မဂၤလာပါဗ်ာ  😁

 

 မဂၤလာပါဗ်ာ    😁

''ေစာေနသလားကြဲ ့''

''ေစာေနသလားကြဲ ့''
---------------
ေႏြဦးေပါက္ေတာ ့မည္လား..။
တြန္သံခ်ဳိ
ေႏြႀကိဳလင္ ့
ဥႀသ ငယ္တစ္ခ်ိဳ ့
ကိုင္းႀကီးေတြထက္မွာ...။

 ရာသီ အခါမညီ
အခ်ိန္မဲ ့
တြန္သံေပးလို ့..။

 ေစာေနသလား ကြဲ ့..။


 ေပၚမလာ ႀကာခဲ ့တဲ ့
ေဆာင္းအေအးဓာတ္ေလးကိုမွ
ခံစား ....
ဘ၀ အေမာေလးေတြ
တဒဂၤ ေၿဖလို ့မွ
မ၀ေသးခင္။..။

( ၉၊ ၂ ၊၂၀၁၈ )

စက္ဘီးေလးဟာ ကိုယ္ ့အေဖၚ ...ကိုယ္ ့စိတ္အာရံုေတြက တိမ္ေတြကို စီး ကာလသံုးပါးမွာ အၿပန္ၿပန္အလွန္လွန္ လႊင္ ့ေမ်ာလို ့ေပါ ့..''

'စက္ဘီးေလးဟာ ကိုယ္ ့အေဖၚ ...ကိုယ္ ့စိတ္အာရံုေတြက တိမ္ေတြကို စီး ကာလသံုးပါးမွာ အၿပန္ၿပန္အလွန္လွန္ လႊင္ ့ေမ်ာလို ့ေပါ ့..''
-----
ညက လမ္းထဲကေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲအသံေတြက သန္းေခါင္နားနီးမွၿပီးသြားတယ္ ၊ဒါနဲ ့အိပ္ယာ၀င္ေနာက္က်သြားတယ္ ၊ အိပ္ေပ်ာိတစ္ခ်က္မေပ်ာ္တစ္ခ်က္ ၿဖစ္ေနရင္းက မထူးပါဘူးဆိုၿပီး ခါတိုင္းထက္ေစာၿပီး မနက္၃နာရီေလာက္မွတင္ ဘီးကိုဆြဲထုတ္
ၿပီး အိမ္ကေနထြက္ခဲ ့လိုက္ေရာ နဂိုကတည္းကေတာ ့နဲနဲေစာထြက္မယ္လို ့ေတာ ့ စိတ္ကူးေတာ ့ရွိထားတာေပါ ့ေလ ၊ အဲ ့ဒါက ဒီလိုေႀကာင္ ့ေပါ ့ေလ ၊

ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ႀကီးရဲ ့စတိုင္တစ္ခုက ပြဲေတာ္ႀကီးေတြၿပီးသြားလို ့ ေနာက္မနက္ခင္းဆို တကယ္ ့ကို ကားသြားကားလာေရာ လူသူေတြသာမက လမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ ေတြ ့ရတတ္တဲ ့ေခြးအစုအစုေလးတြပါ ရွင္းလင္းေနတတ္တယ္ ၊ အဲ ့အခ်ိန္ေလး ဟာၿမိဳ ့ႀကီးဟာ ထူးထူးၿခာၿခားကို တိတ္ဆိပ္ၿငိမ္သက္လြန္းလို ့လမ္းမႀကီးေတြဟာ ေၿခာက္ၿခားစရာ ေတာင္ေကာင္းေနသလိုပါပဲဗ်ာ ၊ တစ္ဖက္ကေတြးရင္ေတာ ့ အဲ ့ဒီေလာက္ လူသူရွင္း သတၱ၀ါနဲ ့တူတာဆိုလို ့ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲပဲ လမ္းေတြေပၚမွာ ဆိုတဲ ့ အေၿခအေနမ်ိဳးဟာ ရေတာင္ ့ရခဲ မနက္လိုၿဖစ္ၿပီး တစ္မ်ိဳးေတာ ့ စိတ္ကို ေပ်ာ္ေနၿပန္ေစတယ္ ၊ အဲ ့လို အေၿခအေနမ်ိဳးကို တစ္ခါတစ္ရံ လိုခ်င္ေန သေဘာက်ေနတတ္ေတာ ့ေလ ၊ တစ္ေလာကလံုး အိပ္ေမာက်လို ့ မိုးေအာက္ေၿမၿပင္မွာ ကိုယ္ ့တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ ...စက္ဘီးေလးဟာ ကိုယ္ ့အေဖၚ ...ကိုယ္ ့စိတ္အာရံုေတြက တိမ္ေတြကိုစီး ကာလသံုးပါးမွာ အၿပန္ၿပန္အလွန္လွန္ လႊင္ ့ေမ်ာလို ့ေပါ ့..။..

ေဆာင္းဦးေပါက္လ်င္...

ေဆာင္းဦးေပါက္လ်င္...
-------
မႀကာခင္ မိုးကုန္လို ့ ေဆာင္းဦးရာသီ ေရာက္ေတာ ့မယ္ေပါ ့ေလ ၊ ေဆာင္းနဲ ့ ပတ္သက္လာရင္ သတိရစရာေတြ အမ်ားႀကီးေပါ ့ ၊ အဲ ့လို သတိရစရာေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွာ က်ေနာ္ ့အေမနဲ ့ က်ေနာ္နဲ ့ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္သား ကုန္ေႀကြးသိမ္း ခရီးေတြ ထြက္ခဲ ့ရတာကိုလည္း သတိတရ ၿဖစ္မိတတ္တယ္...။ က်ေနာ္က သားႀကီး ႀသရသၿဖစ္ေန အရြယ္လည္း ေရာက္ေနေတာ ့ အေမက အထူး အားကိုးပံုရပါတယ္ ၊ အေမ့ ့ခရီးစဥ္ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ က်ေနာ္က အေမ ့သားႀကီး အၿဖစ္နဲ ့ အၿမဲလိုလို လိုက္ပါေနရတာမ်ိဳးေပါ ့ ၊ အဲ ့ ဒါေႀကာင္ ့လဲ ေနာက္ေတာ ့ က်ေနာ္ အသိ တစ္ခု ရလာတဲ ့ အရြယ္ေရာက္လာတဲ ့အခါ အေမ ့ရဲ ့ သားအေပၚ ေမ်ွာ္လင္ ့ခ်က္ေတြ အားကိုးခ်က္ေတြ ယံုႀကည္ခ်က္ေတြ သားကို အရြယ္ေရာက္လူအၿဖစ္ လူရာသြင္း ဂုဏ္တင္လိုမွဳ ့ေတြ ကို က်ေနာ္ ခံစားမိလာၿပီး...က်ေနာ္ ့ဘ၀ခရီးမွာ အေမဟာ က်ေနာ္ ့စာေတြထဲ မႀကာခဏ ပါလာ ေရးဖြဲ ့မိေနတတ္တဲ ့ သေဘာၿဖစ္လာပံုရပါတယ္ ။
------------------
အေမနဲ ့အတူတူ သြားခဲ ့ရတဲ ့ ေဆာင္းဦးေပါက္ ရာသီ ကုန္ေႀကြးသိမ္း ခရီးစဥ္ေတြမွာ အမွတ္ရစရာေတြ အမ်ားႀကီးထဲက အမွတ္တရ ခရီးစဥ္တစ္ခုကေတာ ့ ၿပည္ ေအာင္လံ သရက္ ခရီးစဥ္ပါပဲ ၊ အဲ ့တုန္းက အဲ ့လို ခရီးစဥ္ေတြဟာ ရန္ကုန္ ကီလီလမ္း ကားဂိတ္ကေန ညကားေတြ စီးထြက္ရပါတယ္ အေစာဆံုးက ည၈နာရီကားေပါ ့ ေနာက္အက်ဆံုးကားက ည၁၀နာရီ ေပါ ့ေလ..။ အဲ ့လို အေ၀းေၿပးကားေတြ စီးသြားရင္ ၿပည္ကိုေက်ာ္လို ့ ေအာင္လံကို မနက္ ေ၀လီေ၀လင္း ၅နာရီေလာက္မွာ ေရာက္ေလ ့ရွိပါတယ္ ၊
----------
အညာဖက္ေရာက္လာေလေလ ေဆာင္းအေအးဟာ ေန ့ပူလို ့ ညခ်မ္း သေဘာပိုေဆာင္လာၿပီး ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ ကားနားစခန္းမွာ အေညာင္းေၿပ ခဏမတ္တတ္ ဆင္းရပ္ေနရင္းကကို တစ္ကုိုယ္လံုး တုန္တက္လာေအာင္ ခ်မ္းလာတတ္ၿပီး ရပ္ေနရင္းကကို လူဟာ ေဘးတိုက္ေလး ေရြ ့သြားတတ္တဲ ့ အထိ ခ်မ္လြန္းတတ္ပါတယ္ ၊
----------------------
ေအာင္လံမွာ ကုန္ေႀကြး သိမ္းစရာေတြ ရွိေနေပမယ္ ့ သရက္ဖက္က ကုန္ေႀကြးကို အရင္သိမ္းဖို ့ သရက္ေစ်းဖြင္ ့ခ်ိန္အမွီ ေအာင္လံ သရက္ ကူးတဲ ့ ကူတို ့ေမာ္ေတာ္ႀကီးနဲ ့ အရင္ ကူးရပါတယ္ ၊ ကူတို ့ေမာ္ေတာ္ႀကီးရဲ ့ ပထမေခါက္က မနက္ ၆ နာရီမွာ ေအာင္လံကေန သရက္ စကူးတယ္ေပါ ့ေလ.. လမ္းႀကာခ်ိန္ဟာ ေရစုန္ ၿဖစ္လို ့ နာရီ၀က္ ေလးဆယ္ ့ငါးမီးနစ္ေလာက္ပဲႀကာတတ္ပါတယ္ ၊
--------
အေမဟာ ေအာက္ခံ ယုန္ေမႊးဆြယ္တာ၀တ္ထားတာမ်ိဳးအၿပင္ ၿခံဳပု၀ါေတြ ပတ္ၿခံဳထားလို ့ေပါ ့ ၊ က်ေနာ္က ဂ်င္းဂ်ာကင္ေလးနဲ ့ မာဖလာ အပါးေလးနဲ ့ေပါ ့ ..၊
------
မိုးအကုန္ ေဆာင္ဦးးမနက္ခင္းေတြရဲ ့ ဧရာ၀တီ ၿမစ္ေရၿပင္ဟာ ၿမဴလိုလို ႏွင္းလိုလို နဲ ့ေရခိုးေလလား ႏွင္းၿမဴလား ခြဲၿခားရ ခက္ေလာက္ေအာင္ မပီ၀ိုးတ၀ါး ဆန္လွသလို ၿမစ္ေရၿပင္ကို ၿဖတ္သန္းတိုးေ၀ွ ့လာတဲ ့ ေဆာင္းေလေအးေတြဟာ သြားေတြ တဂတ္ဂတ္ ရိုက္လာေအာင္ အေအးဓာတ္ ပိုတတ္ပါတယ္ ၊ ရန္ကုန္ အေနႀကာသူေတြဟာ အဲ ့လို ေအးလြန္း ပူလြန္းတဲ ့ သေဘာေတြကို ႀကံဳေနမက်လို ့ သိပ္ေအးတာပဲလို ့ ခံစားမိေပါ ့ေလ ၊
---------
ေအးလို ့ ကိုယ္ကို ႀကံဳ ့ၿပီးၿပီး ေမာ္ေတာ္ေပၚလိုက္ေနရေပမယ္ ့ ေရွ ့ ၀ါး ႏွစ္ၿပန္ သံုးၿပန္ေလာက္ေတာင္ သဲသဲကြဲကြဲ မၿမင္ရေလာက္ေအာင္ ႏွင္းၿမဴေတြ က်ေနတဲ ့ ဧရာ၀တီ ၿမစ္ၿပင္က်ယ္ႀကီးရဲ ့ၿမစ္လယ္ေဘးက သဲေသာင္ခံုေတြဟာ ေန အၿပဴ အလင္း မေပါက္တစ္ေပါက္မွာ သိပ္ကို လွေနတာပါပဲလားလို ့လည္း ခံစားမိေပါ့ေလ.. ခ်မ္းေနတဲ ့ႀကားကေပါ ့ ။ (တကယ္ ေအးၿပီဆိုေတာ ့ က်ေနာ္ ၀တ္ထားတဲ ့ ဂ်င္းဂ်ာကင္က သူ ့အသားကကို က်ေနာ္ ့ကို ၿပန္ေအးလာတာမ်ိဳးပဲ )
------
အဲ ့မွာ အေမရယ္ေပါ ့....က်ေနာ္ သြားခ်င္းရိုက္ၿပီး ခ်မ္းေနတာကို သတိထားမိသြားလို ့ သူ ့ၿခံဳပု၀ါေလးကို က်ေနာ္ ့ကိုလွမ္းေပးၿပီး....''ေရာ ့ သား ၿခံဳထားလိုက္ အေမ ရတယ္ မခ်မ္းဘူး '' တဲ ့...အေမ ့ရယ္ က်ေနာ္ ့ကို သနားၿပီး.....ၿပံဳးၿပီးေတာ ့ေလ....။၊
-------
အေမဟာ က်ေနာ္ ့ကို ''သား ''လို ့ က်ေနာ္ ့ကို တဲ ့တဲ ့ေခၚခဲပါတယ္ ၊ အမည္တတ္ၿပီး ေမာင္သီဟလို ့သာ အမ်ားအားၿဖင္ ့ ေခၚခဲ ့သူမ်ိဳးေပါ ့ သူမ်ားေတြနဲ ့ဆို က်မသားႀကီးက ဘာညာေပါ ့ေလ ...၊ အေမ ့ရဲ ့ မေခၚစဘူး အေခၚထူး... ''သား ''လို ့ ေခၚလိုက္ခံ ရတဲ ့အခါတိုင္းမွာ အေမဟာ က်ေနာ္ ့ကို ပံုမွန္ထက္ ကရုဏာ ၿဖစ္ေနၿပီလို ့ က်ေနာ္ သတိထားမိခဲ ့ေပါ ့...
----------------
ေဆာင္းဦးေပါက္ရင္ အလြမ္းစိတ္ေတြ ၿဖစ္ၿဖစ္လာတတ္သမ်ွ ...အလြမ္းသင္ ့သူေတြ ကို လြမ္းမိတတ္သမ်ွေတြထဲ အေမ နဲ ့ အတူတူ သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲ သြားခဲ ့ရတဲ ့ အညာခရီးစဥ္ေတြကိုလည္း လြမ္းမိတတ္ပါရဲ ့ေလ..။

တစ္ခါက ၿပည္ၿမိဳ ့ေခတၱရာၿမိဳ ့သစ္ေလးမွာ .( သိဂၤါရအလြမ္း)

တစ္ခါက ၿပည္ၿမိဳ ့ေခတၱရာၿမိဳ ့သစ္ေလးမွာ .( သိဂၤါရအလြမ္း)
----------
ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ ၿပည္မွာ အဖြားနဲ ့သြားသြားေနတုန္းကေပါ ့၊ အေတာ္ေတာ ့ႀကာခဲ ့ပါၿပီ ၊ အဖြားက ၿပည္ ေခတၱရာၿမိဳ ့သစ္ေစ်းေလးမွာ မနက္ပိုင္းမုန္ ့ဟင္းခါးဆိုင္ေလးထြက္တယ္ အဖိုးက ဆိုင္းထမ္းႀကီးနဲ ့ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြ မုန္ ့ဟင္းရည္အိုးေတြ ထမ္းၿပီးလိုက္ပို ့ရတယ္ အဖြားက ဗ်ပ္ဘန္းေတာင္းႀကီးေခါင္းေပၚရြက္ၿပီး အဲ ့ထဲမွာ မုန္ ့ဖတ္ေတြ ဆီခ်က္ခြက္ အေႀကာ္စံုေတြေထြလီကာလီစံုနဖာစိေတြ ေပါ ့ အဖြားအိမ္က ၿမိဳ ့သစ္ အတြင္းပိုင္းထဲမွာဆိုေတာ ့ မနီးမေ၀းေလးေပါ ့ေလ၊ မနက္ပိုင္းေရာင္းၿပီး ထမင္းစားခ်ိန္ေလာက္ဆို ၿပန္လာတယ္ ၊ ၿပန္လာရင္ ေၿမးေတြအတြက္ စိန္ပန္းသုပ္တို ့ အမဲသားလံုးေႀကာ္တို ့ အေႀကာ္စံုေလးေတြ တို ့ဟူးေႀကာ္ေလးေတြ ၀ယ္လာေလ ့ရွိတယ္ ၊

ေစ်းသိမ္းၿပန္လာေပမယ္ ့ အိမ္မွာ တစ္ေနကုန္ၿပန္နားေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ေန ့လည္ တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ဆို ၿမိဳ ့သစ္ထဲ မုန္ ့ဟင္းခါး ဟင္းေရေတြ မုန္ ့ဖတ္ေတြနဲ ့ေခါင္းေပၚ ေတာင္းတင္ၿပီး လည္ေရာင္းၿပန္ေရာဗ်ာ အဲ ့မွာေတာ ့တစ္ကိုယ္ေတာ္မို ့လို ့ ေခါင္းတစ္ရြက္စာ နဲနဲေပါ ့ေလ ၊ အဲ ့လို ေခါင္းေပၚရြက္ လည္ေရာင္းေတာ ့လည္း ကုန္တာပါပဲ ၊ အာေပးႀကသူ အေတာ္မ်ားတယ္ကိုးေလ ၊ က်ေနာ္တို ့လည္း တစ္ခါတစ္ေလ ေစ်းထဲလိုက္သြားတတ္ေပမယ္ ့ ေန ့လည္ဖက္ကိုေတာ ့ ပူလို ့ ေပးမလိုက္ပါဘူး အဲ ့တုန္းက ၿမိဳ ့သစ္လမ္းေတြအေတာ္မ်ားမ်ားက သဲထုေတြက ေၿခရုန္းရခက္ေလာက္ေအာင္မ်ားတယ္ေလ ေၿမးေတြကို သဲပူမိမွာစိုးလို ့ေပါ ့ေလ ၊

ေနနဲနဲေစာင္းေတာ ့ၿပန္ေရာက္လာၿပီး ခဏနား ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ ့ ဆံုလည္နဲ ့ မုန္ ့ႀကိတ္ရၿပန္ေရာ အဲ ့မွာေတာ ့ အဖိုးတို ့ ဦးေလးတို ့က ၀င္ကူ၀ိုင္းႀကိတ္ႀကတယ္ ( အဖိုးက ၿမိဳ ့ထဲမွာ အလုပ္သြားလုပ္ရၿပီး ဦးေလးက စက္ခ်ဳပ္တယ္ ) ႀကိတ္ၿပီးရင္ ညွပ္ေခါက္ဆြဲဖတ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ထိုင္လုပ္ရၿပန္ေရာ အဖြားလုပ္တဲ ့ညွပ္ေခါက္ဆြဲဖတ္က အသားထူၿပီး လတ္ဆတ္လို ့လူႀကိဳက္မ်ားတယ္ ထမင္းနဲနဲထပ္ၿဖည္ ့လိုက္ရင္ ဗိုက္လည္း၀တယ္ေပါ ့ေလ ၊ ၊

အဖိုးအဖြားေတြက စစ္ေၿပးရင္း ၿပည္ေရာက္လာသူေတြၿဖစ္ၿပီး သူတို ့ မူလဇာတိရြာက ေရႀကည္အသုပ္ ငါးသိုင္းေခ်ာင္းနယ္ထဲက အေတာ္ေခါင္တဲ ့ရြာေလးကၿဖစ္ၿပီး ဧရာ၀တီၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚသူေတြေပါ ့ေလ အဲ ့ေတာ ့ ဧရာ၀တီၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚသားေတြရဲ ့လက္ရာစတိုင္အတိုင္း ငါးမ်ားမ်ားနဲ ့ မုန္ ့ဟင္းခါးခ်က္ေရာင္းတာမ်ိဳးေပါ ့ ...အဲ ့မွာ တစ္ႏွစ္တစ္ေလေတြမွာ ေႏြဦးေပါက္ရင္ ၿပည္မွာ ၀မ္းပ်က္ ၀မ္းေလ်ွာေရာဂါေတြ ၿဖစ္ေလ ့ရွိခဲ ့တယ္ ၊ အဲ ့လို ၿဖစ္လာရင္ မုန္ ့ဟင္းခါး လက္သုပ္စံုေတြ မေရာင္းရဆိုၿပီး အစိုးရက ပိတ္ေရာ ၊ အဲ ့ေတာ ့ မနက္ပိုင္းဆိုင္မထြက္ရတာ ႏွစ္ပတ္သံုးပတ္ေလာက္ႀကာတတ္တယ္ ၊

ဒါေပမယ္ ့ အဖြားတို ့အိမ္ကို မုန္ ့ဟင္းခါးေရာင္းတဲ ့အိမ္မွန္း အရပ္က သိေနႀကလို ့ အိမ္အထိလာလာ၀ယ္ႀကတယ္ ၊ အဲ ့ေတာ ့ မနက္ပိုင္းဆိုင္မထြက္ရေပမယ္ ့ မနက္ေစာေစာ အိမ္မွာတင္ မုန္ ့ဟင္းခါးခ်က္ေရာင္းေနရေသးတယ္ေပါ ့ေလ ၊ အဲ ့လို ေရာင္းတဲ ့အခါမွာ မုန္ ့ဟင္းခါးဖတ္ေတြေတာ ့ မပါေတာ ့ပဲ ကိုယ္တိုင္လုပ္ ညွပ္ေခါက္ဆြဲဖတ္နဲ ့ခ်ည္းေရာင္းရေတာ ့တာမ်ိဳး ဒါလည္း ကုန္တာပါပဲ ၊ အဲ ့လိုအခ်ိန္မ်ိဳးႀကမွ ေန ့လည္ပိုင္း ေခါင္းေပၚရြက္ၿပီး အရပ္ထဲ မုန္ ့ဟင္းခါးလည္ေရာင္းတာေလး အဖြားခမ်ာ နားရေတာ ့တယ္ ၊

အဲ ့ေလာက္ အဖိုးေရာ အဖြားပါ အလုပ္အရမ္းလုပ္ခဲ ့ရၿပီး အဲ ့အဖိုးရဲ ့ပြဲရံုဆင္းလို ့ရတဲ ့ေငြေလးရယ္ အဖြားရဲ ့ မုန္ ့ဟင္းခါးကို ၂ ခ်ိန္ေရာင္းလို ့ရတဲ ့ ေငြေလးေတြ ၿခစ္ၿခစ္ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ စုၿပီး အိမ္၀ိုင္းေလး တစ္ခု ၀ယ္ခဲ ့တာမ်ိဳးေပါ ့ေလ..၊ မုန္ ့ဟင္းခါးေရာင္းတဲ ့အိမ္ၿဖစ္ေတာ ့ ဗိုက္ဆာရင္ ေထြလီကာလီေတြ စားစရာမလိုပဲ အဖြား မုန္ ့ဟင္းခါးပဲ ဆြဲတီးပစ္လိုက္ေတာ ့တာပါပဲ ေဘးအပိုေငြ မကုန္ေတာ ့ဘူးေပါ ့ေလ ၊ အဖိုးအဖြားေတြ ကြယ္လြန္လို ့ ဦးေလးေရာ အေမပါ ရန္ကုန္အထိုင္ေတြ ၿဖစ္လာေတာ ့ အဲ ့အိမ္၀ိုင္းကို အေမြေတြခြဲ ၿပန္ေရာင္းစားမလုပ္ႀကပဲ အေဖတို ့အေမတို ့ ဦးေလးတို ့ေတြ တိုင္ပင္ၿပီး အရပ္ထဲက ဆြမ္းေလာင္း ဓမၼာရံုကို သာသနာေရးကိစၥေတြမွာ သံုးဖို ့ ေရစက္ခ် လွဳလိုက္ႀကတယ္ ၊

အဲ ့မွာ ၂ ဆင္ ့လုပ္ရတာက အဲ ့အရပ္ထဲက ဆြမ္းေလာင္းဓမၼာရံုကို အၿပီးလွဳေတာ ့ ဓမၼာရံုလူႀကီးေတြက တိုင္ပင္လာတာက အဲ ့အိမ္ကို ေရာင္းၿပီး ရတဲ ့ေငြကို အစိုးရဘဏ္မွာအပ္ၿပီး တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရတဲ ့ဘဏ္တိုးေငြနဲ ့ ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး ဆြမ္းေလာင္း ရံပံုေငြလုပ္ရင္ေကာင္းမယ္ေပါ ့ေလ ၊ အဲ ့အႀကံေကာင္းတယ္လို ့အားလံုးက သေဘာလည္းတူေရာ တစ္ထိုင္ထဲပဲ ၀ယ္လက္က သူလည္း ကုသိုလ္ပါပါရေစဆိုၿပီးအဲ ့အခ်ိန္က ကာလေပါက္ေစ်းထက္ ေစ်းပိုေပး၀ယ္သြားပါေရာဗ်ာ.. အဲ ့မွာ ဆရာေတာ္သမေတာ္ေတြ ပင့္ၿပီး အဲ ့ေငြထုပ္ႀကီး ေရွ ့ခ် ေရစက္ေတြခ်ေပါ ့ေလ...

အဲ ့အခ်ိန္ က်ေနာ္က မိဘေတြနဲ ့အစအဆံုးလိုပါေနခဲ ့ၿပီး အဲ ့အိမ္ကို မေရာင္းခင္ က်ေနာ္က တစ္ေယာက္ထဲ အိမ္ေစာင္ ့သြားလုပ္ေနခဲ ့ရေသးတယ္ အဲ ့မွာ ရယ္စရာေလးတစ္ခု ေၿပာရရင္ အဲ ့အခ်ိန္က ၿမိဳ ့သစ္က အေတာ္ေခါင္ေသးတယ္ လူေၿခလည္းမစိတ္လွေသးဘူး လ်ပ္စစ္မီးကလည္း အားနဲလို ့ အိမ္အေတာ္မ်ားမ်ားက ေရနံဆီမီးခြက္ေတြ ေအာက္လင္းဓါတ္မီးေတြသာ အသံုးမ်ားႀကေသးတယ္ လမ္းမီးတိုင္ဆိုလည္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလာက္ လင္းတာမ်ိဳးေပါ ့ အဲ ့ေတာ ့ၿမိဳ ့သစ္က ညညဆို အေမွာင္ထုမ်ားတယ္ေပါ ့ေလ လူသံသူသံကလည္း တိတ္တယ္ ၊ လမ္းသြားရင္ ႀကယ္အလင္းေရာင္ လအလင္းေရာင္နဲ ့ တုတ္မီးဆိုႀကတဲ ့ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးႀကီးေတြသာ ေဆာင္သြားရတယ္ ၊ အဲ ့လို ဆိုေတာ ့ အဖိုးအဖြားတို ့အိမ္မွာ ညေစာင္ ့ တစ္ေယာက္ထဲ အိပ္ရေတာ ့ ေတြးေတြးၿပီး သရဲေႀကာက္တာေပါ ့ေလ ၊

ဒါေပမယ္ ့ ဟန္ကိုယ္ ့ဖို ့လုပ္ၿပီး အိပ္ခါနီးရင္ အနားမွာ ေလးခြေတြေရာ တုတ္ဓားရွည္ေတြေရာ ၀ါးစိမ္းတုတ္ရွည္ေလးေရာခ်ၿပီး ၿခင္ေထာင္ေထာင္အိပ္ရတယ္ ဘုရားစာေတြလည္း စိတ္ထဲကရြတ္ေပါ ့ေလ ၊ တစ္ခါတစ္ခါေတာ ့ လမ္းမကေန တြံေတးသိန္းတန္သီခ်င္းေတြ အရပ္ထဲက ကာလသားေတြ အသံၿပဲႀကီနဲ ့ေအာ္ဆိုသြားရင္ အားေတြဘာေတြရွိလို ့ေပါ အဲ ့အခ်ိန္ အိမ္လြမ္းခ်က္က ဘယ္လို လြမ္းမွန္းမသိဘူး အဲ ့လို လြမ္းေနတုန္း ၿပည္ရထား၀င္လာတဲ ့ ရထားခုတ္သံ ဥႀသဆြဲသံ ကို ညည လူေၿခတိတ္ခ်ိန္မွာ အဖြားတို ့အိမ္ကေန ႀကားလိုက္ရတဲ ့အခါ မ်က္ရည္ေတြဆိုတာ စီးက်လာေတာ ့တာပါပဲ ခ်က္ခ်င္းပဲ အိမ္ကိုၿပန္ေၿပးခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာေတာ ့တာပါပဲ ဦးအိမ္သတရေပါ ့ေလ...

တစ္ခါတစ္ခါေတာ ့လည္း အဲ ့လို ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းၿဖစ္ေလးေတြ ႏွစ္ဖက္ အဖိုးအဖြားေတြနဲ ့ပတ္သက္ခဲ ့တဲ ့အၿဖစ္ေလးေတြ ၿပန္သတိရတဲ ့အခါ သိဂၤါရ အလြမ္းေလးေတြ ရင္ထဲ ၿဖစ္တည္လာသလိုပါပဲ ..ေၿမးေတြအေပၚ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ႀကင္ႀကင္နာနာ ရွိလွတဲ ့ ႏွစ္ဖက္ အဖိုးအဖြားေတြ သက္ရွိထင္ရွားတုန္းေလး..ဆံုဆည္းေနထိုင္ခြင္ ့ရလိုက္တဲ ့ ေၿမး အၿဖစ္ကလည္း ကံတစ္မ်ိဳးထူးတာပါပဲလို ့လည္း ေတြးမိတာပါပဲ ..

တစ္ခါက ငယ္ဘ၀မွာ..၊ ( ၂) ( ၃) ( နာေရး ) ၊ လူေသပုပ္နံ ့)

တစ္ခါက ငယ္ဘ၀မွာ..၊  ( ၂) ( ၃) ( နာေရး ) ၊ လူေသပုပ္နံ ့)
----------------
ႀကံေတာသုႆန္ႀကီးကို မေရႊ ့ခင္ေပါ ့ ၊ အဲ ့အခ်ိန္မွာ ႀကံေတာနဲ ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အၿခမ္းမွာ ေ၀ဠဳ၀န္ရပ္ကြက္ႀကီးဆိုတာ ရွိခဲ ့တယ္ ၊ အေၿခခံေတြ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုးေတြ ေစ်းသည္ေတြစက္ရံုလုပ္သားေတြအမ်ားစုၿဖစ္ၿပီး လူစံုစရိုက္စံုေပါ ့ေလ ၊ အဲ ့ေ၀ဠဳ၀န္ရပ္ကြက္ႀကီးနဲ ့ ႀကံေတာက နာနတ္ေတာလမ္းမပဲၿခားၿပီး ႀကံေတာက အထြက္ေပါက္နားက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာေတာ ့ အသုဘကားအပွားလိုက္တဲ ့ဆိုင္ေတြ အေခါင္းေတြေရာင္းတဲ ့ဆိုင္ေတြရွိခဲ ့တယ္ ၊ ေ၀ဠဳ၀န္ရပ္ကြက္ႀကီးရဲ ့့ႀကံေတာသုႆန္ဖက္မ်က္ႏွာမူထားတဲ ့ မ်က္ႏွာစာတန္းေပါ ့ေလ

အဲ ့ရပ္ကြက္ႀကီးထဲမွာ က်ေနာ္တို ့အမ်ိဳးအိမ္ရွိသလို အဲ ့အိမ္မွာ က်ေနာ္တို ့မိသားစုေတြ ခဏ သြားေနခဲ ့ရဘူးေသးတယ္ အဲ ့အိ္မ္ေပၚမွာပဲ ညီတစ္ေယာက္ သူငယ္နာနဲ ့မိုးတြင္းႀကီး ဂိသြားခဲ ့လို ့ႀကံေတာထဲ အရပ္ေႀကးေနာင္ဆိုင္း၀ိုင္းေလးနဲ ့ေန ့ခ်င္းခ်ခဲ ့ရေသးတယ္ ဓနခ်ိဳ ့တဲ ့ေနခ်ိန္ ငါးေၿခာက္ တစ္ၿခမ္း အေၿမွာင္း ႏွစ္ေၿမွာင္းကို သားအမိသားအဖ ၅ေယာက္စာ ညမနက္ ၂ နပ္စာရေအာင္ စားေနရတဲ ့ကာလေတြေပါ ့၊ ေနာက္ေတာ ့အဲ ့ရပ္ကြက္ႀကီးကေန ေနာက္ေနရာတစ္ခု ထပ္ေရႊ ့လာခဲ ့တယ္ေပါ ့ေလ ၊ ဒါေပမယ္ ့ က်ေနာ္ကေတာ ့အဲ ့ေ၀ဠဳ၀န္ရပ္ကြက္ႀကီးထဲက အမ်ိဳး ႀကီးေဒၚႀကီးေတြအိမ္မွာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆို ညသြားသြားအိပ္ တစ္ေနကုန္ကစားေပါ ့ အဲ ့မွာက က်ေနာ္နဲ ့ရြယ္တူ အစ္ကိုတစ္၀မ္းကြဲ (အမွန္က အမ်ိဴးစပ္ရင္ ဦးေလးေပါ ့ေလ) ရွိေတာ ့ ကစားေဖၚေပါ ့ေလ၊

''ေငြလမင္းကို နမ္းတဲ ့ည''

''ေငြလမင္းကို နမ္းတဲ ့ည''
----------
အႏုပညာစိတ္ရွိေနသူေတြ ရဲ ့ စိတ္ႏွလံုး၀ိဥာဥ္ဟာ သိပ္ကို ခံစားလြယ္တတ္ၿပီး  စိတ္ႏူးညံ ့လွတဲ ့ သေဘာလည္း ရွိတတ္တဲ ့အေႀကာင္း ၿမင္လိုက္ရတဲ ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေပါ ့ေလ  ၊

ကဗ်ာေလးက ခ်စ္စရာလည္းေကာင္း ႀကည္ႏူးစရာလည္း ေကာင္းတယ္ အက္ေဆးဆရာရဲ ့ စာအေတာ္ အမ်ားမ်ားဟာ ကဗ်ာ ့ခံစားမွု ့အေႀကာင္းေလးေတြ ပါေနတာ ၊

အႏုပညာနယ္ပယ္ထဲက သူ အမွတ္တရ ၿဖစ္က်န္ခဲ ့သူေတြ စာတစ္ပုဒ္ ေပတစ္ဖြဲ ့ ေရးသား မွတ္တမ္းတင္ခဲ ့တာေတြဟာ အေတာ္ စိတ္၀င္စားစရာလည္း ေကာင္းပါတယ္.၊

အခုကဗ်ာကလည္း  ဆရာေမာင္ခိုင္မာရဲ ့ ခ်စ္ဖြယ္ လြမ္းဖြယ္ေတြနဲ ့ ရသမ်ိဳးစံုေပးတဲ ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါပဲ  ၊ ဒါကိုလည္း အက္ေဆးဆရာက ကဗ်ာတစ္ပို္ဒ္ စာတစ္ဖြဲ ့နဲ ့ကဗ်ာစာရသေတြကို
 စိမ္ ့၀င္ခံစားၿပီး အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ အၿဖစ္စာဖြဲ ့ခဲ ့ၿပန္ပါတယ္..ကဗ်ာေလးက သိပ္ကို လွပါလြန္းတယ္  လင္နဲ ့မယား ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ သေဘာေတြ ကြင္းကနဲ  ေပၚလြင္လွသလို
ကဗ်ာရွင္ရဲ  ့စိတ္သေဘာေတြကိုလည္း  ၿဖတ္ကနဲၿမင္လို္ရတာမ်ိဳးေပါ ့ 

အထူးသၿဖင္ ့ က်ေနာ္တို ့ကို  စဆြဲေခၚယူသြားတဲ ့ အစပ်ိဳး  ကဗ်ာ ့အပိုဒ္ထဲက  ''အပ်ိဳေတာ္ နတ္ခ်င္းက ''
 '' ညေန ညေန  စည္တယ္ေလ စည္တည္ေလ '' ဆိုတဲ ့ စာသား နတ္ဒိုးသံ စာသားေလးဟာ ရိုးရာဂီတကို သေဘာက် ခ်စ္တတ္သူေတြအတြက္ လႊတ္သေဘာက်သြားတဲ ့စာသားမ်ိဳးေလးေပါ ့ဗ်ာ..
။.

.(ဒီကဗ်ာကို ၁၉၈၆ ႀသဂုတ္လထုတ္ မေဟသီမဂၢဇင္းမွာ ေဖၚၿပခဲ ့ၿပီး ၁၉၉၀မွာ ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္ေတာ ့ဒီကဗ်ာေခါင္းစီးနဲ ့ပဲ ထုတ္ခဲ ့တယ္လို ့ အက္ေဆးဆရာက  ဆိုပါတယ္ဗ်ာ )

''ေငြလမင္းကို နမ္းတဲ ့ည''
-----------
ကြ်ႏ္ုပ္ အိမ္မၿပန္မီ
အပုပ္ခ်ိန္ကို ႀကံစည္မိ
ပုဂံၿပည္အေႀကာင္း ေတြးရင္း
ေရွးသီခ်င္း ဆိုမည္ၿပင္ေတာ ့
ခင္ေရ
ညေန  ညေန 
စည္တယ္ေလ စည္တယ္ေလ..တဲ ့
ရီေ၀ေ၀ ပါးစပ္ဒိုးနဲ ့
နတ္ကိုးသံ မိုးပ်ံေန။

အပူနာ မဟူရာညမွာ
သူရာကို ပူဇာစမိေတာ ့
ဟာသေလး တရႊင္ရႊင္
အာလယေဆး တငင္ငင္
ေဟ ့...မာနေသြး ယွဥ္ခ်င္ယွဥ္
ၿမင္ၿမင္ရာ အကုန္ေသာက္
မွတ္ပံုတင္ေပ်ာက္ ေဘာလ္ပင္ေပ်ာက္
ပိုက္ဆံေပ်ာက္ မ်က္မွန္ေပ်ာက္
ေခါက္ထီးေပ်ာက္ မီးၿခစ္ေပ်ာက္
ဟိုဆိုင္ေရာက္ ဒီဆိုင္၀င္နဲ ့
ဂႏၱ၀င္ အူရစ္တို ့
ဘက္တူခ်စ္ေဆြ။

တစ္ညခင္း
လမင္းကို အေဖၚၿပဳခိုက္
ေပ်ာ္မွု ့ေတြ အကုန္ေၿပ
ေထြခဲ ့တာ အကုန္ပ်က္
မိုးသက္ေလ တဟဲဟဲ မိုးစက္ေရ တရႊဲရႊဲ
လ်ပ္စီးေတြ တရဲရဲ ဓာတ္မီးေတြ မသဲကြဲ
သရဲေႀကာက္တတ္တဲ ့ေမာင္ဟာ
ၿမိဳ ့လယ္ေကာင္ သူရာတန္းက
ရြာမအိမ္ အၿပန္လမ္းမွာ
ေက်ာခ်မ္းလို ့ ရင္ခုန္ေန
ခင္ေရ ..ခင္ေရ
ခင္ေရ  တံခါးဖြင္ ့..။

''ေမာင္..
သန္းေခါင္ေက်ာ္ၿပီေလတဲ ့ '''
ေမွာင္ေထြေထြ မ်က္ႏွာထားနဲ  ့
တံခါးေပါက္မွာ
ခါးေထာက္ကာ ခင္လာရပ္ေလမွ
ၿမင္တတ္သူ ကဗ်ာဆရာရဲ ့
အလကၤာ ခ်ိဳခ်ိဳႏုပါဘိ
အို....ပ်ိဳႏုဆဲ ေငြလမင္းပါလားလို ့
တံခါးအကြယ္ တစ္ညသာမွာလ
ခင္ ့ ပါးၿပင္ အသာနမ္းေတာ ့
(အဟမ္း) ႀကာပန္းေတြ..ပြင္ ့..။

---------------
'''အို....ပ်ိဳႏုဆဲ ေငြလမင္းပါလားလို ့
တံခါးအကြယ္ တစ္ညသာမွာလ
ခင္ ့ ပါးၿပင္ အသာနမ္းေတာ ့
(အဟမ္း) ႀကာပန္းေတြ..ပြင္ ့..တဲ ့..''.....သိပ္လွတဲ ့ အဖြဲ ့ေလးပါပဲဗ်ာ...။
--------
( ေမာင္ရင္ ့မာ (ေက်ာင္းကုန္း)  ရဲ ့ လေရာင္ရြာတဲ ့ရြာ )

'' ေက်းလက္က ခ်စ္ပံုၿပင္..''

''  ေက်းလက္က ခ်စ္ပံုၿပင္..''
--------------------
အက္ေဆးဆရာက သူ ႏွစ္သက္တဲ ့ကဗ်ာရွည္ႀကီး တစ္ပုဒ္ကို အက္ေဆးတစ္ပုဒ္အၿဖစ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ခံစားမွဳ ့စာတစ္ပုဒ္အၿဖစ္   တစ္ပိုဒ္ၿပီး တစ္ပိုဒ္ ပံုေဖၚ ဖြင္ ့ဆို ခံစားသြားပါတယ္..၊ အဲ ့ကဗ်ာလက္ရာရွင္က ကဗ်ာဆရာ ပုသိမ္ေအးေက်ာ္လို ့ဆိုပါတယ္ ၊

ဒီကဗ်ာရွည္ႀကီးဟာ လြန္ခဲ ့တဲ ့အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္ေက်ာ္ ( ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္ေဆြဦး ပဲ ့ကိုင္ေမာင္းႏွင္းခဲ ့တဲ ့ စပယ္ၿဖဴ မဂၢဇင္း ၁၉၈၆ ႏို၀င္ဘာလမွာ ေဖၚၿပခဲ ့တယ္လို ့ဆိုပါတယ္ )
 ( အဲ ့ဒီကဗ်ာကို ဆရာမ စမ္းစမ္းႏြဲ ့ (သာယာ၀တီ)ကလည္း ဟိုတုန္းက စာေပေဟာေၿပာပြဲ ့တစ္ခ်ိဳ ့မွာ ထည္ ့ေဟာဖူးခဲ ့တယ္လို ့လည္း အက္ေဆးဆရာကဆိုပါတယ္ ၊  
 ဖတ္ႀကည္ ့တဲ ့အခါမွာလည္း အက္ေဆးဆရာ ညႊန္မယ္ဆိုလည္း ညႊန္းေလာက္ပါရဲ ့ေပါ ့ေလ..ကဗ်ာ ့ေခါင္းစဥ္ေလးက ''  ေက်းလက္က ခ်စ္ပံုၿပင္..'' တဲ ့၊
စ ဖတ္ကတည္းက  ေက်းလက္ရနံ ့ေတြ ရေနလိုက္တာ ရေနလိုက္တာကေန  ကဗ်ာၿပီးသြားေတာ ့  ရင္ထဲ ေမာက်န္ခဲ ့ပါေရာဗ်ာ..။

'' ေက်းလက္က ခ်စ္ပံုၿပင္..''
----------
ေခြးတစ္အုပ္နဲ ့
ေဗြးတုတ္ရဲ ့ေယာက်္ား
ဖိုးထြားတစ္ေယာက္
ရိုးဖ်ားေလ်ွာက္
ရြာေနာက္က စားက်က္ေတာ
ငွက္ေပါတဲ ့ေနရာ
ေတာေႀကာင္ရွာ ေခြးအ..လိုက္
ေၿမြေတြ ့လည္းရိုက္..ဖားေတြလည္း ႏွိဳက္ေပါ ့။

ဆူးရစ္ၿမရာ
ေႀကာင္လ်ွာထမဆုပ္
ႏြယ္နီေတြ ရုွပ္ေပမယ္ ့
ေဗြးတုတ္ရဲ ့ေၿခရာ သည္ေတာမွာ
ဘယ္ေနရာဘာရွိ  အကုန္သိ..

ကင္းပလင္ရြက္ ဆူးရစ္ခက္
ဖက္ႏွင္ ့ထုပ္ သေၿပညြန္ ့တစ္ဆုပ္
 မွိဳနုတ္ မ်ွစ္ခ်ိဳး ေတာတိုးရင္း
မိုးဦးက် တစ္မနက္
ဖလက္တက္တို ့အေဖ ဖိုးထြားငေပနဲ ့
ေရစက္ပဲဆိုပါေတာ ့

ေဆာ ့ရင္းေနာက္ရင္း
ေခ်ာ ့ရင္း ေၿမွာက္ရင္း
သီခ်င္းတေႀကာ္ေႀကာ္
သီတင္းအေပၚမွာ
သင္းေခၚရာလိုက္ခဲ ့ေပါ ့
ႀကာေတာ ့ႀကာၿပီ

ကေလးရွစ္ေယာက္ မ်ွစ္စို ့ေပါက္
ခရုေကာက္ ငါးရွာ
ေႏြခါ ႏြားေက်ာင္း ေဆာင္းမွာ စာေမာင္း
ရိုးေစာင္းမွာ မိုးကုန္
လုပ္အားေတြ စံုလွ
ကို္ယ္လံုေအာင္ မ၀တ္ရေပမယ္ ့
မငတ္ရင္ေတာ္ၿပီ
ဆံပင္နီ မြဲေၿခာက္ေၿခာက္ေၿခာက္ ေကြ ့ကလိန္ေကာက္နဲ ့
တစ္ေယာက္မ်ွ မဖ်ား
ေတာက္ေလ်ွာက္ ႀကီးထြားခဲ ့..

ေဗြးတုတ္မ ေခြ်းသုတ္ရေပမယ္ ့
ေခြးအုပ္နဲ ့လူ
သူၿပန္ရင္ဟင္းစား
ေႀကာင္သား ေၿမြသားေခြးအသား ယုန္သား
ဖားတစ္တြဲ ငါးတစ္တြဲ ဘယ္ရက္မွ မလြဲ
ဆန္နဲ ့လဲ ပဲနဲ ့လွယ္ ဆီငရုပ္လည္း၀ယ္

ေဟာ..ခုဆိုရင္
ပ်ိဳေဖာ္၀င္စ ဖူးညြန္ ့လွ
အႀကီးမ မယဥ္ေမ
အုပ္လံုးပင္ေခြ
သီခ်င္းသံေ၀ေ၀နဲ ့

သူ ့အေမေကာက္စိုက္ သူလည္းစိုက္
သူ ့အေမေတာတိုး သူလည္းတိုး
သူ ့အေမထင္းခုတ္ သူလည္းခုတ္
သူ ့အေမကိုင္းရိပ္ သူလည္းရိပ္
သူ ့အေမငါးမမွား သူလည္းမ်ွား
သူ  ့အေမပြဲသြား သူလည္းသြား
သူ ့အေမ အိမ္ၿပန္  သူမၿပန္.....

သီခ်င္းသံဆိတ္ ၊ ေခြးလည္းအိပ္
တံစက္ၿမိတ္တိုင္ ၊ ေဗြးတုတ္မထိုင္လို ့
ငိုင္ငိုင္ႀကီးေငး ၊မွိုင္မွိုင္ၿပီးေတြးေနေပါ ့
ေက်းလက္ကခ်စ္ပံုၿပင္။..။
-------------------------

'' ကဗ်ာဆရာက ေဗြးတုတ္မ ဘယ္လိုခံစားေနရတယ္ဆိုတာ တစ္ခြန္းတစ္ပါးဒမွ် ၀င္မေၿပာသြားပါဘူး ၊ ေဗြးတုတ္မရဲ ့ ေႀကကြဲနာက်င္ဖြယ္ရာ ေၿပာဆိုငိုေႀကြးသံကိုလည္း မႀကားရပါဘူး၊ သို ့ေသာ္ ေတးသံေ၀ေ၀ ဆိတ္သုဥ္းသြားတဲ ့တဲအိမ္ကေလးတစ္လံုး၊ သူ ့သခင္မေလးကို မေတြ ့ရေတာ ့လိ္ု ့ ၿင္ိမ္ကုပ္ၿပီး ေခြအိပ္ေနတဲ ့ေခြးတစ္ေကာင္၊ၿပီးေတာ ့ ယိုင္ရြဲ ့ရြဲ ့ တံစက္ၿမိတ္တိုင္ကို ေၿခပစ္လက္ပစ္မွီထိုင္ၿပီး ေတြးခ်င္ရာေတြး ေငးခ်င္ရာေငးေနတဲ ့ မိန္းမတစ္ေယာက္။ ''

ကဗ်ာရဲ ့ ေနာက္ဆံုးအၿပဟာ ၿငိမ္ဆိတ္လွပါတယ္ ..

'' သမီး မၿပန္လာေတာ ့လို ့ ဟာလာဟင္းလင္းၿဖစ္သြားတဲ ့ ေဗြးတုတ္မ မိခင္ရဲ ့ရင္ဗလာထဲမွာ တစ္ခါက မွိုႏွုတ္မ်စ္ခ်ိဳး ေတာတိုးရင္း ဖလက္တက္တို ့ အေဖနဲ ့ဆံုဆည္းခဲ ့ဖူးတဲ ့ခ်ဟ္ပံုၿပင္ကို ၿပန္သတိရေနေတာ ့မွာပဲ။ ကဗ်ာဆရာၿပန္ေၿပာလိုက္တဲ ့ ခ်စ္ပံုၿပင္ ေလးႏွစ္ခုကေတာ ့ ကဗ်ာဖတ္သူရင္ထဲ ေဆြးေဆြးႏြဲ ့ႏြဲ ့ေနရာယူၿပီး စကားေတြ အမ်ားႀကီးေၿပာေနေတာ ့တယ္၊ တိတ္ဆိတ္ၿခင္းရဲ ့ အသံနဲ ့ပါပဲ '' ။

( ေမာင္ရင္ ့မာ (ေက်ာင္းကုန္း)  ရဲ ့ လေရာင္ရြာတဲ ့ရြာ )