ဆရာကံ တပည္ ့ကံ...
---
အစက ေပါက္ကရဆရာေတြ အေႀကာင္းႀကားရင္ ေလာကဓံအေႀကာင္း ၿဂိဳလ္စီးၿဂိဳလ္နင္းေတြအေႀကာင္း လူေတြကို ေနစရာေနရာ မရွိေအာင္ ေၿပာတဲ ့ေနရာမွာ အိုဗာၿဖစ္ေအာင္ေၿပာတဲ ့ဆရာေတြ အေႀကာင္း ႀကားရ ၿမင္ရရင္ အဲ ့လို ေပါက္ကရဆရာေတြ အိုဗာဆရာေတြေႀကာင္ ့ ေလာကဓံသေဘာကို ၿဂိဳလ္စီးၿဂိဳလ္နင္းသေဘာ လိုတာထက ္ပိုၿပီး အေႀကာက္ႀကီးေႀကာက္ေနတတ္တဲ ့ လူေတြ ေမးသူေတြ တပည္ ့ေတြကို သေရာ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ ဟားပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ အဲ ့ေပါက္ကရဆရာေတြကိုလဲ အဲ ့ေတာ ့ဘာၿဖစ္လဲ မင္းတို ့ေၿပာတဲ ့ စေနၿဂိဳလ္လဲ ငိငိကြာ ပဲဆိုၿပီး ဆဲပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ေပါ ့ဗ်ာ
...( ေဘးကေန ၿဖစ္ေနတာ ..ခ္ခ္...)
ေနာက္ေတာ ့မၿဖစ္ေတာ ့ပါဘူး...ဓမၼစာေတြဖတ္ ( အထူးဖတ္တာ ဇိနတၱပကာသနီ ဖတ္တာ..) ဖတ္ရင္းကေန ကံ ေတြ အေႀကာင္း ရိပ္မိလာတယ္...ဘုန္းႀကီးေဟာလို ့ ရိ္ပ္မိတာ မဟုတ္ဖူး ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ အေတြးနဲ ့ရိပ္မိလာတာမ်ိဳး...အဲ ့ထဲမွာ က်ေနာ္တစ္ခါက ေရးၿပဘူးတယ္ အခု ဘ၀ၿဖစ္ေနသမ်ွတိုင္းမွာ အတိတ္ကံ သတၱိရဲ ့ေလာင္းရိပ္ေတြ ပါေနတယ္လို ့ေလ ပစၥဳတ္ပန္ကံအေႀကာင္း ဘယ္ေလာက္ေၿပာေၿပာ အတိတ္ကံက အခ်ိန္ မက်ေရာက္ေသးရင္း ဘုရားနဲ ့ဒဲ ့ေတြ ့ေတာင္ တရားမေပါက္ဘူုး ...တရားမေပါက္ယံုကေတာ္ေသးတယ္ ဘုရားကိုသြားၿပႆနာရွာမိမွ ေၿမေတာင္ အၿမိဳခံလိုက္ရနိုင္ေသးတဲ ့ အႏၱရယ္ရွိသလိုပဲ....သေဘာက ဘုရားနဲ ့ဒဲ ့ေတြ ့တိုင္း ကြ်တ္တန္း၀င္မယ္ခ်ည္း ေတြးထားလို ့မရဘူး အဆင္မသင္ ့ရင္ ေဒ၀ဒတ္စိတ္၀င္ၿပီး ေၿမၿမဳိနိုင္တယ္ေပါ ့
ဒီလိုသေဘာေပါ ့ အဂံုလိမာလ က အဂၤုလိမာလမၿဖစ္ခင္ လူေကာင္းေလးတပည္ ့ေကာင္းေလး အဂၤုလ္ိရဲ ့ဆရာကလဲ ဆရာေကာင္းေလး...အေၿခအေနတစ္ခုက ႀကားၿဖတ္၀င္လာေတာ ့ အဂၤုလိလဲ လူဆိုးၿဖစ္ အဂၤုလိရဲ ့ဆရာလဲ ဆရာဆိုးၿဖစ္ကေရာ...အဂၤုလိ လူဆိုးၿဖစ္ခ်ိန္က ကံဆိုးခ်ိန္ေပါ ့...ေနာက္ေတာ ့ ဘုရားနဲ ့ေတြ ့့ေတာ ့ အဂၤုလိ လူေကာင္းၿဖစ္ သံသရာက လြတ္ေပါ ့..အဲ ့အခ်ိန္ ကံေကာင္းခ်ိန္ေပါ ့ ဘုရားက အဂၤုလိအတြက္ ဆရာေကာင္းေပါ ့ အဲ ့မွာ ေတြးႀကည္ ့ပါ အဂၤုလိက ဆရာေကာင္းေတြ ့ပါရေစဆိုၿပီး လိုက္ရွာေနခဲ ့တာမဟုတ္ဖူး သူရွာတာ ပထမဆရာဆိုးညႊန္ႀကားတဲ ့လက္ညွိဳး......
ေက်းဇူးသေဘာသာ ယူတတ္ရင္ ဆရာဆိုးေတာင္ အဂၤုလိရဲ ့ သံသရာကလြတ္ေၿမာက္ရာ ဓမၼလမ္း အတြက္ ေက်းဇူးရွိတယ္ ပထမဆရာသာ ဆရာဆိုးၿဖစ္မသြားရင္ အဂၤုလိလဲ လူဆိုး တပည္ ့ဆိုးၿဖစ္သြားမွာ မဟုတ္ဖူး ဆရာဆိုးက မခိုင္းရင္ သူမ်ား လက္ညွိဳးေတြလဲ လိုက္ၿဖတ္ၿဖစ္မွာမဟုတ္ဖူး လက္ညွိဳးေတြ မၿဖတ္ၿဖတ္ရင္ ဆရာေကာင္းဆိုတဲ ့ ဘုရားနဲ ့လဲဆံုစရာအေႀကာင္း မၿဖစ္လာနိုင္ဘူး ဘုရားနဲ ့မဆံုရင္ အဂၤုလိလဲ အဂၤုလိၿဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး.......( ဒီၿပႆနာႀကီးမွာ ဘုရားဆိုတဲ ့ ဆရာေကာင္းေရာ လက္ညွိဳးၿဖတ္ခုိင္းတဲ ့ဆရာဆိုးေရာ ဟာ တကယ္ဆို အရံ သေဘာေတြေနရာမွာ အဓိက ၿဖစ္ေနတာ တပည္ ့ေကာင္း တပည္ ့ဆိုး လူေကာင္း လူဆိုး ေစာေစာက ေတာပုန္း လူသတ္သမား အခု ရဟႏၱာ ဆိုတဲ ့ အဂၤုလိ္မာလကံက အဓိက...သူ ့ကံေႀကာင္ ့ၿဖစ္ေနတာမ်ိဳး....)
အဂၤုလိမာလရဲ ့ဘ၀လမ္းမွာ အထူးၿခားဆံုး အၿဖစ္တစ္ခုက (၀ါ) စိတ္တစ္ခုက ဆရာဆိုးေရာ ဆရာေကာင္းကေရာက ခိုင္းသမ်ွကို ဒါလုပ္ဆို လုပ္ထဲ ့လိုက္တာတာခ်ည္းပဲဆိုတဲ ့ ဆရာခိုင္းတာ မွန္သမ်ွ ၿငင္းေနပံုမရပဲ အကုန္လုပ္တဲ ့တပည္ ့စိတ္က ထူးၿခားစိ္တ္ေပါ ့ အဲ ့စိတ္က ဓမၼလမ္းကို ေရာက္သြားဖို ့အေႀကာင္းတစ္ခု ၿဖစ္တယ္..အရာရာသံသယသမားေတြကေတာ ့....ခ္ခ္...( သံသယစိတ္မရွိၿပန္ရင္လဲ လြတ္ေၿမာက္ရာလမ္းဓမၼနဲ ့နီးစပ္ခ်င္မွနီးစပ္မွာ...ငိငိ )
No comments:
Post a Comment
'' ဘ၀ၿဖတ္သန္းမွု ့ေလးေတြ ကိုယ္ ့ရဲ ့ထမင္းအိုး အေႀကာင္းေလးေတြ ဖတ္ဖူးတဲ ့စာေတြနဲ ့အေတြ ့ အႀကံဳေလးေတြေပါင္းၿပီးၿဖစ္လာတဲ ့ ေတြးမိရာရာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ ့သေဘာေလာက္ေပါ ့ေလ.စာဖြဲ ့ေလာက္ေအာင္ေတာ ့မခန္းနားခဲ ့ပါဘူး..''..