ေခတ္နဲ ့ေရာခြင္ရိုက္လို ့ ေထာလာတဲ ့ဓနလက္ႀကီးသမားေတြ ငါတို ့က မင္းသိတဲ ့အတိုင္း တစ္သက္လံုး ကိုယ္ ့သီလ နဲ ့ကိုယ္ ရိုးရိုးရွာစားလာတာ သူတို ့လိုေတာ ့ ဘယ္ဓနခ်မ္းသာမလဲလို ့ဆိုတယ္...ဒီေကာင္ေတြက အနားကပ္မွ အေပၚကေန ဓနနဲ ့....
က်ေနာ္ကေတာ ့ ဒီလိုေကစ္ ့ေတြ ႀကားရပါမ်ားလို ့ နားအေရကိုထူေနပါၿပီ...ဘယ္သူက ဘာဆိုတာလဲ သိေနပါၿပီေပါ ့ေလ...ဒါေပမယ္ ့ ဖီလင္ငုတ္ေနတဲ ့ သူငယ္ခ်င္းကိုေတာ ့...ဒါေတြက ေနရာတိုင္း အဖြဲ ့အစည္းတိုင္းမွာ ၿဖစ္ေနတဲ ့ အတၱၿပိဳင္ပြဲသေဘာေတြပဲ မထူးဆန္းဘူး..အဓိကက ငါတို ့မင္းတို ့ဆရာႀကီးဆရာမႀကီးေတြရဲ ့ ဘ၀ေန၀င္ခရီးကိုသြားေနခ်ိန္မွာ ၀မ္းစာပဲရရ လွဳစရာေတြပဲ ၿဖစ္သြားသြား ဆရာမႀကီးေတြဆရာေတြ မ်ားမ်ားရသြားေလေလေကာင္းေလေလလို ့ သေဘာထားလိုက္ေပါ ့ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးက တစ္ႏွစ္မွတစ္ခါထဲေလ ၿပီးေတာ ့ တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ ဆရာႀကီးဆရာမႀကီးေတြက တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေလ်ာ ့ေလ်ာ ့လာတာ.
ဒီေတာ ့အဲ ့ ဓနရွင္ေတြမ်ားမ်ားလာ အနီးကပ္မွ လာလာ အဲ ့ပြဲေန ့မွာလာလာ ဓနမ်ားမ်ားထည္ ့သြားၿပီးေနရာယူယူ ယူပေစ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားထည္ ့သြားၿပီးတာပဲ ငါတို ့ဆရာမႀကီးေတြ သံုးရတာေပါ ့သေဘာထားလိုက္ အဲ ့ေနရာက သမၼတေနရာလည္းမဟုတ္ဘူး ကိုယ္က ဓနအားနဲတယ္ဆိုၿပီး ငုတ္မေနနဲ ့ စိတ္ထား အဓိကပဲ ကိုယ္ ့ေစတနာက ဆရာႀကီးတို ့ဆရာမႀကီးတို ့ မ်ားမ်ားရၿပီးတာပဲလို ့စိတ္ေၿပာင္းလိုက္ လို ့ေၿပာလိုက္ေတာ ့...
ဒီေကာင္ႀကီး မ်က္ႏွာလန္းသြားၿပီး ဘာအဓိကလဲ ကို သိသြားလို ့အိုေကေပါ ့ဗ်ာ....ဟဲဟဲ...ေဘာ္ဒါေတြပဲဟာ...(ဒါေတာင္ ရပ္ေက်း ေအာက္ထ ေနရာ ဟုတ္ေသးပုစ္..ခိခိ)
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..