ေၿခေစာင္ ့လက္ေစာင္ ့

ေၿခေစာင္ ့လက္ေစာင္ ့
----
တစ္ခါတစ္ေလ အသံုးလြန္သြားရင္ ဘိုင္ၿပတ္လုလုၿဖစ္သြားတတ္တယ္...ပံုမွန္ကေတာ ့ ဘိုင္ၿပတ္လုုလုအထိေတာ ့ လက္မလြန္တတ္ဖူး..ဒါက အက်င္ ့လုပ္တားတာ ေၿခေစာင္ ့လက္ေစာင္ ့ ဆိုတဲ ့ အသံုးအႏွံုးသေဘာအရေပါ ့..ဒါကလည္း လက္ေတြ ့မ်က္ေတြ ့ေတြမ်ားခဲ ့ေတာ ့ အဲ ့ေၿခေစာင္ ့လက္ေစာင္ ့က က်င္ ့ယူထားရတာ ...အရင္ကေတာ ့ ပံုမွန္ေအာက္ခံေငြ နားကပ္လာရင္ ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ ဘရိပ္နင္းတယ္ေပါ ့...တစ္ခါတစ္ေလကေတာ ့ အဲ ့ေအာက္ခံေလးပါ ပဲ ့သြားတာမ်ိဳးၿဖစ္လာတတ္တယ္..အဲ ့လိုအခါမ်ိဳးမွာ စိတ္ေတြတိုၿပီး ေနမထိထိုင္မသာ.....

ေနာက္ေတာ ့ အာရံုေတြေၿပာင္းတယ္ အေတြးေတြေၿပာင္းတယ္..အသံုးစားရိပ္ခဏၿပတ္တာ ေန့ခ်င္းညခ်င္းလမ္းေဘးေရာက္မြဲေတငတ္ၿပတ္သြားတာမွမဟုတ္ေသး
တာ..မသံုးမၿဖစ္သံုးရမယ္ ့ကိစၥေတြလည္းမရွိေသးဘူးေလ..ထမင္းငတ္မယ္ ့ကိစၥနဲ ့လဲမနီးေသးဘူး..ဘာေတြပူူေနလဲ...မၿဖစ္မေန အရမ္းသံုးခ်င္သလား ေခ်းသံုးရင္သံုး ရွိတဲ ့ဟာေလး ေပါင္သံုးသံုး မေပါင္ခ်င္ေရာင္းသံုးလိုက္ယံုပဲ.ဘာလို ့ စိတ္ဆင္းရဲခံေနမလဲ...ပစၥည္းသခၤါရလူသခၤါရ ေနာက္လည္းဒီပစၥည္းေတြၿပန္၀ယ္လို ့ရတာပဲ...ဘာလို ့စိတ္ဆင္းရဲခံေနမလဲ ဘ၀ဆိုတာ ထင္သေလာက္မရွည္ပါဘူး..ကဲကဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာေနလိုက္.ေအးေဆးေပါ ့

အာ ့နဲ ့ မစုမိေတာ ့ပါဘူးဗ်ားးးး...ခိခိ

'' ညွိဳးသူရန္ဘက္..''

'' ညွိဳးသူရန္ဘက္..''
-------
အမ်ိဳးေတြပါ ဆိုၿပီးေတာ ့လက္ခံလိုက္ေပမယ္ ့ မတူမတန္သလို ဆက္ဆံလိုက္ပံုက နန္းေတာ္ထဲ ေရာက္ေလရာရာမွာ ကုိယ္ကခ်ည္း ဦးညႊတ္ေနခဲ ့ရတဲ ့လူေတြခ်ည္းၿဖစ္ေနေအာင္ တမင္ စီစဥ္အကြက္ခ် လုပ္ထားတာနဲ ့ ႀကံဳလိုက္ရတယ္.၊ .အဲ ့ဒီ ့အထိ ဒီလူေတြဟာ ငါ ့ဘႀကီး ဦးႀကီး ေဒၚႀကီး အစ္ကိုႀကီးအစ္မႀကီးေတြပါပဲလို ့ ..ရိုးရိုးသားသားပဲ ထင္မိခဲ ့ေသးတယ္ ..အိမ္အၿပန္မွာ အမွတ္တမဲ ့နဲ ့ မိေတာ ့တာက ကိုယ္ခဏ နားေနမိခဲ ့တဲ ့ေနရာကို အဆင္နိမ္ ့ေသြး ဇာတ္နိမ္ ့ေသြးေတြ ''သနတယ္'' ဆိုၿပီး ရိုးရိုးေရနဲ ့ေတာင္မဟုတ္ပဲ  ႏို ့ေရနဲ ့ေဆးေက်ာသန္ ့ရွင္းပစ္လိုက္သတဲ ့ ့...

မင္းသား အမုန္းေသြး ပြက္ပြက္ဆူခဲ ့ေလၿပီေပါ ့

အဲ ့ဒီအခ်ိန္ ၿဖစ္လာမယ္ ့ အမ်က္ေဒါသဆိုတာ ကမၻာကိုေတာင္ၿပာက်ေလာင္ၿမိဳက္သြားေစေလာက္တဲ ့ အမ်က္ေပါ ့.အမ်ိဳး မစပ္ခ်င္ရင္ ၿငင္းပယ္ဖို ့ တစ္ၿခားနည္းေတြ မရွိေတာ ့ဘူးတဲ ့လား...ထပ္ဆင္ ့အမ်က္ ရန္ညွိဳး သိုဖြဲ ့ခ်င္စရာ ေကာင္းခ်က္က လာခဲ ့ဖို ့ခြင္ ့ေတာင္းတာကို ဟန္ေဆာင္ လက္ခံလိုက္ၿပီးေတာ ့မွ နန္းေတာ္ေရာက္မွ သူ ့ေအာက္ငယ္သူ မရွိ သူ ့ထက္ႀကီးသူေတြခ်ည္းၿဖစ္ေနေအာင္စီစဥ္ထားၿပီးမွ  ဦးခ်ဳိဳး အညႊန္ ့ႏွိမ္ၿပီး ေတြ ့သမ်ွလူ ဦးေတာ္လုပ္ ေမာ္ဖူးေစ နဲ ့ကန္ေတာ ့ခဲ ့လိုက္ရေသးသတဲ ့..လူလူခ်င္း အဆင္ ့ေတာင္ မသတ္မွတ္ခ်င္ပံုက မင္းသား နားေနအိပ္စက္ခဲ ့တဲ ့ေနရာကို ႏူ၀ဲက်ိဳးကန္း ဖက္တန္းစား ဇာတ္နိမ္ ့ေတြအလား နို ့ေရနဲ ့ေတာင္ ေဆးေႀကာပစ္လိုက္ေသးတယ္...

မင္းသားအညွိဳး အမုန္းကမၻာမေႀကခဲ ့ၿပီ...

ဒါေပသည္ ့  နန္းႏြယ္ၿမင္ ့ဂုဏ္ရည္ေသြးပါတဲ ့ မင္းသားပဲေလ ..ဥာဏ္ရည္ၿမင္ ့ပါ ေသးသည္ ့ေပါ ့..လင္းတေလာက္ေတာ ့ ႏွံၿပီစုတ္လဲ လွပါေသးသည္ေပါ ့ ..သည္ေတာ ့ ကမၻာကိုေတာင္  ေနဆယ္စင္း ေလာင္မီးက် ငရဲကလူ ၿပာပူမေႀကာက္ ေလာင္မီးမိုးေတြေတာင္ ထြက္ရြာပစ္လိုက္ေစခ်င္တဲ ့ အထိ ၿဖစ္ေနတဲ ့ ေဒါသမီး အာဃာတေလာင္မီးေတြ ၊ အမ်ိဳးေတြပါလို ့လိမ္လည္ မုသားခင္း ေကာက္ေကြ ့ၿပီး ဆက္ဆံလိုက္ၿပၿပီး ကာမွ ''မတူမတန္ေလ'' လို ့အေစာ္ကားခံလိုက္ရလို ့ၿဖစ္လာတဲ ့ ညွိဳးသူရန္ဘက္မီးကို ခ်က္ခ်င္း ဘယ္မီးထရွိဳ ့ပါ ့မလဲ...အခ်ိန္ယူရမည္ေပါ ့..

'' ဟိတ္..'' '' ငါသည္ပင္လည္း ငါ ့ငယ္ဂုဏ္ ငါ ့အမ်ိဳးဂုဏ္ ငါ ့ဇာတ္ိဂုဏ္ ငါ ့လူ ့ဂုဏ္ရွိတယ္ေဟ ့..'' .'' ဟိတ္.'' .ငါသည္ပင္လည္း မင္းသားမွ မင္းသားပါတဲ ့ေဟ ့'' ..လို ့ ေႀကြးေႀကာ္ဖို ့..ရုံးႀကြလာတဲ ့ စိတ္သ႑ာန္က ေဒါသမာန္ကို ထိပ္မွာပန္...ကလဲ ့စားေခ်ရန္ အစီမံေတြ နဲ ့ မင္းသားရဲ ့ အညွိဳးပန္းေတြ ပြင္ ့ေစဖို ့ မရဏမင္း ၿဖစ္ေစတဲ ့အေကၡါပဏီဲ တပ္မဟာေတြဖြဲ ့  တပ္ေတာင္တာ ဗိုလ္အစုစု နဲ ့ အခ်ိန္ယူ လူစုခဲ ့ ငရဲေရဆန္ ဒုကၡပန္းေတြပန္ရ  မ်ိဳးတုန္းေအာင္ တိုက္ဖို အတြက္ အားေတြေမြးခဲ ့ၿပီေပါ ့ေလ...

သတိတရနဲ ့

''ေႏြကဗ်ာ စမ္းေခ်ာင္းေလးစီးသလို
ေ၀ဒနာ ေတးေဟာင္းေလးတစ္ပုဒ္ ၿငီးတြားမိေတာ ့
ရင္မွာ ခ်စ္ၿခင္းတရားေတြနဲ ့လန္းဆန္းသစ္လြင္ခဲ ့
ခ်စ္တဲ ့သူေရ...
ဘ၀အေမာေတြနဲ ့ ကံေစရာ ေသာကတို ့မွ
ေအးၿငိမ္း စမ္းေရ စီးဆင္းေနပါေစရယ္လို ့
ရြက္ေႀကြေတာက လြမ္းပံုၿပင္ေဟာင္းမွာ
အလြမ္းေၿပ အလြမ္းေၿဖရင္း က်န္ခဲ ့သူက
သတိတရနဲ ့ ......''

မီးထြန္းပိုက္ဆံ..

ဒုတိယ ဒီဇိုင္း..
-----------
နဘယံ ပါထည္ ့တယ္ ။ နဘယံက န ငယ္ကို ႀကယ္ထိပ္မွာ နငယ္နကင္းပိတ္သေဘာကေန   ၿမတ္ဘုရားရဲ ့ န၀ဂုဏ္ေတာ္ကို အာရံုၿပဳၿပီး တစ္ေႀကာင္းဆြဲ နည္းနဲ ့ ေဗာဓိေညာင္ရြက္ ဆန္ဆန္ၿဖစ္ေအာင္ ဆြဲထားပါတယ္...

ေငြအ၀င္အထြက္မွန္သြားတဲ ့သတၱိမွာေတာ ့အတူတူပါပဲ...ဒီဇိုင္းပဲကြာသြားယံုပါပဲ

မီးထြန္းပိုက္ဆံ..
------
ကိုယ္တိုင္ႀကံဆ ကိုယ္တိုင္ စမ္းသတ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္တီထြင္ သံုးခဲ ့ သံုးေနစဲ မီးထြန္းပိုက္ဆံပါ...။ လက္ရွိ လည္ပတ္ေနဆဲ မည္သည္ ့ တန္ဘိုးပိုက္ဆံနဲ ့မဆို လုပ္လို ့ရပါတယ္၊ ( ထူးၿခားတစ္ခ်က္က နိုင္ငံမတူရင္ ေရာက္ေနတဲ ့နိုင္ငံရဲ ့ေဒသသံုးပိုက္ဆံ (သို ့) ေဒၚလာေပၚမွာပံုဆြဲလည္းရပါတယ္..ခဲတံ ေဆာ ့ပင္ စသၿဖင္ ့ တစ္ခုခု နဲ ့ဆြဲယံုပါပဲ.. ပိုက္ဆံကိုေတာ ့ စမူစာပံု (၀ါ) ပိရမစ္ပံု (၀ါ) သံုးေထာင္ ့ခြ်န္ႀတိဂံပံုေခါက္ပါတယ္ ( အကယ္၍ တစ္ခ်ိဳ ့နိုင္ငံသံုးပိုက္ဆံေတြဟာ စကၠဴမဟုတ္ပဲ ပလပ္စတစ္ၿဖစ္ေနရင္ မေခါက္ေတာ ့ပဲ အပ်ံ ့လိုက္ေပၚဆြဲလဲ ရတာပါပဲ )

ပံုကလည္း မခက္ပါဘူး ႀတိဂံ ၂ ခု ကို အၿပန္အလွန္ ေစာက္ထိုး ထပ္လိုက္သလိုမ်ိဳး  ၆ ေထာင္ ့ႀကယ္ တစ္ခု အေနေတာ္ဆြဲလိုက္ပါတယ္ ႀကယ္ေဘာင္ေတြမွာ စ ။ ဓ ၊။ ဗ ။ ၀ ။ ဆိုတဲ ့ ၿမန္မာ ့ရိုးရာ အစဥ္အလာ  စမဂါထာ  ၄ ေႀကာင္းက အစ အကၡရာ ၄ ေလးလံုး ကို ရံ လိုက္ပါတယ္...ႀကယ္အလယ္မွာ ေငြလာဘ္ကို ကိုယ္စားၿပဳတဲ ့ ၂ ဂဏန္းကိုထည္ ့လိုက္ပါတယ္ အဲ ့၂ ကို ၿမန္မာလိုအၿပင္ အဂၤလိပ္လို 2 ထည္ ့လည္းရတာပါပဲ...

''ပိေတာက္ႏြမ္း...'''

'''ႏြမ္းတတ္တဲ ့ အရာဟာ အခ်ိန္တန္ရင္ ႏြမ္းရတာပါပဲေလ...''

သံေယာဇဥ္အစာ...

အိမ္လုပ္အစာ ဟာ ဆိုင္လုပ္အစာ လက္ရာကို မွီခ်င္မွ မွီမယ္...ဒါေပမယ္ ့ ခ်စ္ခင္မွု ့ေတြ ေမတၱာတရားေတြ အႀကင္နာတရားေတြ ငဲ ့ညွာမွဳ ့ေတြ အေလးထားမွု ့ေတြ ေစတနာေတြ ေပါင္းစပ္ထားလို ့ အိမ္လုပ္အစာဟာ သံေယာဇဥ္အစာအၿဖစ္ ၿဖစ္ ့ခဲ ့ၿပီ...  (ဆူရွီလိပ္စားႀကတာေပါ ့ဗ်ားးး...)

အရင္....

''  ပိုက္ပိုက္ေတြ အရင္ ခ်မ္းသာႀကပါစီ.'''.......

မီွးလြန္းသြားတဲ ့အခါ.....

''' ဘ၀ဟာ တစ္ခါတစ္ေလ မွီၿငမ္း ကိုးကားမိတာေတြ မ်ားသြားလြန္းတဲ ့အခါ ကိုယ္တိုင္ေရး စာကိုယ္ေတြရဲ ့အခန္းက႑ေတြဟာ ေပ်ာက္ေနသလိုလို.....''.

လမ္းေရြးၿပီဆိုတဲ ့အခါ....

လမ္းေရြးၿပီဆိုတဲ ့အခါ....
--------------
♪♫ ♪ ♫ ♪♫
ငါ လိုခ်င္တာ ဘာလဲ သိလား..ခ်စ္ေမတၱာ.ေဟ ့ ေမတၱာတစ္ခုကလြဲ...အလကားပဲေဟ...

ကိုယ္ တကယ္ လိုခ်င္တာ ဘာလဲကို အေသအၿခာ ၿပန္ေတြးေတာရတာ နဲနဲေတာ ့ အခ်ိန္ေပးခဲ ့ရတယ္...၊ အဲ ့လိုေတြးၿပီတဲ ့ အခါ ကိုယ္တကယ္လိုခ်င္တာကို ရဖို ့ လုပ္ရတဲ ့အခါမွာ ၿဖစ္လာနိုင္ေၿခေတြ ႀကံဳလာနိုင္ေၿခေတြကို တြက္ရတာ ပိုခက္တယ္...ဘာလို ့ဆိုေတာ ့ ကိုယ္လိုခ်င္တာ အတြက္ သြားရာလမ္းမွာ စြန္ ့လႊတ္ခဲ ့ရမယ္ ့ အရာေတြဟာ ကိုယ္ သေဘာက်တဲ ့ ကိုယ္သာယာတဲ ့ အရာေတြ အမ်ားႀကီး ပါလာေနတတ္လို ့ပဲ..

..ဒီအရာေတြ ကို စြန္ ့လႊတ္ရဖို ့ဆိုတာ တကယ္ေတာ ့ အေတာ ့ကို စြန္ ့စားရတဲ ့သေဘာရွိတယ္. ..ေတာ္ယံုေတာင္ ့ခံနိုင္မွု ့နဲ ့မလြယ္လွဘူး....လိုခ်င္တဲ ့အေနအထားေတြရဖို ့ တစ္ခ်ိဳ ့အရာေတြ စြန္ ့လႊတ္နိုင္တယ္လို ့ ေတြးလို ့ တြက္လို ့ရလို ့ ကိုယ္ေရြးၿခယ္ထားတဲ ့ လမ္းကို စေလ်ွာက္ၿပီဆိုတဲ ့အခါ ........

ပိုခက္တာက ႀကားခရီးလမ္းမွာ ေဘးေတြရဲ ့မ်ိဳးစံု အၿမင္ေတြကိုလည္း ေတာင္ ့ခံရသလို ကိုယ္လိုခ်င္တဲ ့အေၿခအေနဟာဘယ္ေလာက္ႀကာမွ ရမယ္ဆိုတာကို တစ္ခါတစ္ရံ ခန္ ့မွန္းရခက္ေလာက္ေအာင္ လ်ိဳ ့၀ွက္တတ္တဲ ့ ကံႀကမၼာ အလိုအရ ႀကိဳမသိနိုင္တာေတြကလည္း တစ္ခက္ပဲ

..ဒီလိုနဲ ့ ဘ၀ရဲ ့ အခ်ိန္ေတြ တစ္ခ်ိဳ ့နဲ ့ႏွလံုးသား အပိုင္းအစေတြတစ္ခ်ိဳ ့ကို ေပးခဲ ့လိုက္ရၿပီး ကိုယ္လိုခ်င္တဲ ့အေနအထားတစ္ခုကို လံုး၀ မရေသးတာထက္စာရင္ အတိုင္းအတာတစ္ခုေလာက္ေတာ ့ ရေနခဲ ့ၿပီလို ့ ေတြးလို ့ရလာတဲ ့အခါ ကာလရဲ ့ ၿခေသၤ လည္ၿပန္ဟာ....

..ေႀသာ္...ဒဏ္ရာေတြမနဲပါလားေလ......